I'm A Potter ~ Book 3

♡Chapter 22: De Marauders

"Waar heb je het over?" ik slik nog een keer en doe een stap naar achteren, terwijl ik Harry's ogen wanhopig probeer te vermijden. "Mijn achternaam is Scott en ik ben inderdaad vernoemd naar Lena Potter. Meer niet." Ik kan zien hoe Blacks ogen onderzoekend over mij heen glijden, dan naar Harry schieten en vervolgens weer naar mij.
"Onmogelijk." Zegt hij, "Jullie lijken te veel op jullie ouders om zo'n geheim te houden." Ik probeer tegen hem in te gaan, maar Remus is mij voor.
"Lena, het is oké."
"Het is oké dat Harry het weet Remus. Alleen hij niet." Ik maak een hoofdknikje richting Black, die bijna geamuseerd naar mij kijkt.
"Je bedoelt dat dit echt waar is?" Harry stapt naar voren, tranen blinkend in zijn ogen. Ik kijk nog een keer voor een bevestiging van Remus en knik dan zachtjes naar Harry.
"Ja. Het is waar... Het spijt me..."
"Het spijt je?" zegt Harry wanhopig, "Ik heb drie jaar met mijn zusje rondgelopen zonder dat ik het wist dat je familie van mij was!" hij trekt mij in een knuffel en een eenzame traan druppelt over mijn wang.
"Waarom heb je het mij nooit verteld?"
"Het mocht niet..." huil ik in zijn armen, "Lang verhaal, wat ik later wel vertel." Ik haal mijn neus luidruchtig op en veeg snel mijn tranen weg. Met een bibberig glimlachje kijk ik Hermione aan, die stiekem haar duim opveegt

"Oke, first things first, hoe wist u dat hij hier was als u hem niet heeft geholpen?" zegt Harry als we uit de knuffel terugtrekken en een beetje gekalmeerd zijn.
"Door de kaart," antwoord Lupin, "De Marauders Map. Ik zat er op mijn kamer naar te kijken..."
"Hoe weet u dan hoe u hem moet gebruiken?"
"Hij kende de makers niet... Hij is een van de makers..." onder de indruk staar ik naar Remus, die knikt dat ik het goed had. "Jij bent Moony, vernoemd naar de volle maan..."
"Maar het gaat erom dat ik die kaart goed in de gaten hield, omdat ik al het idee had dat jij, Ron en Hermione misschien uit het kasteel zouden lippen om bij Hagrid langs te gaan voordat Buckbeak terechtgesteld werd. Ik had gelukkig al oog op Lena en Sophia na die domme grap die hadden uitgehaald, maar mijn voorgevoel was juist, nietwaar?"
"Wat voor een grap?" vraagt Black oprecht geïnteresseerd.
"Badbommen en badschuim in Filch's kantoortje." Antwoorden Sophia en ik grijnzend, denkend aan het mooie resultaat. Er ontstaat ene glimlach op het gezicht van Black, die ervoor zorgt dat ik mij erg ongemakkelijk voel.

"Het punt is, is dat ik jullie het terrein naar Hagrids huisje zag oversteken, maar toen jullie 20 minuten later weggingen, er nog iemand bij jullie was.
"Iemand anders? Helemaal niet!"
"Ik kon mijn ogen niet geloven! Ik dacht dat er iets mis was met die kaart. Hoe kon hij in vredesnaam bij jullie zijn?"
"Er was niemand bij ons!" zegt Harry.
"En toen zag ik nog een stipje, dat razendsnel op jullie afkwam, een stipje met het opschrift Sirius Black... ik zag hoe hij tegen jullie opbotste en twee van jullie meesleurde naar de Whomping Willow."
"Een van ons!" Zegt Ron boos.
"Nee, Ron... Twee." Antwoord Remus kalm, "Zou ik je rat even mogen ziet?"
"Wat heeft Scabbers ermee te maken?"
"Alles." Zegt hij, "Mag ik hem even zien?"
Ik kon aan Ron's gezicht zien dat hij even twijfelde, maar greep toen in zijn gewaad. Een wild spartelende lelijke rat komt tevoorschijn en Ron moet moeite doen om hem vast te houden.
"Wat heeft mijn rat met die toestand te maken?"
"Het is geen rat!" Krijst Sirius Black opeens, zo hard dat er kippenvel op mijn armen verschijnt.
"Hoe bedoel je? Natuurlijk is het een rat." Reageert Sophia geïrriteerd.
"Nee, dat is hij niet." Kalm reageert Lupin op de reacties, "Hij is een wizard."
"Een Animagus, onder de naam Peter Pettigrew."

Het duurt een tijdje voor we doorhebben wat ze zojuist gezegd hebben en het zorgt voor enorm veel reacties.
"Maar... Peter Pettigrew is dood?" verward schieten mijn ogen van links naar rechts, tot de druppel valt. "Hij leeft nog...? Je hebt hem niet vermoord. Dat zou dan betekenen dat je hem probeerde te vermoorden, maar hij ontsnapte door te veranderen in een rat..."
"Dat is deels waar..." gromt Black
"Deels waar?" zeg ik met opgetrokken wenkbrauwen, "ach man, geef nou maar gewoon toe dat je hem wilde vermoorden."
"Ik probeerde hem inderdaad te vermoorden," mompelt Black, "Maar kleine Peter is ontsnapt... Maar niet deze keer!" Black loopt snel richting Ron om de rat uit zijn armen te rukken, maar Remus kan hem nog net tegenhouden.
"SIRIUS! NEE! WACHT! Je kan het niet zo maar doen -- Ze moeten het weten! Ze hebben het recht om het te weten!"
"We kunnen het later uitleggen!" Sneert Black, terwijl hij los probeert te wurmen uit Remus' greep.
"Ze - hebben - het - recht - om - alles - te -weten!" zegt Remus hijgend, terwijl hij Black nog steeds tegen probeert te houden. "Ron heeft hem als huisdier gehouden! Er zijn delen die ik zelfs niet snap, en Harry en Lena... Harry en Lena horen de waarheid te weten, Sirius!"