Same Ground // Joao Constancia [ON GOING]

Chapter 8

Wala akong nagawa kundi sabihin sa taxi yung address ko. Ayaw kong mas magalit sa akin si Mama dahil hindi ako umuwi. Nanaman.

About last night, wala akong naalala noong simula ng umupo ako sa stool chair ng bar na iyon. I was kinda sober na nung sinagot ko si Mama. Paano kaya ako nakauwi nun?

Binayaran ko na ang taxi driver at bumaba na ako ng taxi. Here goes nothing.

Binuksan ko ang gate at tumambad agad ang galit na mukha ni Mama sa pintuan, mukhang kanina pa ako hinihintay.

"Where did you go?" halatang may galit sa tono ng boses. "I went somewhere..." hindi ko siya kayang tignan.

"With?" nagulat ako sa tanong niya. Anong ibig sabihin niyang "with"?

"I went alone, Ma..." nagbuntong hininga ako. I'm done for the day, parang sa sobrang daming nangyari ngayon gusto ko nalang matulog habang buhay.

"I want alone,Ma" ginagaya niya tono ng pagsasalita ko, "I don't believe you." tinignan niya ako't nanliit ang mga mata.

"Kasama mo boyfriend mo?!" bahagyang napaatras ako sa tanong niya.

"No,Ma! Jayden is not my boyfriend and hindi kami lumabas!" Napasigaw ako.

"Oh really? I bet he told you last night before he drops you off here na you have a romantic date with him today?!" Sinigawan niya ako pabalik.

"What?" Nanliit ang mga mata ko, "No, Ma! Hindi ko kasama si Jayden kaga-" and that's when I realized, "What? Hinatid ako ni Jayden kagabi?" Hindi napigilan ng kurosidad ko mapatanong.

"Yes," she rolled her eyes at me.

Kinapa ko agad ang cellphone ko at tinext si Jayden.

To: Brad
Hinatid mo ko pauwi kagabi?

I stood there patiently waiting for his reply. Gladly, in less than a minute nagreply na siya.

From: Brad
Bruh. Wtf. No.

Nanlaki ang mga mata ko. Then sino naghatid sa akin kagabi?

I left my mom there hanging, agad akong umakyat ng kwarto.

"Hey, Amara! Wag kang bastos, kinakausap pa kita!" But I closed the door. Sorry, Ma my mind is fucked up at the moment I need to find out something.

Bago ko hanapin ang gusto kong hanapin, I scanned my room and it's messy, like my life.

Pumunta ako ng bathroom at nakita ko ang hinahanap ko.

I texted Jayden once again.

To: Brad
Do you know anyone who wears a flannel? Red flannel, specifically.

Who owns this thing? I don't have an idea.

From: Brad
Nope. But I know someone from my family. 😃 si Lolo.

Ngumuso ako sa reply niya. Okay, seriously.

To: Brad
Ok then. Thanks for helping me lol

I then scanned my facebook timeline if ever may friends akong naka flannel. Ofcourse Amara, ang bobo mo naman, uso ang flannel this days malamang maraming nag- gaganito.

I give up, I would never know who the hell dropped me off last night.

----------------
If you like this chapter, kindly leave a vote or a comment! Thank you!