I'm A Potter ~ Book 3

♡Chapter 26: de Ziekenzaal

~ Die leuke sterretjes zijn erg stimulerend om verder te schrijven! ;)~

'Schokkende gebeurtenis... Schokkend.... Het is een wonder dat geen van hen dood is.... Ongelofelijk, Snape, het is een wonder dat jij er was.'

'Dankuwel, Minister'
'Orde van Merlin, Second Class, denk ik... Misschien zelfs de First Class...'
'Heel erg bedankt, Minister.'
'Vervelende wond heb je daar... Black z'n werk, neem ik aan?'
'Eigenlijk was het de Potters, Weasley, Granger en Black, Minister.'
'Nee!'

'Black had ze onder een soort spreuk zitten. Ik zag het meteen. Een Confundus Charm, denk ik. Ze dachten dat hij mogelijk onschuldig was. Ze waren niet verantwoordelijk voor hun acties. Aan de andere kant, hun bemoeienis heeft er wel voor gezorgd dat Black had kunnen ontsnappen.'
'Ze dachten overduidelijk dat ze Black alleen wel aan konden. Ze hebben al heel wat meegemaakt en zijn daarbij net aan het noodlot ontsnapt. Ik ben bang dat ze daardoor een hoge dunk van zichzelf hebben .... En natuurlijk hebben de Potters altijd wat meer vrijheid gekregen van het schoolhoofd.'

'Ahh, Snape... Harry en Lena Potter... Nou... We knijpen allemaal een oogje toe wanneer zij in het spel komen.'
'Maar alsnog - is het goed voor ze om ze zo'n speciale behandeling te geven? Persoonlijk probeer ik ze te behandelen zoals elke anfere leerling. En elke andere leerling zou van school gestuurd worden - op zijn minst - omdat ze hun vrienden in zoveel gevaar hebben gebracht. Onthoud dat, ondanks alle schoolregels, na alle voorzorgsmaatregelen die er kwamen voor hun bescherming, ze nog steeds gevaarlijke dingen deden. Ik heb zelfs redenen om te geloven dat Harry Potter illegaal naar Hogsmeade is geweest.'

'Nou, nou... We zullen zien, Snape, we zullen zien.... Ze zijn beide dom geweest... Wat mij het meest verbaasd is het gedrag van de Dementors... Je hebt echt geen idee wat ervoor zorgde dat ze terugtrokken?'
'Nee Minister.... Tegen de tijd dat ik er was, waren ze allemaal weer aan het teruggaan naar hun posities bij de ingangen...'
'Uitzonderlijk. En alsnog Black, de Potters en het meisje?'
'Allemaal bewusteloos tegen de tijd dat ik bij ze was. Ik heb gelijk Black vastgemaakt en heb brancarden tevoorschijn getoverd en heb ze gelijk terug naar het kasteel gebracht.'

Langzaam begon ik weer gevoel te krijgen mijn lichaam. De hele tijd kon ik het gesprek volgen, maar meer niet. Het was alsof mijn lichaam, de controle over mijn lichaam, niet meer van mij was. Rustig open ik mijn ogen en knipper ik om de slaap uit mijn ogen te krijgen. Mijn ogen schieten van links naar rechts en ik kom tot de conclusoe dat ik in de ziekenzaal lig. Het is donker, waardoor ik alleen maar vormen kan zien. Voorzichtig plaats ik mijn handen onder me en duw ik mijzelf omhoog.

'Ah! Je bent wakker!' zegt Madam Pomfrey gehaast. Ze snelt naar mijn bed en duwt een enorme chocolade reep in mijn hand. Daarna loopt ze naar Hermione en Harry en duwt ze ook daar flink wat chocolade in de handen.
'Hoe gaat het met Sophia en Ron?' vraag ik ongerust.
'Ze zullen leven.' antwoord madam Pomfrey kortaf. 'En jullie drie, jullie zullen hier blijven tot ik tevreden ben dat - Potter en Scott, wat denken jullie te doen?'

Voor ik het weet sta ik naast mijn bed, met mijn blote voeten op de koude vloer. Mijn hoofd draait naar rechts, naar het nachtkastje en ik pak mijn stok.
'We moeten professor Dumbledore spreken' zeg ik vastberaden. Ik sta nog steeds te trillen op mijn benen en mijn hoofd voelt alsof er drie vrachtwagens doorheen gereden zijn, maar ik negeer het. Zelfs de stekende pijn in mijn enkel weet ik te negeren. 

'Scott, het is oké. Ze hebben Black te pakken. Hij zit boven achter slot en grendel. De Dementors zullen nu elk moment hem de Kus geven-'
'WAT?' In paniek springt Harry uit zijn bed en pure paniek verspreid zich over mijn lichaam heen. Blijkbaar was onze schreeuw luid, want de deuren naar de ziekenzaal slaan open en Fudge en Snape lopen naar binnen. 

'Harry, wat is dit?' zegt Fudge, 'Je zou in bed moeten liggen- heeft hij chocolade gehad?'
'Minister, luister!' zegt Harry wanhopig, 'Sirius Black is onschuldig. Peter Pettigrew heeft het laten lijken alsof hij dood was. We hebben hem gezien vanavond! Je kan de Dementors geen commando's geven om dát te doen, hij is-'

Fudge glimlacht alleen met een meelevende blik in zijn ogen en schudt zijn hoofd. 
'Harry, Harry, je bent erg verward. Je hebt veel mee gemaakt. Kom nou, ga nou maar weer terug in bed liggen. We hebben alles onder controle...' Iets in mij knapte bij de glimlach die Fudge op zijn gezicht geplamuurd heeft. 

'U HEEFT HET HELEMAAL NIET ONDER CONTROLE!' schreeuw ik, een enkele traan over mijn wang heen rollen, 'JULLIE HEBBEN DE VERKEERDE!'
'Minister alstublieft,' zegt Hermione snel, in een rustigere stem, 'Ik heb hem ook gezien. het was Ron zijn rat. Hij is een Animagus, Pettigrew en -' 

'Ziet u minister?' zegt Snape tevreden, 'Confunded, alle drie.... Black heeft ze erg goed onder controle...'
'We zijn helemaal niet onder een of andere charm!' protesteert Harry geïrriteerd. 

'Minister! Professor!' Zegt Madam Pomfrrey chagrijnig, 'Ik Sta erop dat jullie nu weggaan. Ze zijn mijn patiënten en moeten niet onder zulke stress staan!'
'We staan niet onder stress, ik probeer ze te vertellen wat er gebeurd is!' zegt Harry boos. 

'Als ze nou eens zouden luisteren...' vervolg ik pissig. Met een harde hand wordt er een brok chocolade in mijn mond en die van Harry gestopt en duwt Madam Pomfrey ons richting een bed. 
'Nu, alsjeblieft, Minister. Deze kinderen hebben zorg nodig. Gaat u alstublieft weg.' Net op het moment dat ik mezelf uit de grip van Madam Pomfrey heb geworsteld komt de persoon binnen lopen die we nodig hadden. Dumbledore.

~~~~~

Okee, ik weet dat dit heeeeel kort is, maar ik heb een goed excuus. Ik heb deze hele week mijn kamer opgeknapt met nieuwe meubels, behang, etc. Mijn kamer is nog steeds een teringbende aangezien ik alles weer terug een plekje moet geven en ik werk extra in de vakantie, waardoor het schrijven er telkens bij inschiet... Hopelijk heb ik volgende week donderdag een langer hoofdstuk!

~Cath