Same Ground // Joao Constancia [ON GOING]

Chapter 49

[⚠: SPG content, read at your own risk]

"We're here at it again Amara. Ilang beses ba kita kailangang habulin para mapasaakin ka na talaga?" binuksan niya ang ilaw sa madilim na kwarto.

Nasa sulok siya habang masama ang tingin sa akin.

Papalapit na siya sa akin pero pinigilan ko siya.

"Stop, Joao. Wag kang lumapit sa akin, please." he looked at me worried in the eyes.

"Ano ba nanaman kasi Amara? What did I do???" ginulo niya ang kaninang maayos na buhok niya, "I am so damn ruined right now..." bahid ang inis at galit sa tono pero napakakalmado padin ang pagkakasabi niya.

"Please, Joao, leave me alone." ramdam ko ang nginig sa boses ko, sana hindi niya ito mahalata.

"What, Amara? Say that again?" papalapit siya sa kama ko.

"Joao! Leave me alone!" sigaw ko.

Hindi ko alam kung saan nanggaling ang lakas na iyon.

Takot akong malapit siya sa akin, takot akong baka sa huli'y babalik ang loob ko sakanya dahil ang gusto ko lang naman ngayo'y mag-focus siya sa career niya at hindi sa akin.

"Leave Joao or I'll call Ford." banta ko.

"Ford? Lagi nalang ba si Ford?" naiiyak na siya, alam kong naiiyak na siya.

Please don't cry, Joao, tangina ang sakit makita kang umiiyak.

"Wala naman tayong problema, we were all good and then this? Ano ba nasa isip mo Amara? Pinaglalaruan mo na ba ako??"

Ng mas lumapit siya sa akin, naamoy ko naman ang alak sa kanya, mas nadagdagan ang kaba ko.

"Joao, you are drunk." giit ko ng may halong takot, hindi alam ang gagawin.

"I. Am. Not. Drunk, Amara, what're you talking about?" hindi ko naman agad yun nahalata dahil maayos ang pagsasalita niya at hindi utal-utal.

"Joao, please, go home." hindi ko siya kayang matignan mata sa mata.

Pinikit ko ang mga mata ko ng naramdaman kong malapit ang kanyang mukha sa akin.

"Amara, you are so dead right now." his husky voice dominated the whole room.

Nakahinga ako ng maluwag ng nakita kong papalayo siya sa akin.

He turned on the lampshade at tuluyang pinatay ang chandelier sa taas namin.

Lumakas ang pintig ng puso ko ng nakita kong papalapit nanaman siya sa akin.

Pagod at tila inaantok ang mga mata ni Joao ng lumapit siya sa akin, kalmado niya akong hinawakan sa pisngi habang ang isa naman niyang kamay ay nakahawak sa lipring niya.

His brown eyes looking straight at me.

His brown eyes that may hypnotized me anytime.

Don't do this to me, don't look at me like that .

"You told me, you want me to leave? Hmm?" hindi niya padin nilalayo ang mukha niya.

Tumango ako sa sinabi niya.

Yes, I want you to leave because I don't like this feeling I'm feeling right now.

Feeling infront of you hypnotizing me.

"Tell me one more time, and I'll leave, Amara." tinaas niya ang mga kilay niya.

Tell him, Amara.

Tell him you don't love him anymore.

"L-leave." there I said it.

"What, baby? Look at me, c'mon..." hinawakan niya ang leeg ko at hinarap ako sakanya.