forbidden love (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 54

(A/N) Ik wil even iedereen bedanken voor het lezen, stemmen en reageren. Dus hierbij, bedankt!

(Mina POV)

"Maar waarom heeft hij het ons dat niet verteld en wel aan jou?" vroeg Jimin verbaasd. "Taehyung verteld ons altijd alles." Hij klonk een beetje verontwaardigd.

"Het was niet de bedoeling dat ik het wist," zei Chanyeol. "Ik zag per ongeluk dat hij Haneul wilde zoenen en dat ze hem wegduwde en zei dat ze met iemand anders was. Daarna liet ze hem achter en hij begon te huilen. Ik heb hem getroost en hij vertelde me dat ze al een hele tijd samen waren."

Jimin keek boos. "Ze heeft hem sowieso gewoon gebruikt om in de girlband te komen. Het ergste is dat dat heeft gewerkt."

Chanyeol knikte. "Ik heb dat hem ook uitgelegd. Hij is nu echt heel boos op haar."

Ik had zoveel medelijden met Taehyung. Waarom is hij dan ook zo goedgelovig?

Hoseok was er nu ook bij komen staan. Ze waren ons blijkbaar met de hele groep komen zoeken. "Kunnen we haar niet gewoon uit de girlband gooien?" vroeg hij.

Ik wist dat het waarschijnlijk niet mogelijk was, maar ik was het wel met hem eens. "Als dat toch eens mogelijk was." zuchtte ik.

"Het moet mogelijk zijn!" zei Jimin. Hij sloeg zijn arm om mijn schouder heen. "Ik bedoel, met haar erbij heeft de groep helemaal geen groepsgevoel. We hadden beter Areum in de groep kunnen houden."

Ik knikte. "Geloof me dat gaat echt niet gebeuren." zei ik. "Maar moeten we niet weer eens richting het kamphuis gaan. Het is geloof ik al behoorlijk laat."

Chanyeol keek op zijn horloge. "Ja, het is al twee uur 's nachts. We hebben er drie uur over gedaan om jullie te vinden."

Ik lachte. We hebben hier dus gewoon drie uur gezeten. "Sorry." zeiden ik en Jimin.

We begonnen aan de terugreis, maar er bleef de hele tijd iets in mijn hoofd rondspoken. Wat wilde Jimin me vertellen over Hoseok?

Ik wilde er niet over beginnen waar iedereen bij was, maar toen we bij het kamp aankwamen was ik het alweer vergeten. Ik wilde alleen maar slapen.

Ik liep meteen richting mijn slaapkamer, de rest was nog buiten, maar toen hoorde ik iemand zachtjes huilen. Het kwam uit de kamer van drie van de jongens. Ik deed de deur op een kier en zag Taehyung op het bed zitten.

Ik wilde me eigenlijk liever niet bemoeien met deze situatie, maar ik kon het niet aanzien. Ik deed de deur verder open en liep naar binnen. Hij had het niet eens door, totdat ik naast hem ging zitten en mijn arm om zijn schouder deed.

Ik zei niets en hij ook niet. Hij bleef huilen en hij legde zijn hoofd op mijn schouder neer. Zo bleven we een tijd lang zitten, allebei voor ons uit starend.

Plotseling begon Taehyung te praten. "Ik dacht dat het echte liefde was." zei hij verdrietig.

Ik zuchtte in medelijden. "Je bent te goedgelovig. Je moet weten wie je kunt vertrouwen en wie niet. Haneul is blijk-" Ik stopte midden in mijn zin toen ik zag dat Taehyung in slaap was gevallen op mijn schouder.

Ik glimlachte. Ik tilde zijn hoofd voorzichtig van mijn schouder af en legde het op zijn kussen. Daarna legde ik de dekens over hem heen.

Toen ik klaar was viel ik zelf ook bijna in slaap, maar toen hoorde ik Jimin mijn naam zeggen. "Mina zei dat ze wilde slapen." zei hij verbaasd. Ik stond snel op en liep naar de gang. Daar stonden Jimin en Jin.

"Wat deed je daar?" vroeg Jimin. "Ik moest even Taehyung troosten." zei ik. Jimin glimlachte. "Wat ben je toch ook een lief persoon." zei Jimin en hij gaf me een kus.

"Af en toe had ik gewild dat ik niet wist van jullie relatie, dan konden jullie niet zo klef doen voor mijn neus." Ze Jin met een vies gezicht.

Jimin en ik lachten en we liepen richting onze kamer. "Kleed jij je maar om in de badkamer." zei Jimin, Ik knikte gapend en liep naar de badkamer.

Ik poetste mijn tanden en deed andere kleding aan. Daarna liep ik terug naar de slaapkamer, waar ik vol op het bed sprong en vrijwel meteen in slaap viel.