Know The Number #SM

Mes?!

P.o.v Laura

Ik open het tasje en zie een mes.
Waarom een mes?

"Waarom?" vraag ik aan Cameron.

"Hiermee zet je een snee in je pols. Dit film ik een stuur ik door naar je allerliefste Shawn." Hij heeft een heel gemene grijns op zijn gezicht. Ik zou die grijns er zo vanaf willen slaan.

"Heb ik überhaupt een keuze?"

"NEEN! Dat heb je niet en zul je nooit hebben" schreeuw hij.

Ik ben bang.
Ik ben nog nooit zo bang geweest.
Bang voor wat er zal gebeuren.
Bang om dood te gaan.

Ik bereid me voor op het filmpje. Ik heb geen keuze.
Cameron start de camera.
"SNIJDEN NU!" schreeuwt hij.
Ik maak een kras in mijn arm en trek een pijnlijk gezicht.
Cameron stopt met filmen.
"Nu krijgt Shawnieboo dit te zien. Maar dat is nog niet alles er komt een tekstje bij. Dan zal Shawn je nooit meer zoeken en sterf je!"
Hij lacht gemeen.
Ik kan me niet langer in houden en laat mijn tranen de vrije loop.
"HOU JE BEK TRUT!" schreeuwt hij in mijn oor.
Een hoge pieptoon ontstaat.

Het is nu 2 uur verder.
Cameron vertrekt eindelijk weer.
Ik neem mijn telefoon.
Ik pak nog wat spullen.
Ik probeer te ontsnappen.
Als het slot geforceerd is loop ik snel naar buiten.
Geen idee welke kant op.
Ik blijf lopen tot ik in het midden van een stad ben.
Ik zoek ergens naar een bord.
In de verte zie ik een bord.
"Welcome in Montreal"
Ik neem mijn telefoon en bel Shawn.

"Laura? Ben jij dit?"

"Ja Shawn, ik ben het."

"Ik heb het filmpje gezien" ik hoor dat zijn stem breekt.

"Ik ben ontsnapt."

"Waar ben je?"

"Ik het centrum van Montreal."

"Ga naar de Starbucks en wacht daar op me!"

"Shawn? Kunnen we terwijl blijven bellen ik ben bang."

"Geen probleem!"

Ik loop richting de Starbucks.
Als ik door het vitrine raam kijk zie ik Cameron staan.
Snel verstop ik me in een steegje.

"Shawn! Cameron is in de Starbucks!"

"Blijf waar je bent! Ik ben er in 5 min."

Ik wacht in het steegje op Shawn.
Ik zie opeens Shawn's auto.
Ik wacht tot Cameron uit zicht is en ren er naar toe.
Ik stap in en gil "RIJDEN NU!"
Shawn drukt de gaspedaal in en rijdt naar de politie in Pickering.
Ik stap uit en ga naar binnen.
Ik ben bang en neem Shawn's hand vast.
Ik denk er eigenlijk niet aan dat we geen stel meer zijn.
Toch heb ik nog steeds mijn verlovingsring om.
Ik zeg tegen de vrouw aan de balie dat ik een klacht wil neerleggen tegen Cameron Dallas.
Ze knikt en brengt me naar een verhoorkamer.
Ik vertel alles van begin tot einde.
Ze zegt dat Cameron opgepakt zou worden en dat hij daarna een contactverbod zou krijgen.
Ik knik opgelucht.
Ik mag het politiebureau verlaten en loop naar Shawn's auto.
Hij rijdt naar het ziekenhuis om te controleren of ik helemaal oké ben.
Ik heb die snede aan mijn pols laten hechten en mocht dan weer naar huis.
Shawn rijdt richting ons appartement.

Onderweg zeg ik "Ik heb een soort van moeder nodig."
Snel keert hij de wagen en rijdt ergens heen.
We stoppen voor zijn ouderlijk huis.
Ik druk op de deurbel en Karen opent de deur.
Ze omhelst me meteen.

"We waren zo ongerust."
Ik laat een traan vallen en verbreek de omhelzing.
Verder in de gang staat Aaliyah met tranen in d'r ogen.
Ik loop naar haar toe en knuffel haar.

"Ik heb je zo gemist" jammert ze.
Ik loop verder met Shawn en kom in de woonkamer.
Ik zie Manuel staan.
Hij kijkt verbaast maat loopt snel mijn richting uit.
Voor ik het besef omhelst hij me.

"Doe ons dit nooit meer aan meis."
Ik knik en besef nu pas dat hier is waar ik thuis hoor.
Dicht bij deze mensen die van me houden wat er ook gebeurt.
Ik ben al lang niet meer boos om wat er gebeurde met Maya.
Shawn loopt uiteindelijk ook naar me toe en tilt me op.
Ik sla mijn benen om zijn middel en begraaf mijn hoofd in zijn shirt.

Hyyyyyy
Ik wou effe laten weten dat ik Cameron niet haat ofzo.
Ik zocht gwn een knappe populaire boy.
Dus geen haat richting Cameron.
Hij is een schatje
Greetzzzzz
Anacksu