I'm A Potter ~ Book 3

♡Chapter 5: DADA

De week gaat redelijk snel voorbij, en ik heb Remus nog geen één keer meer kunnen spreken. Helaas hebben we donderdag Potions. Ik ben er redelijk goed in, maar Snape die doet raar tegenover mij. In plaats van dat hij net zo gemeen doet tegen mij als tegen Harry, praat hij zo weinig mogelijk tegen mij, maar hij werpt wel vreemde blikken op mij tijdens de lessen.

Sjokkend lopen Harry en ik naar kerkers toe, omdat we beide geen zin hebben in Potions. Omdat professor Snape er zelf nog niet is, pak ik mijn leesboek uit mijn schooltas en begin te lezen.

"Kom binnen, kom binnen." Zegt Snape tolerant, en hij werpt een blik op mij. Hij kan zien hoe hij een blik van herkenning heeft in zijn ogen en snel sla ik mijn boek dicht, zodat ik een excuus heb om weg te kijken. Snel hersteld Snape zich en loopt hij het lokaal binnen. Ik ga op mijn vaste plekje zitten aan de linkerkant van het lokaal, terwijl Sophia naast me ploft. De les begint snel daarna. Het is een redelijk normale les, eerst uitleg wat voor een potion we gaan maken, en daarna aan de slag. Dat vind ik wel leuk aan Potions, het is niet de hele tijd luisteren, maar ook echt iets doen. Daarom vind ik DADA wel eens leuk, maar bij de laatste twee leraren deden we nauwelijks iets aan praktijk. Ik hoop dat Remus er iets anders aan doet.

Zo netjes mogelijk snij ik mijn madeliefjeswortel, waar ik wel goed in ben. Als je de technieken weet, dan kan je ze netjes en snel snijden.

"Professor," roept Malfoy dan opeens, "Professor, iemand moet me helpen die madeliefjeswortels klein te snijden. Mijn arm.."

"Weasley, snij de wortels van Malfoy klein." De lijzige stem van Snape klinkt hard terwijl hij niet eens op kijkt van zijn werk. Ik zit te ver weg van Ron en Malfoy om te verstaan wat ze zeggen, maar ik weet zeker dat het geen vriendelijke woorden aan het uitwisselen zijn.

"Professor! Weasley maakt een rommeltje van mijn wortels." Klinkt Malfoy klagerig.

"Weasley, wissel jouw wortels om met die van Malfoys."

"Maar professor...!" Roept Ron verontwaardigd.

"Nu!" De stem van Snape klinkt bazig en dreigend, waardoor Ron snel zijn wortelen op de tafel van Malfoy, terwijl hij geïrriteerd de slordig gesneden wortels mee neemt naar zijn tafel.

"En professor, iemand moet m'n schrompelvijg schillen." Ik kan zien hoe Malfoy boosaardig lacht naar Harry en Ron.

"Potter, schil de schrompelvijg van Malfoy." Zegt Snape monotoon, terwijl hij Harry aankijkt met een speciale blik. Grommend staat Harry op, en fluisterend voeren ze een gesprek. Zuchtend kijk ik weg en ga ik verder met de potion. Na het roeren is mijn potion nog iets te donker gifgroen, dus ik roer nog één keer de andere kant op waardoor het fel gifgroen word, zoals het hoort. Tevreden lach ik terwijl ik het vuur een stukje zachter zet. Professor Snape is ondertussen opgestaan en loopt door het klaslokaal heen. Bij mij stopt hij even en kijkt hij naar de ketel. Hij maakt een zacht, goedkeurend geluidje en loopt weer door.

Verbaasd kijkt Hermione mij aan, en ik haal lachend mijn schouders op. Geen ene leerling buiten Slytherin krijgt een compliment van Snape, een goedkeurend geluidje betekend een 10 in elke andere les. Dan stopt hij bij Neville, die zoals altijd angstig naar zijn ketel kijkt.

"Oranje, Longbottum," Snape pakt de lepel en schept wat op zodat de hele klas het kan zien, "Oranje! Dringt er dan werkelijk nooit iets dor die dikke schedel van je, jongen? Heb je me niet luid en duidelijk horen zeggen dat je maar één rattenmilt nodig had? Heb ik niet omstandig uitgelegd dat een scheutje bloedzuigersap voldoende was? Hoe kan ik je in vredesnaam iets aan je minieme verstand brengen?" Neville begint nog erger te trillen, en hij staat op het punt om in huilen uit te barsten.

"Alstublieft professor," begint Hermione voorzichtig, "ik kan Neville helpen om zijn Potion goed te krijgen..."

"Ik geloof niet dat ik u gevraagd heb om de grote geleerde uit te hangen, miss Granger." Zegt Snape ijzig en Hermione's wangen worden zo rood als tomaten, "aan het eind van de les zullen we een paar druppels van je drank aan je pad voeren en kijken wat er gebeurt, Longbottum, misschien zal je dan de volgende keer beter opletten."