Μακριά σου.(Υπό διόρθωση.)

Κεφαλαιο 4

Περιττό να πω πως όταν με είδε άλλαξε 100 χρώματα.Αποφάσισα  να πάρω ταξί να γυρίσω πίσω και μόλις είχα στρίψει την γωνία, ξαφνικά κάποιος άγνωστος έρχεται και με ακουμπάει πλάτη στον τοίχο. Και η ανάσα του μύριζε έντονα ποτό και τσιγάρο.

Άρχισε να με φιλάει με λύσσα καθώς εγώ προσπαθούσα να ελευθερωθώ από τις γροθιές του . Παρά τις καλαμιές, τις κλοτσιές και τα ουρλιαχτά μου δεν έλεγε να με αφήσει. Με άγγιζε παντού και εγώ ανατρίχιαζα από φόβο στο τι θα μπορούσε να μου κάνει. Μόλις πάει να με αγγίξει ανάμεσα στους γοφούς μου έκλεισα τα μάτια μου και προσευχόμουν να γίνει κάτι . Και πάνω στην προσευχή μου , δεν κατάλαβα πώς αυτός ο ανώμαλος είχε πέσει κάτω από την γροθιά του Άρη. Η μούρη του άντρα ήταν πλεον καλυμμένη με αίματα στην μύτη και στα χείλη του.

-«Είσαι καλά; Σε πείραξε αυτός ο μπάσταρδος;» με ρώταγε καθώς με κρατούσε λίγο μέχρι να συνέλθω.

-«Άσε με.Μην με ακουμπάς. Δεν θέλω να με ξανά αγγίξεις ποτέ. Εσύ φταις. Αν δεν με είχες αφήσει μόνη μου για να σαλιαρίσεις με αυτήν την ξανθόψειρα δεν θα είχε συμβεί αυτό.» και με αυτά τα λόγια απομακρύνθηκα από αυτόν. 

Παρόλο που ακόμα παραπατούσα και χρειαζόμουν στήριξη και παρόλο που τον κατσάδιασα και προσφέρθηκε να με βοηθήσει ακόμα και μετά τις φωνές μου , δεν έριχνα τον εγωισμό μου.Όχι,δεν θα του έκανα το χατίρι.

Ξεκίνησα για την μεγάλη λεωφόρο και ήμουν σίγουρη ότι τον άκουσα να απομακρύνεται. Πάλι μόνη μου. Αλλά αυτή την φορά έφταιγα εγώ. Μετά από λίγο ,λίγο πριν βγω στην κεντρική λεωφόρο και πριν πάρω ένα ταξί,είδα ένα αμάξι να σταματάει δίπλα μου και να κατεβάζει το τζάμι. Τον αναγνώρισα αμέσως.Ο Άρης με διέταξε να μπω μέσα όμως εγώ αρνήθηκα. Με πήρε ακολουθία μέχρι την κεντρική λεωφόρο. Σε κάποια στιγμή  τον ακούω να ξεφυσάει,σταματάει το αυτοκίνητο , ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού , με αρπάζει και με ρίχνει μέσα και βάζει και την εσωτερική ασφάλεια. Μπαίνει στην θέση του οδηγού και βάζει μπροστά.

-«Θα κάνεις ότι λέω εγώ.Βάλε ζώνη. Μην έχουμε κανένα ατύχημα.»

-«Από πότε θα κάνω ότι λες εσύ;  Όχι, δεν θα κάνω ότι λες εσύ. Ποιος είσαι δηλαδή;»  Εκείνος με κοίταξε με ένα βλέμμα δολοφονικό.

-«Ξέρεις κάτι, μπορεί να είσαι ξάδερφος της καλύτερης μου φίλης αλλά είσαι και πολύ σπαστικός. Πάνω που είχα αρχίσει να σε συμπαθώ. Τώρα , δεν νομίζω οτι μπορώ να το πω... Και ο λόγος; Είδες τι πήγε να γίνει και φταις εσύ.Και δεν ήσουν υποχρεωμένος να με πας μέχρι το σπίτι μου.Μπορούσα να πάω και μόνη μου.» του είπα με την φωνή μου να τρέμει από το σοκ και την ένταση.Ναι. Βραβείο χαζομάρας στο κορίτσι που ανοίχτηκε σε αγόρι. Μπράβο σου.