Μέσα σε ένα εξωπραγματικό κόσμο με βρικόλακες, λυκάνθρωπους, μάγισσες και πλάσματα που όλοι πιστεύαμε ότι δεν υπήρχαν, υπάρχει η Ginnifer. Η Ginny μια 18χρονη κοπέλα ζούσε μια απλή ζωή πριν 200 χρόνια με την οικογένεια της, τον αδίστακτο πατέρα της...
Μας περικύκλωσαν κάποιοι, οι περισσότεροι είχαν κόκκινα και μαύρα μάτια, άρα δαίμονες και βαμπίρ. Δεν αναγνώρισα κανέναν τους, αλλά μπορεί να σκότωσα κάποιον συγγενή τους και να θέλουν εκδίκηση. Πάντως ο Lucas φαινόταν να τους αναγνώριζε, τους περισσότερους τουλάχιστον.
"Βρε-βρε-βρε κοιτάξτε ποιος γύρισε στα παλιά του λημέρια," λέει ένα βαμπίρ.
"Δεν θέλω προβλήματα, ήρθαμε να πάρουμε κάτι και φεύγουμε," λέει ο Lucas.
"Και ποιος είπε ότι θα σας αφήσουμε να φύγετε;" λέει το βαμπίρ.
"Με άφησες να σαπίσω εδώ και τώρα θα κάνω το ίδιο," λέει το βαμπίρ και κάνει νόημα στους υπόλοιπους.
Μυρίζομαι ξεκοίλιασμα, ωραία και μου'χει λείψει.
Είμαστε πέντε εναντίον είκοσι αυτοί ορμάνε κατά πάνω μας και εμείς το ίδιο. Βγάζω την ασημένια λεπίδα μου και αρχίζω να σκοτώνω δαίμονες και βαμπίρ.
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Έχω γεμίσει με αίματα από αυτούς που έχω σκοτώσει, στα χέρια και στο πρόσωπο. Μερικοί τα έβαλαν στα πόδια.
"Δεν τελειώσαμε ακόμα Lucas," του λέει το βαμπίρ και φεύγει.
Ναι καλά τραγούδα.
Αφού σκουπίσαμε τα αίματα που είχαμε πάνω μας ακολουθούσαμε τον Lucas για να βρούμε το φυτό.
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Βρεθήκαμε σε μια σπηλιά. Καθώς προχωρούσαμε ο Lucas άρχισε να τρέχει προς ένα συγκεκριμένο σημείο και τον ακολουθήσαμε.
