|TAMAMLANDI|
Yıllar önce bir kurşun sıkılmış ve yankıları asırlarca sürmüştü.
Şimdi yine bir kurşun sıkılmış ve ben göğe tutsak adamın göğü olmaya mahkum kalmıştım.
Adam ateşti yakacağım diyordu bense aşktım yanmayı ezelden beri bilirdim.
Bu ate...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13|Ağabey
Adımlarım yaşlı bir kadının kocasının mezarından dönmek istemediğini belli edercesine ağırdı. Karşımda gördüğüm kara harelerini bana dikmiş adam hayal gibiydi. Gelmesini gizli gizli bekleyen yanım mutluluk gözyaşlarını akıttığı gözleriyle beni izliyordu. Sesine sağır olduğum yanım, tüm umuduyla beklediği o ana kavuşmanın mutluluğunu bana bakarak kutluyordu.
Aramıza kısa mesafe bırakarak durduğum da elindeki bavulu yere bırakarak bıraktığım mesafeyi kendisi kapatarak kollarını bedenime sardı. Bunu bekleyen kollarımı kokusuna hasret kaldığım adama doladım. Yuva kokuyordu. Annem kokuyordu. Abim özlediğim ne varsa o kokuyordu. En çok huzur kokuyordu. Bu konağa geldiğimde kapının dışında kalan huzur kokuyordu.
"Gelmişsin ağabey gelmişsin." Hıçkırıklarım arasında mırıldanırken kelimeleri abimin duymasından çok kendimi inandırmak içi sarf ediyordum.
"Geldim! Evin'im geldim." Parmakları saçlarımda dolanırken o da beni gibi cümlesini sessizce sarf etmişti. Yüreğim bir kuşun kanat çarpışı gibi atarken hızla aramızda kısa bir mesafe bırakarak durdum.
"Nasıl geldin? Yani kapıdaki adamlar girmene nasıl izin verdi?" Telaşlı sesimle saçlarımda duran elini yanağıma yerleştirip okşadı.
"Unuttun mu biz Mervan'ız? Kim sana gelmeme engel olabilir ki?Gücü yeten dikilsin karşıma. Kardeşimi zaten bu konakta yeterince kimsesiz bıraktım. Seni çok merak ediyordum. Daha fazla duramadım." Dedikleriyle başımı sallayarak yere bıraktığı bavula baktım. Koyu gri bavul bana aitti.
"Anam gerekli olan eşyalarını birkaç parça kıyafetini yolladı." Bakışlarımı fark ederek açıklama yaptığında başımı sallayarak gülümsedim.
"Gel bir yere geçip oturalım." Dediğimle bavulu eline alarak benimle merdivenlere ilerlediğinde Dilan'ın hâlâ merdivenlerde durduğunu gördüm.
"Ağabey bu Dilan, Agir'in kız kardeşi Dilan bu da ağabeyim Ferman." dediklerime başını sallayan Dilan, ağabeyime hoşgeldin dedikten sonra mutfağa gitti.
"Ağabey önce haber vereyim yadelere." Ferman abim başını sallamakla yetinip ardımdan merdivenleri çıktı. Salona girdiğimde gülümseyerek ağabeyime döndüm. Ne kadar belli etmek istemezsede bu durumdan bu konakta olmaktan fazlasıyla rahatsızdı.
"Hoşgelmişsin Ferman ağa." Yade Halim düz tutuğu sesiyle konuştuğunda ağabeyim yanına giderek elini öptü. Bu topraklarda kim olursa olsun büyüğe saygıda kusur edilmezdi.
"Hoşbuldum." Abiminde yade Halim gibi düz ses tonuyla cevap verdi.
"Yade müsaadenle biz yukarı çıkalım." Yade Halim başını sallayarak beklediğim onayı verdiğin de gülümsedim. Abimle üst kattaki avluya geçtiğimiz de yanına oturdum.
