Chapter 47

155 8 6
                                    

It was 3 am in the morning ng naramdaman kong may tumabi sa akin sa kama.

Madilim sa kwarto pero alam kong si Joao iyon, his scent dominated me.

"Inumaga na meeting niyo ah..." humarap ako sakanya.

I was shocked when I saw his eyes, namumugto at namumula.

"Hey, what happen?" kinapa ko ang kanyang pisngi.

"You'll stick with me no matter what happened, right?" his voice broke.

I pulled him for a hug, a tight hug, he needs one right now.

Oo nga pala, naalala ko yung narinig ko din kanina.

Nakakaiyak tignan na umiiyak siya sa harapan ko.

I want to kiss him, kiss away the pain but it seems like he's too sensitive right now.

Huminga ako ng malalim.

I don't know, I'm tired to live in this world, hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko.

"They're forcing me, Amara. It's not my fault." ani niya.

Nakikita ko ang ekpresyon niya, tila takot na takot siya sa susunod na mangyayari.

Alam ko din na hindi na niya muling ipinaglaban ang mga gusto niyang mangyari.

"I'm sorry I didn't fight for us. And for my right." tumatango tango lang ako sa sinasabi niya.

Ganyan naman talaga sa industrya ng showbiz, may mga instance na wala kang magagawa kasi obligasyon mong gawin ito kahit na ayaw mo kailangang gawin kasi trabaho.

"It's okay, as long as it's for the job then it's fine for me. Please don't cry, it makes me weak if you're crying." wika ko habang pinupunasan ko ang mga lumandas na luha ni Joao.

Pinapatahan ko siya hanggang sa napatahinik siya, ang ulo niya nakasandal sa aking braso.

Ng napatahimik ang buong kwarto, doon mas bumuhos ang mga luha ko.

Binuhos ko lahat ng stress, pagod at sakit na nadarama ko.

Sa huli, ako at ako padin talaga ang maghihirap sa relasyon na ito. Kung noon ako ang kawawa, pati ba naman ngayon? Kailan ba ako magiging malayang mahalin si Joao? Magiging malaya ang pag iibigan namin?

Malas ba talaga ako pagdating dito? Nagmana ba ako kilala Mama at Papa na hindi nagtagal ang pagiibigan? Ganun din ba ang mangyayari sa akin?

"I love you, you know that right?" narinig mong nagsalita si Joao.

"I love you too okay? Tahan na, I hate it when you're crying..." bulong ko.

Inangat niya ang ulo niya at hinalikan ako sa noo.

Ng nag-alas kwatro doon kami nakatulog, kalong-kalong ang isa't-isa tila ayaw na namin bitawan ang aming mga sarili.

Nagising kami sa malakas na katok at sigaw,

"Joao, open your door!" nakita kong napatayo si Joao sa kanyang hinihigaan.

"I told you, maaga kang magising, nandito na si Sue kanina pa, diba may date kayong dalawa?" si Tita Myrna.

Hindi sumagot si Joao, agad niyang sinara ang pinto at nag-ayos na ng sarili.

Same Ground //  Joao Constancia [ON GOING]Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt