Know The Number #SM

Mother and Father?

P.o.v Laura

Wanneer ik wakker word lig ik op een smerige vloer met overal bekertjes en het ruikt hier verschrikkelijk naar alcohol.
Als ik rechts van me kijk zie ik Shawn liggen.
Ik lach kort.
Ik sta op en veeg wat vuil van mijn jurk.
Ik loop even naar de toilet en fris me op.
Als ik terug loop is Shawn al wakker.
Hij zit op de grond en staart recht voor zich uit.
Ik neem een glas water en loop naar hem toe.

"Een glas water helpt wat bij een kater"
Ik glimlach kort en geef het glas.
Gretig drinkt hij het leeg en kijkt me daarna weer aan.
Een glimlach siert zijn gezicht.
Opeens komt er een meisje van ongeveer 5 jaar binnen.

"Hallo, ik ben Hanne. Ik ben mijn mama en papa kwijt.
Ik mis ze heel erg.
Willen jullie me helpen zoeken?" Zegt ze zacht.

Ik kniel voor haar en neem haar handje vast.

"We zullen je ouders vinden lieverd!"
Ze knikt en ik sta op.
Ik vraag Shawn of hij mee gaat en neem gretig zijn hand.
We lopen de straat uit en zien in de verte twee mensen op een bankje liggen.
We lopen even door en dan schreeuwt Hanne dat dat haar ouders zijn.
Haar hand verlaat de mijne en snel loopt ze naar haar ouders.
Ze schudt hen heen en weer maar ze reageren.
Ik zeg tegen Shawn dat hij de ziekenwagen moet bellen.
Hij neemt zijn telefoon en belt.

Ik loop naar Hanne toe en knuffel haar.
Ze beeft en er rollen langzaam tranen over haar wangen.

"Worden mamie en papie nog wakker?" Vraagt ze gebroken.
"Ik hoop het zo lieverd" Zeg ik geruststellend.

Na een vijf minuten is de ziekenwagen aangekomen.
Shawn heeft ondertussen Hanne op zijn schouders laten zitten.
De broeders roepen me en vertellen me het vreselijke nieuws dat haar ouders overleden zijn.
Spontaan lopen er tranen tranen over mijn wang.
Ik loop terug naar Hanne en Shawn en neem Hanne in een knuffel.
Ik zeg tussen mijn tranen door
"liefje, het spijt me zo maar mama en papa worden niet meer wakker."
Ik voel al snel tranen van mijn schouder richting mijn rug lopen.
Ik kijk Shawn aan.
Zijn ogen staan bezorgd.
Er komt een broeder naar ons toe.

"Adopteren jullie het kind of moet ze naar het weeshuis?"

Ik kijk Shawn bang aan.
Ze mag niet naar het ziekenhuis.

"We nemen haar mee en zorgen dat ze een veilige thuis krijgt." Zegt Shawn duidelijk tegen de broeder.
De broeder knikt en loopt weg.
Na 2 minuten vertrekt de ziekenwagen.

"Kom jij gezellig bij ons wonen lieve Hanne?"
Ze knikt blij en geeft me een knuffel.
Ik zet haar neer en neem haar handje vast.
We lopen naar de auto en rijden naar huis.
Als we aangekomen zijn loopt Hanne enthousiast naar de deur.
Shawn opent de deur en ze loopt naar binnen.
Ik ga een shirt van me halen die ze kan aandoen als pyjama jurk.
Ze trekt hem aan en gaat op ons bed liggen.
"We gaan morgen een mooie kamer voor je maken"
Ze lacht en knikt.
Ik en Shawn gaan beiden aan een kant liggen.
Hanne geeft ons beiden een kus op onze wang en we vallen in slaap.