I'm A Potter ~ Book 3

♡Chapter 20: Badbommen en Badschuim

Het geluksgevoel van het winnen van de Quidditchcup duurde de rest van de week, het is een heerlijk gevoel, als je iets bereikt hebt wat je altijd wilde. Helaas word ik snel teruggestoot naar de echte wereld, want de examens komen eraan. Elke dag zit ik in de bibliotheek te blokken voor mijn toetsen. Ik heb geluk dat ik snel dingen onthoud, want anders had ik deze week nooit overleefd. Zelfs Sophia studeert mee, aangezien Fred en George hun OWLs hebben, de extreem belangrijke examens in de 5de. Hermione is ondanks alles het meest gestressd van ons allemaal. Ze heeft bijna het dubbele van de examens die wij hebben. Zelfs haar examenrooster is onmogelijk, ze heeft soms wel twee of drie toetsen op één tijdstip, iets wat onmogelijk moet zijn, maar toen we haar daarom vroegen snauwde ze ons af. Het enige wat me nog een beetje levend houd zijn mijn avondlijke gesprekjes bij Remus en Aimee, die ervoor zorgen dat ik mijn stoom kan afblazen. Aimee hoeft nauwelijks te leren voor haar examen, omdat ze een fotografisch geheugen heeft. Ze hoeft alles maar één keer door te lezen en ze kan alles dan herproduceren op haar toetsen.

"Hoe gaat het leren dan Lena?" vraagt Remus als we op een zaterdagavond aan de thee zitten in zijn kamertje.
"Wel oké, denk ik. Ik zou zo graag wat extra dagen willen hebben om te leren, want op deze manier word ik stapelgek. Ik sta op om 7 uur en leer dan tot 7 uur 's avonds." Zucht ik, denkend aan vandaag. "Deze gesprekjes zorgen ervoor dat mijn hersenen nog een beetje functioneren morgen." Remus grinnikt door deze opmerking en neemt nog een slok van zijn thee.
"Hoe gaat het met Hagrid, ik heb gehoord dat Buckbeak geëxecuteerd wordt.... Zonde." Zegt Remus en ik knik instemmend.
"Ze doen het hier aan het einde van de week, na ons laatste examen." Zeg ik teleurgesteld, "Hermione en ik hebben zo ons best gedaan om de zaak te winnen, maar het is dat iedereen zo ongelofelijk bang is voor Lucius Malfoy dat hij de zaak won. Het is gewoon oneerlijk."
"Ze zijn altijd al zo bang geweest voor de Malfoys, ze hebben veel invloed in de Wizarding gemeenschap en een hoog aanzien." Verteld Remus me, terwijl hij Aimee de koekjestrommel aangeeft.
"Ik wil eigenlijk nog wel langs Hagrid voordat..."
"Nee!" werpt Remus gelijk terug, "Jij verlaat dit gebouw niet zonder mijn toestemming."
"Maar"
"Nee, Lena. Je hebt examens, Sirius Black loopt nog rond en om te zien hoe een dier omgebracht wordt is nou ook weer eens niet iets wat je wil zien." Ik rol mijn ogen en geef op, ik heb niet zijn toestemming nodig om een frisse neus te halen.
"Best."

De dag later ben ik de hele dag in de bibliotheek om te leren, waardoor ik pas kan avondeten rond 7 uur. Dat is nog een oordeel van het weekend, je kan tussen 6 en 8 uur avondeten. Op normale dagen moet je er gewoon om half 7 zijn en anders krijg je gewoon geen avondeten. In een recordtempo kom ik aan de Great Hall, want ik heb honger. Gelukkig hebben Ron, Harry en Sophia een plekje voor me vrij gehouden.
"Hermione?" vraag ik terwijl ik ga zitten.
"Net gemist, ze is weer gaan leren."
"Oh dus jullie hadden geen plekje voor mij vrijgelaten?" zeg ik plagend.
"Nee, we hoopte dat je niet kwam." Grinnikt Harry kwaadaardig terug en ik stoot hem plagerig aan.
"Mooi is dat." Grijns ik.

De dag daarna is maandag, wat betekend dat mijn toetsweek van hel begint. We beginnen met een practicum Transfiguration, die eigenlijk best wel goed ging. De meeste medeleerlingen hadden het niet zo goed gedaan, te horen aan hun geklaag, maar bij mij ging het bijna perfect.

De rest van de week kruipt voorbij en eindelijk is het donderdag, wat de voornalaatste dag van de toetsweek is. OM het te vieren dat we nog maar een examen te gaan hebben besluiten Fred, George, Sophia en ik maar iets leuks te gaan doen. Met z'n vieren sluipen we richting het kantoortje van Filch met een fles badschuim en wat badbommen.
"Oké, Sophia, Lena, jullie weten het plan. Wij blijven op uitkijk staan." Zegt Fred, terwijl ik het kantoortje van Filch opendoe. Samen met Sophia loop ik naar binnen en geef ik een fles badschuim aan Sophia, terwijl ik ondertussen spreuken uitspreek die het meubilair in de kamer zouden moeten beschermen tegen water. Als Sophia twee flessen badschuim heeft geleegd en 5 badbommen strategisch heeft geplaatst, ben ik weer aan de beurt.
"Aguamanti!" zeg ik en gelijk schiet er water uit mijn stok. Het kantoor begint steeds beter te ruiken en op het laatst mogelijke moment rennen we het met sop gevulde kantoor uit.
"Tada" zeg ik tevreden en ik sluit de deur dicht. Ik wil net lachen als ik voor mij kijk. Voor me staan Remus en professor McGonagall behoorlijk boos ons aan te staren. Alsof we het hebben afgesproken wijzen we naar elkaar zeggend: "het was zijn idee."
"Meekomen. Nu. Alle vier." Zegt McGonagall woest. Schoorvoetend lopen we achter haar en Remus aan, naar Remus' kantoortje, waar Aimee zit.

"Aimee, kan je alsjeblieft even ergens anders naartoe?" vraagt Remus liefhebbend, waardoor Aimee opkijkt en knikt.
"Badbommen en badschuim?" fluistert ze met een twinkeling in haar ogen.
"Badbommen en badschuim." Antwoorden we alle vier in synchroom. Gelijk geeft ze ons een high five en begint te lachen.
"Nicee!"
"Aimee, nu." Zegt Remus wat strenger en snel loopt ze weg, maar ik kan haar lach horen zodra ze de deur sluit.

"Wat jullie zojuist hebben gedaan is onacceptabel. Jullie hebben voor veel vernietiging en vervuiling gezorgd in meneer Filch zijn kantoortje. Ik eis nu een uitleg." Zegt McGonagall angstaanjagend kalm.
"Oké, ten eerste," begin ik, "het kantoortje is nu juist schoon, omdat het badschuim was. Ten tweede, al zijn spullen zijn niet vernield, omdat ik ze beschermt heb met een charm die we hiervoor nog hadden getest. En ten derde zal alles oplossen na 5 uur, want we hebben de badbommen zo gemaakt dat ze na een tijdje als sponsjes al het water opnemen en alleen een schone plaats achterlaten. Dus eigenlijk hebben we meneer Filch geholpen." Zeg ik grijnzend, terwijl McGonagall en Remus ons met open mond aan zitten staren.
"Jullie vangen vliegen." Merkt Sophia op en gelijk klappen ze hun mond dicht. Na een hele minuut begint Remus weer te spreken.
"Alsnog was dit een poging tot vernieling van schooleigendommen. Omdat het getest is hebben jullie maar twee dagen nablijven, maar als we merken dat het anders loopt over 5 uur, kunnen jullie de rest van de week gezellig komen nablijven." Kreunend kijken we elkaar aan. Nablijven is toch echt wel het saaiste op aarde. Vroeger, op mijn oude school, betekende nablijven tekenen met een kop thee en wat koekjes. Hier moet je gewoon je mond voor 2 uur lang houden, zonder dat je iets mag doen.
"Omdat het examenweek is, mogen jullie vanavond nog wel leren. Morgen niet. Lena en Sophia, ik verwacht jullie de komende twee dagen na het avondeten in mijn kantoortje. Fred en George, jullie worden verwacht bij professor McGonagall. En nu wegwezen."

Zo snel mogelijk lopen we naar de Great Hall toe, om daar nog net op tijd voor het avondeten te zijn. Snel pak ik wat aardappels, vlees en groentes.
"Waar was je vanmiddag? Ik heb je niet gezien in de bibliotheek." Vraagt Hermione terwijl ze een hap van haar vlees neemt.
"Oh gewoon, wat door de gangen aan het zwerven." Zeg ik zo nuchter mogelijk.
"Helemaal niet," piept Aimee erin, "Sophia en Lena hebben samen met Weasley twin 1 en 2 meneer Filch zijn kamertje in het sop gezet."
"Je hebt zijn kamertje schoongemaakt?" vraagt Harry verbaasd.
"Een soort van..." grinnik ik, "Ik hoop dat je weet wat een badbom en badschuim met water kan veroorzaken?"
"Oh My Gandalf, dat hebben jullie niet gedaan." Grinnikt Harry.
"Fudge yeah." Proest Sophia, terwijl ze in haar eten prikt.
"Zonde dat we gezien zijn, anders wat het al helemaal perfect geweest." Zeg ik neerslachtig, "Nu moet ik vanavond en morgenavond gaan nablijven."
"Ach, wees blij dat jullie het bij professor Lupin mogen doen. Dat is beter dan bij professor McGonagall." Zucht Fred ongelukkig.

Na het avondeten lopen Sophia en ik in een grafstemming naar Remus' kantoortje. Eenmaal daar binnen, gaan we aan een tafel zitten en pakken we ons leerwerk. Ik ga door al mijn aantekeningen en informatiekaartjes, totdat ik eindelijk zeker weet dat ik alles ken. Snel werp ik een blik op mijn horloge, waarna ik de conclusie trek dat ik me nog een uur moet vermaken. Verveeld staar ik voor me uit, kijkend naar hoe de wijzers van de klok langzamerhand verder tikken. Als ik opzij kijk zie ik dat Sophia precies hetzelfde doet. We wisselen enkele blikken en kijken dan weer recht voor ons uit.
"Remus, ik verveel me." Verklaar ik dan luidruchtig, wat ervoor zorgt dat Remus opkijkt van zijn nakijkwerk.
"Dat had je dan moeten bedenken voordat je zoiets stoms ging doen." Antwoord Remus zakelijk.
"Jij hebt toch ook grappen uitgehaald toen jij hier op school zat?" zucht ik terwijl ik het laatste stukje van mijn nagellak eraf krap. Remus blijft stil na mijn vraag stil, wat ik opvat als dat hij er niet over wil praten. "Kan ik dan ten minste een boek uit mijn tas daar halen? Er zitten nog aantekeningen in." Hij knikt en snel haal ik het boek uit mijn tas.

Zodra ik mijn boek heb, gaat de rest van de tijd een stuk sneller, Remus wil duidelijk niet meer praten over de grappen die hij heeft uitgehaald in zijn jeugd en zegt dan ook vrij weinig zodra we weg gaan. Zodra ik in de slaapzaal ben, voel ik de vermoeidheid inslaan. Snel kleed ik me om en ga ik in bed liggen. Langzaam zakken mijn ogen dicht en val ik in een diepe slaap.