4.4

61.6K 4.5K 384
                                    

-16.09.17

ZAZ - Je Veux

💦

"Ceyhun!"

Kütüphaneye giden adımları beni görünce duraksamıştı. Nefes nefese soluklanırken dizlerime dayadığım ellerimi çekip önünde dikildim. Sabahtan beri her teneffüs onu arıyordum.

"Noldu be?" diyerek, alttan alttan bana bakarken kaşlarımı çattım.

"Aklıma bir fikir geldi," dediğimde anlamsızca gözlerini ben de gezdirmeye başladı. Ben ise etrafta rahatça konuşabileceğimiz bir yer bakınıyordum.

"Hangi konuda?"

"Canan," dedim, bakışlarımı yüzüne çıkartıp aynı zamanda da kolundan kavrayarak koridorun sonuna doğru çekiştirirken.

"Gerek yok," gerilen vücuduyla debelenerek elimden kurtulduğunda aceleyle tekrar kolunu kavradım.

"Hayır efendim, gerek var."

"Öyle mi?"

"Öyle."

"Anlat, seni dinliyorum. Neymiş şu aklındaki fikir bir öğrenelim." dedi, beni alaya alarak. Arkasındaki duvara yaslanıp kollarını göğsünde bağlamıştı.

"Ona mesaj atacaksın."

"Hah, ben mi?" dedi, inanamaz gibi eliyle kendisini işaret ederken.

"Normal değil, anonim olarak."

"Numaram onda var, Okyanus. Anonim olarak atmam imkansız."

"Neresi imkansızmış canım. Yeni bir hat alırız, olur biter."

"Diyorsun?" diyerek tek kaşını kaldırdığında sesi tereddütlü çıkmıştı.

"Dedim bile."

Bir süre dalgınca yüzüme bakıp kaşlarını çatarken bakışlarımı ondan kaçırdım. "Biraz düşündümde, fena fikir değil." dediğinde verdiğim fikir biraz olsun aklına yatmış gibiydi.

Sevinçle el çırparken ona verdiğim bu fikrin olumsuz bir yanı olmamasını diliyordum. Umarım bu yaptığım ona iyi gelirdi ve beni de bir nebze olsun rahatlardı.

"Ablan, bir dâhiyane bebeğim." dediğimde bana iğrenirmiş gibi bir ifadeyle baktı. Onun bu haline kıkırdarken koluna girip kütüphaneye doğru çekiştirdim.

💦

Çikolatanın son parçasını ağzıma atıp, sütümden uzun bir yudum aldım. Bu aralar fazla süt içiyordum. Yediğim çikolatanın ve süt kutusunun çöplerini sıranın altına sıkıştırdığım sırada gözlerim sınıfa giren kişiye dikkat kesilmişti. Esra, sınıfımızın en çalışkanlarından bir diğer deyimle sınıfın ineği diye takıldığımız biriydi. Sarı uzun saçları, yeşil gözleri ve keskin yüz hatları ile bunca zaman hafızamıza kazınan inek lakabının çirkin kategorisine giremeyecek kadar güzeldi. Onu izlerken benim yanıma geldiğini bile fark edememiştim.

"Selam Okyanus, nasılsın?

"İyiyim," diyerek, samimi bir şekilde gülümsedim. Karşımdaki sıranın oturacağına oturdu.

"Sana bir şey soracaktım da ben,"

"Tabii sor."

"Ekin var ya," diyerek kısa bir anlığına onun sırasına baktı. Neyseki sınıfta çok kişi yoktu, Ekinde bunlara dağildi. İçimde oluşan tuhaf duyguyla kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Ne olmuş?"

"Onun hoşlandığı veya sevdiği bir kız var mı?" dedi, masum bir ifadeyle bana bakarak. Sorduğu soruyla çatılı olan kaşlarım şaşkınlıkla havalandığında gergince dudaklarımı yaladım.

"Ben nerden bileyim?" dedim, üzerimdeki gerginlikle bir an çıkışmış olmam onun irkilerek geri çekilmesine sebep olmuştu.

"Sadece sordum,"

"Bana neden soruyorsun?" dedim, lafını bitirir bitirmez. Şaşkınlıkla bana bakarken ben de neden böyle fevri davrandığımı çözümleyemiyordum.

"B-bilmem sizi sürekli birlikte gördüğümden sanırım, kızma hemen." dediğinde, gözlerimi kısıp dik dik ona bakmaya devam ettim.

Bir şey dememi beklemeden sınıftan ayrılırdığında sakinleşmek istercesine derince bir nefes alıp vererek sıramda geriye yaslandım. Sanırım onu kıskanmıştım. Gerçekten de bu aralar çok tuhaf davranıyordum. Homurdanarak sıramda kollarımla bağdaş kurup kafamı bağdaş kurduğum kollarıma yasladım. Uyursam belki kendime gelebilirdim.

💦

Uzun bir açıklama yapacağım sanırım.

Bakın güzellerim, biriciklerim size kitabın en başında da istediğiniz gibi karakterleri, kitabı eleştirebilirsiniz demiştim. Bir çoğunuz başlangıç bölümünü okumuştur.

Sadece eleştirebilirsiniz dedim canlarım, karakterlere ya da BANA hakaret edebilirsiniz demedim?

Özellikle de bana.

İlk kez böyle bir durumla karşı karşıya kalıyorum ve özellikle de kırıcı olmadan sizi uyarmaya çalışıyorum. Bunu burnumdan getirmeyin.

Bundan sonra herhangi bir hakarete karşı uyarı yapmayacağım. Direk sessize alacağım, sessize alırsam ne kitabımı okuyabilirsiniz ne yorum yapabilirsiniz ne de benimle iletişime geçebilirsiniz.

Üzgünüm ama kimsenin bana, bu platformdaki birçok yazara hakaret etmeye hakkı yok. Uzun zamandır bölüm atamamamın sebebi de bu.

Bölüm yazmaya, düzenlemeye iştah bırakmıyorsunuz.

Neyse, söyleceklerim bu kadar.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Hâlâ bazılarınızı çok seviyorum. 🧡

Kendinize çok dikkat edin.

-Yaren

PORTAKALLI SÜT | Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin