"Jimom ağalar toplanacakmış." Şirin Hanımın arada bana bakarak söylediği cümleye bedenimi dikleştirdim.
"O niyeymiş?" Diye yade Halim'e baktığımda gözlerinde bu toplanmanın nedenini bildiğini görebiliyordum.
"Berdel hükmü zaten verilmişti. Ama Agir'in kimseye bir şey demeden apar topar evlenmesi başta Mervanlar olmak üzere diğer ağaları rahatsız etmiş. Onu konuşmaya geleceklermiş. Roni'de bu meseleyi Agir ile konuşmak için akşam buraya gelecek." Şirin Hanım konuştukça gözlerimin dolmasını engellemek adına elbisemin eteğini sıktım.
Kumaşa rağmen etime saplanan tırnaklar bile gözlerimin dolmasını engelleyemedi. Daha benim bile haberim yok iken hayatım başkaları tarafından yazılıp çizilmişti. Nabzım kulaklarımda çığ etkisi yaratırken damarlarımda çağlayan kanın kaynayışını iliklerime kadar hissediyordum.
Bir an da Agir zihnimin dört bir yanını kuşattı. Onunda hayatı bir an da kararmıştı. Ve Fatma Hanımın dediği gibi canı yandıkça hıncını başkalarından çıkarıyordu. Kendi acısının bedelini de bana ödetmişti.
Ciğerlerim yanmaya başladığında derin derin nefesler aldım. Aldığım her nefes zehir olup yaktı gelip geçtiği yerleri. Ellerimdeki sızı dayanılmayacak boyuta geldiğinde elbisenin sıkmaktan kırışan eteğini bıraktım. Gözlerimden akmayan yaşlar gözlerimi yakarken yutkunarak gözlerimi yumdum.
Ne çok acı çekmiştim şu birkaç günde. Ne çok yaşlanmıştım. Bedenim hala yirmi yaşındaki bir kadının bedeniydi. Ama ruhum birkaç günde sanki on yıl yaşlanmıştı. Artık algılayamadım seslerle başımı kaldırdım. Göz göze geldiğim gözlerle acizliğime bir kez daha lanet ettim. Gözüme değen her gözde merhamet ve hüzün vardı. Acınacak haldeydim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞİN AŞKI | Töre Serisi II
General Fiction|TAMAMLANDI| Yıllar önce bir kurşun sıkılmış ve yankıları asırlarca sürmüştü. Şimdi yine bir kurşun sıkılmış ve ben göğe tutsak adamın göğü olmaya mahkum kalmıştım. Adam ateşti yakacağım diyordu bense aşktım yanmayı ezelden beri bilirdim. Bu ate...
