We kwamen aan waar de rest zat. Ze keken naar ons om onze reactie te peilen. Ze zagen mijn gezicht en schrokken.
"Ben je eruit Mina?" vroeg Hoseok geschrokken. "Allebei." antwoordde ik met tranen in mijn ogen.
"Allebei?" Namjoon keek verbaasd. "Dit zag ik niet aankomen. Jimin is veel te bekend om ontslagen te worden."
"Daarom heb ik ook ontslag genomen." Jimin sprak rustig, maar ik hoorde zijn stem trillen.
Ik zag dat Hoseok aan het huilen was en zelfs op Yoongi's gezicht zag ik emoties.
"Dus nu zijn we BTS met zijn zessen?" vroeg Jungkook ongelovig.
"Ik denk het." zei Jimin, terwijl er tranen in zijn ogen opwelden.
"Dat kan niet." mompelde Hoseok.
Ik zag dat de meiden ook tranen in hun ogen hadden. Iseul liep naar me toe. "Zonder jou kunnen we niet debuteren."
Ik probeerde me sterk te houden. "Toch gaat het gebeuren. Maak je droom waar."
Plotseling voelde ik twee armen om mijn nek en hoorde ik hard gesnik. "Ik wil niet zonder jou in de band." Het was Lisa.
"Lisa, luister. Doe dit voor mij. Ik wil dat je debuteert en dat je doet wat je goed kunt. Mijn nieuwe droom is dat jij gelukkig bent, oké?" Ik keek haar recht aan.
Ze knikte, terwijl ze me langzaam losliet. Het was nu tijd om echt afscheid te nemen. Iedereen was in shock.
Ik knuffelde iedereen en we liepen naar de uitgang met onze spullen. Jackson bood aan om mee terug te gaan, maar ik schudde mijn hoofd.
"Zorg goed voor Lisa." fluisterde ik, terwijl ik hem een knuffel gaf. Hij knikte en beloofde het.
Jimin belde een taxi en al snel stond die er. We stapten in en zwaaiden naar iedereen met tranen in onze ogen. "Ik had nooit verwacht dat mijn carrière zo zou aflopen." fluisterde Jimin.
"De mijne was nog niet eens begonnen." zuchtte ik en ik legde mijn hoofd op zijn schouder.
(Jimin POV)
Het was al laat in de avond toen we in de stad van Mina aankwamen. Ik had gevraagd of ik bij haar thuis kon blijven voor in ieder geval een paar maanden.
Ik had er zelf voor gekozen om uit de band te stappen en ook al kostte het zoveel moeite om de jongens achter te laten, ik wist dat ik de juiste keuze had gemaakt.
Het voelde zo leeg toen we bij haar thuis binnenstapten.
We waren maar met zijn tweeën op dit moment. Ik moest nog wel even wennen aan het feit dat ik de jongens niet meer elke dag zag, of misschien wel nooit meer.
"Mark komt over een paar minuten thuis." zei Mina. Ik knikte en ging op de bank liggen, terwijl ik naar het plafond staarde. Mina kwam bij me liggen.
"Het is zo gek. Het ging zo goed in mijn leven en nu is het enige wat ik daaraan heb overgehouden jou."
Ik knikte. "Mijn leven ging goed voordat ik jou ontmoette."
Ik voelde haar schokken.
"Maar nu gaat het nog beter."
Er brak voor het eerst sinds een lange tijd weer een glimlach op haar gezicht door.
JE LEEST
forbidden love (Park Jimin ff)
Fanfiction"Betekent dit dat we elkaar niet meer mogen zien?" vroeg hij. "Nee, maar we kunnen geen relatie hebben. Dat mocht jij sowieso niet, dus het maakt niet heel veel verschil." antwoordde ik. "Je gaat niet echt bij me weg, hé?" Hij doet een stap in mijn...
