Tricked (Montenegro Series #1)

Chapter 24

Chapter 24

Sudden Change

The following day, I texted Sheree that we will be seeing each other right after her one 'o clock subject. Itutuloy talaga namin ang plano na sugurin ang Stacy na iyon. Gusto ko talaga siyang komprontahin kung bakit ginawa niya iyon kay Kuya Third. Like what I've said, if she has problem with me, then, face me. Hindi iyong kailangan niyang gamitin ang mga taong malalapit sa akin.

Wala akong balak pagsabihan ng plano ko. Kaming dalawang nga lang ni Sheree ang nakakaalam. Of course, hindi ako sasang-ayunan ng pamilya ko kapag nalaman nila na may gagawin pala akong ganito. Lalo na ni Kuya Third.

I've once remembered before when I was in elementary. Sheree and I were studying in Xavier, a school of most likely, Chinese students. May nakaaway kaming Chinese roon na maldita. Bigla na lang kasi niya 'kong pinatid for no reason. She was just like bullying everyone. And knowing us with Sheree, we have this motto that we will never be defeated. Ayun, pagkatapos talaga ng klase namin, sinabuyan namin ng tubig sa mukha ang bruha.

Yes, we got in guidance. But we emphasized that we got bullied first by that brat. Kinatigan naman kami, ang kaso, na-sanction kami. Okay lang, at least nakaganti kami.

Nang matapos na akong mag-ayos sa kuwarto, bumaba na ako at kumain ng agahan. Pero, naabutan ko na roon si Kuya Third, kumakain na walang imik. Wala ngayon sina Mum at Dad dahil nasa Singapore na naman sila. May urgent meeting doon si Dad dahil sa HCTC.

Tinignan ko muna si Kuya. Ang laki na ng pinagbago niya. Wala na 'yong eye glasses na suot niya. I bet he's wearing a contact lens. Medyo tigyawatin din si Kuya, noon. Pero ngayon, wala na. Ang linis at kinis na ng mukha niya. At ang linis din ng pagkakagupit ng mukha niya. Medyo malago kasi ang buhok ni Kuya kaya mukha siyang hindi maaliwalas, pero ngayon, nakikita ko na may porma pala ang panga niya. Kaya kapag ngumunguya siya, nakikita ko kung paano nag-iigting iyon.

But his personality didn't change. He was still the Kuya Third I've ever known. Serious and tactic. Bright and ace student. Kaya hindi ko malaman kung paano siya niloko ng walang-hiyang Stacy na 'yon.

"Hi, Kuya," I tried greeting him with a smile.

He looked up at me. Tipid lang siyang ngumiti at binalik muli ang atensyon sa pagkain. I sighed. Alam ko minsan na mukhang walang pakialam si Kuya sa paligid niya but I know he's a keen observer. Magaling siyang mag-analyze ng sitwasyon. Kaya nga, ang ganda ng future niya sa HCTC, eh.

Tinungo ko na ang bakanteng silya, hinila iyon at umupo. Humugot ako ng lakas para makapagsalita. Hindi ko kasi makayanan ang katahimikan niya. "Kuya..."

Nag-angat ulit siya ng tingin. Hawak niya ang sandwich na siya malamang ang gumawa.

"... kailan ang flight mo?" I asked him.

Uminom muna siya ng tubig. "Sa makalawa."

Tumango na ako at dumampot ng sandwich. Nagpahid ako ng ham spread sa sandwich at kinain iyon.

"Kuya, I'm sorry," I said softly.

His forehead formed into a crease. "Bakit?"

Dahil susugurin ko si Stacy, mamaya...

"Hindi na kita nakakausap, eh. Hindi ko alam na may ganito ka na palang dinadala. Dati naman tayong nagkakakuwentuhan ng mga problema. But now...."

I saw a smile crept across his lips. He shook his head. "Don't be... Alam ko naman na busy ka na rin sa buhay mo, Natalie. Kaya ko naman ang sarili ko. So need to worry about."