Πετώντας χωρίς φτερά

Κεφάλαιο 35

Δεν ήξερε το πώς ακριβώς βρέθηκε εκεί, αλλά να που ήταν ακριβώς σε εκείνο το σημείο όπου δεν έπρεπε να είναι. Η πόλη είχε τεθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Όλοι οι κάτοικοι είχαν σαφείς οδηγίες να μη βγουν από τα σπίτια τους. Εκείνη όμως δεν ήταν κάτοικος. Ανήκε στο στρατό. Τελικά δεν είχε πείσει την κόρη της να την αφήσει στην ησυχία της να χαρεί τα γηρατειά της. Δεν έμοιαζε με γρια και ούτε ήταν. Ήθελε πολύ όμως να σταματήσει να πολεμάει. Να βγει στη σύνταξη. Να που όμως βρισκόταν πίσω από ένα κινούμενο τρένο να προσπαθεί να το φτάσει. Ο παράξενος ανώνυμος άντρας ήταν ακριβώς από πίσω της. Με ένα άλμα βρέθηκε πάνω στο τρένο και του έδωσε το χέρι της για να την ακολουθήσει. Το τρένο βρισκόταν σε μεγάλο υψόμετρο. Η γέφυρα αποτελούνταν μόνο από πέτρες και στην κορυφή υπήρχαν οι ράγες. Η θέα ήταν ένας μεγάλος σκοτεινός θόλος. Έμοιαζε πολύ με τον ουρανό αλλά δεν ήταν. Ακριβώς από πάνω τους υπήρχαν μόνο συντρίμμια. Ήταν καιρός να δει και την άλλη πόλη. Να δει το γιο της και πως έγινε ως άντρας πλέον. Μέσα στο τρένο υπήρχαν στρατιώτες του αντίπαλου στρατοπέδου. Είχαν ξεμπερδέψει με την επίθεση τους και τώρα επέστρεφαν στη βάση τους. Προβλεπόταν μάχη. Δε φοβόταν μήπως τραυματιζόταν. Εξάλλου ήταν πλέον σχεδόν αθάνατη. Ο σύντροφος της στη μάχη όχι. Δε φαινόταν να ξέρει από μάχες ούτε να έχει εκπαιδευτεί κατάλληλα για κάτι τέτοιο. Ήταν όμως λεπτός και γρήγορος. Αυτό θα του έδινε το αρχικό πλεονέκτημα αρκεί να προλάβαινε το στάδιο του αιφνιδιασμού. Δεν είχε καμία ελπίδα όμως απέναντι σε κάποιον εξίσου γρήγορο και ειδικά εκπαιδευμένο. Όλοι όσοι βρίσκονταν μέσα στο τρένο, όχι μόνο ήταν εκπαιδευμένοι και δεν είχαν τίποτα να χάσουν αλλά πολεμούσαν και για έναν σκοπό. Αυτή αλήθεια για πιο λόγο πολεμούσε; Πολεμούσε για να σταματήσει ο πόλεμος; Επειδή δεν είχε κάτι καλύτερο να κάνει; Δεν πρόλαβε να αποφασίσει. Ένας εχθρός τους είχε εντοπίσει. Σύντομα βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια στρ0ατιά από ετοιμοπόλεμους στρατιώτες. Όλα στο πάνω μέρος του τρένου με τον κρύο αέρα να τους καρφώνει το πρόσωπο. Εκείνη τους αντιμετώπιζε αποτελεσματικά. Ο άλλος όμως με τα βίας σκότωσε έναν. Δεν είχε καλό προαίσθημα. Όταν δεν είχε μείνει κανένας άλλος εκτός από αυτούς στο τρένο , μπήκαν μέσα και κατευθύνθηκαν στην καμπίνα ελέγχου. Τότε μόνο είδε πως εκείνος ήταν πληγωμένος. Είχε μια βαθιά πληγή λίγο πιο πάνω από την κοιλιά του. Ήταν τυχεροί που πολέμησαν μόνο με σπαθιά. Τα όπλα είχαν εξαφανιστεί.. Άσκοπη χρήση πολύτιμων αγαθών. Με αυτή τη δικαιολογία τα είχαν καταργήσει. Αν δεν περιποιόταν την πληγή θα πέθαινε από αιμορραγία. Δεν του άξιζε ένα τέτοιο άδοξο τέλος. Τον χρειαζόταν στο πλευρό της και όχι μόνο στη μάχη. Με μια απαλή κίνηση πέρασε τα δάκτυλα της πάνω από το σημείο που τον είχε πετύχει η μαχαιριά. Ένα έντονο αλλά συνάμα διακριτικό φως πλημμύρισε το χώρο. Όταν το φως εξαφανίστηκε , εξαφανίστηκε μαζί του και η πληγή.

-Πώς το έκανες αυτό;

-Δεν ξέρω ακριβώς πώς και γιατί έχω αυτή την ικανότητα αλλά την έχω.

-Πότε το κατάλαβες; Ότι διαθέτεις αυτή την ικανότητα;

-¨Όχι πολύ καιρό πριν.

-Και τι άλλο μπορείς να κάνεις;

-Μην ανησυχείς δεν μπορώ να διαβάσω τη σκέψη. Τουλάχιστον όχι ακόμα.

-Δε θα διάβαζες κάτι που δεν ξέρεις ήδη.

-Κι όμως υπάρχει κάτι που δεν ξέρω.

-Τι;

-Το όνομα σου.

-Ορφέας...

~~~~~~~~~~~~~~~™~~~~~~~~~~~~~~~
Νέες γνωριμίες. Για καλό; Για κακό; ο χρόνος θα δείξει...