Out of my Limit

Κεφαλαιο 51~ Τέλος

~ Flashback~

"Σου έχω μια έκπληξη." Μου είπε την ώρα που βγήκαμε από το εστιατόριο.
"Τι έκπληξη;" είπα όλο χαρα και έβγαλε ένα μαντίλι από το μπουφάν του.
"Πρέπει να σου κλείσω τα μάτια μέχρι να φτάσουμε στην έκπληξη." Κλείνοντας μου τα μάτια μου άφησε ένα γλυκό φιλί στον λαιμό μου. Πιάνοντας με από το χέρι με τράβηξε πηγαίνοντας με προς το αμάξι. Βάζοντας με μέσα, μου έβαλε την ζώνη. Η διαδρομή ήταν πάνω από δεκα λεπτά.
"Αργούμε;" ρώτησα ανυπόμονη.
"Μην βιάζεσαι."[..]
Όταν κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο με έπιασε από την μέση οδηγώντας με μιας που δεν έβλεπα. Ξαφνικά ένα λεπτό αργότερα σταμάτησε να περπατάει και άκουσα κάτι να πέφτει κάτω.
"Να το βγάλω;" ρώτησα ανυπόμονη και απάντησε θετικά. Άμεσος έβγαλα το μαντίλι από τα μάτια μου. Με κοιτούσε με χαμόγελο. Κοίταξα γύρο μου.
"Που είναι η έκπληξη;" ρώτησα απορημένη μιας που ήμασταν σε έναν ερημωμένο δρόμο. Δεν είπε τίποτα. Απλός με γύρισε προς την αντίθετη μεριά ώστε να κοιτάω τον τοίχο ο οποίος υπήρχε από πισο μου. Απορημένη προσπάθησα να καταλάβω τι συμβαίνει.
"Αχιλλέα τι-" σταμάτησα την πρόταση μου γουρλωνοντας τα μάτια. Είχα μείνει άναυδη. Πάνω στον τοίχο έγραφε με graffiti:
"Θα με παντρευτείς;" και είχε βάλει κάτω το αρχικό του ώστε να ξέρω πως ήταν από αυτόν.
"Αχιλλέα;" ρώτησα γυρνώντας προς το μέρος του. Είχε πέσει στα γόνατα με ένα δαχτυλίδι στα χέρια του.
"Μωρό μου.." είπε χαμογελώντας μου. Τον κοίταξα ανίκανη να κάνω οποιαδήποτε κίνηση. Άμεσος συνέχισε την πρόταση του.
"Θέλεις να γίνεις γυναίκα μου;" για μερικά δευτερόλεπτα προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι συνέβαινε. Ξαφνικά το μάτι μου έπιασε στο πάτωμα τα σπρέι που είχε λογικά χρησιμοποιήσει. Χωρίς να του απαντήσω έπιασα ένα σπρέι στα χέρια και γύρισα προς τον τοίχο. Δίπλα από την ερώτηση του σχημάτισα την λέξει 'Ναι' και δίπλα από το αρχικό του πρόσθεσα και το δικό μου. Μετά από αυτό γύρισα προς το μέρος του. Είχε σηκωθεί από το πάτωμα παρακολουθώντας με. Άμεσος του χάρισα ένα χαμόγελο και τον πλησίασα. Λίγα εκατοστά μακριά του.
"Ναι." Απάντησα κοντά στα χειλη του, κοιτώντας τον στα μάτια. Χωρίς να χάσει καμία επαφή με τα μάτια μου πέρασε το δαχτυλίδι στο δάχτυλο μου.
"Σαγαπαω." Μου ψυθίρισε και έσκιψε να με φιλήσει.

~End of flashback~

Στην συνέχεια θυμάμαι την ημέρα του γάμου μας. Κάναμε μαζί και την βάφτιση της Ιωάννας. Στην εκκλησία υπήρχε παρά πολλοίς κόσμος. Σε όλες της εφημερίδες μιλούσαν για πολύ καιρό για τον γάμου του Αχιλλέα Μαυριδη. Στο γλέντι όμως θέλαμε να είμαστε οικογενειακά. Το κάναμε σε μια ερημωμένη παραλία. Το είχαμε οργάνωση παρά πολύ όμορφα. Είχαμε φέρει έναν Dj ο οποίος μας έβαζε τέλεια μουσική. Όλοι περάσαμε τέλεια εκείνη την ημέρα.
Και να με τώρα έδω με την υπέροχη οικογένεια που χτίσαμε μαζί με τον Αχιλλέα. Η οικογένεια μας όλο και μεγαλώνει. Πιάνοντας την κοιλιά μου χαμογέλασα. Ξαφνικά είδα τον Αχιλλέα με την μικρή αγκαλιά να με πλησιάζουν.
"Γιατί δεν έρχεσαι και εσυ μέσα;" ρώτησε δίνοντας μου ένα πεταχτό φιλί.
"Σας χάζευα." Είπα και κοίταξα την Ιωάννα η οποία με κοιτούσε με λαχτάρα.
"Αγάπη μου δώσε ένα φιλί την μαμά." Της είπε ο Αχιλλέας ρίχνοντας την προς το μέσος μου και άμεσος πέρασε τα χεράκια της γύρο από τον λαιμό μου και παίρνοντας την αγκαλιά άρχισε να μου δίνει μικρά φιλάκια στο μάγουλο μου.
"Η πιο τέλεια εικόνα." Άκουσα τον Αχιλλέα να λέει και γύρισα προς την πλευρά του.
"Σας αγαπάω τόσο πολύ." Είπε και μας αγκάλιασε. Η μικρή φώναζε από χαρα.
"Πρέπει να κανείς λίγο χορό στην καρδιά σου όμως." Του έριξα την πρώτη σπόντα. Ήδη του έριχνα κάθε μέρα σπόντες, αλλά μέχρι τώρα δεν είχε καταλάβει τίποτα.
"Τι εννοείς;" ρώτησε χαμένος. Δεν του απάντησα τίποτα. Πήρα απλός το χέρι του και το τοποθέτησα στην κοιλιά μου. Άμεσος με κοίταξε άναυδος.
"Ποσό;" ρώτησε χαμογελώντας.
"Έναν μήνα." Είπα και άμεσος μου έδωσε ένα γλυκό φιλί στα χείλη.
"Είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί."
Τέλος!

------------------------------------------------------
Έτοιμο και το τελευταίο κεφάλαιο. Εδώ ο Αχιλλέας με την Μυρτω μας διηγούνται το τι έγινε στην ζωή τους από την ημέρα που γνωρίστηκαν μέχρι και την τελευταία την οποία η Μυρτω του ανακοινώνει για το δεύτερο μωρό που περιμένει όλο χαρα.
Ευχόμαστε να σας άρεσε η ιστορία μας/ η ιστορία του Αχιλλέα και της Μυρτως. Θα χαιρόμασταν αν αφήνατε κάτω τα σχόλια σας για να έχουμε και εμείς μια γνώμη εαν σας άρεσε. Τα φιλία μας ~Ρ,Μ💕