Mina liep de kamer in en ging op het bed van Lisa zitten. Ze begon te praten tegen Lisa. "Het spijt me zo erg. Ik had je moeten redden toen het nog kon. Word alsjeblieft snel wakker." Ze deed haar handen voor haar gezicht en haar schouders begonnen te schokken.
Toen ze haar handen weer voor haar gezicht weghaalde liepen er allemaal tranen over haar gezicht. "Je had zo'n goede toekomst. Je kon beter sporten dan ik en veel beter leren. Ik heb het allemaal voor je verpest." zei Mina. "En mijn ouders hadden van tevoren al bedacht dat je misschien wel met Jackson kon trouwen, ik weet zeker dat hij je geweldig had gevonden. Je paste zo goed bij hem."
Ze pakte iets uit haar tas en legde het op Lisa's nachtkastje. Het leek op een fotolijstje.
Mina bleef nog een paar minuten, maar ze zei niets meer. Toen stond ze op en liep ze snel de kamer uit. Ik wachtte even voor het geval dat ze terug kwam.
Ze kwam niet meer terug en ik liep naar haar Lisa toe. Ik keek naar het fotolijstje dat op Lisa's nachtkastje stond en pakte het op. Er stonden twee kinderen op. Eentje van een jaar of 4 en eentje van een jaar of 7. Ik herkende meteen Jackson en het andere meisje leek op Mina.
Ik haalde de foto uit het lijstje en draaide hem om, om naar een datum te kijken, maar er stond een hele tekst opgeschreven. Het was een kinderhandschrift en het kostte me nogal moeite om het te ontcijferen.
'Lieve Lisa' stond er, 'Ik hou van je en we gaan later trouwen. Ik ga je nooit vergeten' Met slordige letters stond er 'Jackson' onder. Het was dus niet Mina maar Lisa op de foto.
(Jackson POV)
Ik zat thuis op de bank naar één of andere zielige film te kijken. Normaal gesproken keek ik nooit naar zielige films, maar ik kon de afstandsbediening niet vinden en ik had geen zin om te gaan zoeken. Door deze film kwamen er allemaal nare herinneringen op.
De film ging over een meisje dat verdronk en dat was het stuk waar ik al aan het huilen was. Het deed me denken aan Lisa. Ik probeer niet meer aan haar te denken, maar ik denk nog steeds elke dag aan haar. Iedereen zei dat het kinderliefde was, maar dat heb ik nooit geloofd.
We waren voor elkaar gemaakt. Ik hield toen al van haar en ik kom nog steeds regelmatig bij haar in het ziekenhuis. De reden waarom ik nu achter Mina aanzit is omdat ze me doet denken aan Lisa. Maar Lisa zal waarschijnlijk nooit meer wakker worden.
Het deed pijn om daar aan te denken. Ik probeerde aan onze leuke herinneringen te denken. Het moment dat we hadden afgesproken dat we later zouden gaan trouwen was mijn best herinnering aan haar, maar ook meteen de ergste. Het zou nooit gebeuren.
JE LEEST
forbidden love (Park Jimin ff)
Fanfiction"Betekent dit dat we elkaar niet meer mogen zien?" vroeg hij. "Nee, maar we kunnen geen relatie hebben. Dat mocht jij sowieso niet, dus het maakt niet heel veel verschil." antwoordde ik. "Je gaat niet echt bij me weg, hé?" Hij doet een stap in mijn...
