KABA ÇOCUK (TAMAMLANDI)

12.BÖLÜM

Batu şiirini bitirdikten sonra kafasını elindeki kağıttan kaldırdı, kaldırdığı anda da biraz ilerisinde Karşıda onu dinleyen beni gördü.

Bir kaç saniye bana baktıktan sonra
Beni görmezden gelerek elinde ki kağıtlarla tekrardan ilgilenmeye başladı galiba yazdığı tek şiir bu değildi...

Bir anda Gül'ün içerden rezil olmuş bir şekilde dışarıya fırladığını ve nereye gittigini bulmam için acele etmem gerektiğini hatırlar hatırlamaz yönümü beni görmezliğe veren Batu'dan ayırarak arka tarafımdan sahile doğru uzanan yolu takip ettim.

Biraz yolda ilerledikten sonra arkamda ki cafe gözükmemeye başlamıştı.

Of gül ya nerdesin be kızım!!!

Diye kendi kendime konuşurken gülü İlerde ki denizin kıyısında duran taşların üzerinde oturduğunu gördüm. Koşarak yanına gittim.

"Gül iyi misin?"

"İyiyim merak etme kanka ya neden panik yaptın bu kadar?"

Diye soru sordu bana neden mi merak etmiştim.

"Cidden mi ya neden?

"Yani evet haklısın belki..."

Utançtan kıpkırmızı olmuş yüzüyle bana hak vermişti.

"Evet tabi ki haklıyım, ama neyse bırak şimdi haklı haksızı...İçimden söylüyorum zannettin değil mi? "

Derken gülün yanına oturmak için oturma pozisyonumu ayarlıyordum. Ve sonunda dizlerimi bağdaş kurarak yanına rahatça oturdum.

"Evet içimden zannettim ama bir baktım sanki elime mikrofon vermişlerde ben seminer veren konuşmacıları dinlemek için dikkatini oraya veren izleyiciler gibi oldu herkes bana pür dikkat baktı."

Bunları söylerken biraz gülüyor ve ellerini de olayı canlandırmaya çalışıyor gibi sağa sola sallamaya başlamıştı...

Ben Gülü ciddi bir şekilde dinlerken

"Ya aslında ben çok rezil oldum be böyle konuştuguma bakma nasıl yüzüne bakıcağım onu da bilmiyorum."

"Eee ağzını tutmazsan böyle olur."

Sözlerimi bitirir bitirmez gülmeye başlamıştım. Gül'de bana bakıp kahkahayla karsılık verdikten sonra konuşmaya başladı.

"Doğru sende de böyle oldu değil mi kaba çocuğumuz la ağzını tutamadın hastanede 'ukala, kendini beğenmiş, egoist..."

Diyerek Bana sataştı. Gülü çok seviyordum. Neden bilmiyorum ama o an içimden gülmek geldi ve bastım kahkayı. Gül de Bana eşlik etti. Ve beraber hunharca güldük.

Bir hafta gülme kotamı doldurduğuma Emin olunca sustum. Gül de susmayı deniyordu ne kadar denese de pek başarılı olmamıştı...

****

Sabah güneşin ışıklarının yüzüme vurmasıyla rahatsızca kıpırdankdıktan sonra, aniden kapı açıldı. Gelen tabiki de annem di. Ama umursamadan uyumaya devam ettim.

"Meliss uyan artık kızım kahvaltı hazır. Baban erkenden çıktı. Şirkette işleri var, benim de çıkmam gerek şimdi gideceğim. Hadi in aşağıya kahvaltını yap."

Annemin gideceğini duyunca gözlerim birden açıldı. Hemen kalktım ve banyoya giderek rutin işlerimi hallettim. Annem gittikten sonra yeniden yatacaktım. Sonuçta uyku önemli hele ki okullar tatilse...

Kapıyı açarak koridordan yürüdüm. Annemlerin odasından sesler geliyordu. Annem hazırlanmaya başlamıştı demek ki. Babam zaten erkenden çıkmış.
Neyse merdivenlerden teker eker inerken ,biraz sonra yapacağım o güzel kahvaltının hayalini kuruyordum ki o hayal yarım kaldı. Çünkü ayağım takıldı ve yere kapaklandım.