Out of my Limit

Κεφαλαιο 3

"Εσυ το πρότεινες.." της ειπα και συνέχισα να περπατάω για την έξοδο του σχολείου. Ετσι οπως προχωράμε με την κοπελα, συνειδητοποίησα πως ακομα δεν ξερω το όνομα της.
"Να σου πω..-" παω να μιλήσω, αλλα με διακόπτει.
"Μαρινα."απάντησε και την κοιταξα παράξενα. Αμεσος μου εδωσε το χερι της, ωστε να κανουμε την τοπική χειραψία.
"Ειμαι η Μαρίνα."μου χάρισε ενα χαμογελο περιμένοντας να της δώσω το χερι. Το μονο που εκανα ηταν να την κοιταξω παράξενα.
"Ναι.. και εγω η-"
"Μυρτω ξερω." με πρόλαβε για αλλη μια φορα.
"Ωραια.."ειπα λιγο αμήχανα και συνεχίσαμε να περπατάμε προς ενα πάρκο κοντα στο σχολειο.
"Να σου πω.."
"Μαρίνα.." μου υπενθύμισε το όνομα της.
"Ναι, λοιπόν Μαριάνα.."Μολις ακουςε πως την αποκάλεσα αναστέναξε αγανακτώντας.
"Τελος παντον.. ποςο χρόνων εισαι;" Την ρωτησα.
"16 σου το ανέφερα και πριν." την κοιταξα και πριν προλάβω να πω κατι μίλησε ξανα.
"Και εσυ 18 ξερω." μου απάντησε και έμεινα έκπληκτη.
"Καλα το θέμα το οτι ξερεις σχεδόν τα παντα για εμενα το αφήνω για μετα.."
"Εχεις ξανακάνει κοπάνα;"την ρωτηςα.
"Οχι! Οχι ουτε καν! Αν θα εκανα και το μάθαιναν οι δικοί μου.." αρχισε να λεει.
"Άρα το σχέδιο μας πάει καλα." της απαντηςα χαμογελοντας.
"Τι εννοεις;" με ρωτηςε απορημένη.
"Και επίσημος λοιπόν εκανες την πρώτη σου κοπάνα."Αμεςος όταν κατάλαβε τι της ειπα στην αρχη πηρε ενα τρομαγμένο βλέμμα, ομως στην συνέχεια αρχισε να γελάει.
"Δεν το πιστευω! Εγω η Μαρίνα.. εκανα την πρώτη μου κοπάνα! Aυτο ειναι τελειο." αρχισε να χοροπηδάει σαν τρελή.
"Καλα κάτσε κατω τωρα, γιατι γίναμε ρεζίλι." Αμεσος με υπάκουσε και έκατσε δίπλα μου σιωπηλή.[...]

"Ας ξεκινήσουμε πρώτα με τα ψώνια."της ειπα, ενω μολις είχαμε φτάσει στο εμπορικό, τραβώντας την να μπει στα Berska. Αρχιςα να μαζεύω ρουχα και να της τα δίνω. Όταν ειδα πως είχαμε μαζέψει μπόλικα της ειπα να πάει στο δοκιμαστήριο να τα δοκιμάσει.[...]
"Οχι αυτο δεν μου αρέσει." της ειπα την στιγμή που βγήκε απο το δοκιμαστήριο. Αυτο συνεχίστηκε για πολυ ωρα, αλλα στο τελος αγοράσαμε πεντε συνολακια για αυτην.
"Ωραια, τα πείραμε τα ψώνια τωρα τι αλλο θα κανουμε για να αλλάξω;" Με ρωτηςε ενθουσιασμένη.
"Ελα μαζι μου." Ηταν το μονο που της ειπα.

~Μιςη ωρα αργοτερα~

"Μη δεν θελω."φώναξε αλλη μια φορα. Αναστέναξα, ενω πηγα κοντα της.
"Ενα Τσακ ειναι, ουτε που θα το καταλάβεις." της ειπα, ενω της εδωςα να κρατάει το χερι μου, χωρις αλλη επιλογή.
"Ωραια τελειώσαμε." Μας ενοιμερωσε ο Μάκης.
"Ποςο κανει;" ρωτησα.
"Ειναι δώρο. Αντε καλη σας μερα κοριτςια."
Βγηκαμε εξω απο το μαγαζι, περπατώντας αναμεςα απο τα μαγαζιά.
"Αντε χαλάλι, εκανες και σκουλαρίκη στην μυτι. Τι αλλο θες πες μου." Της ειπα χτυπώντας της τον ωμο.
"Να κανουμε κατι που θα θυμούνται οι άλλοι για πολυ καιρο." Μου ειπε με πονηρό βλέμμα.
"Καλα, αλλα κόψε σε εμενα αυτο το υφάκι." την προειδοποίησα και συνεχίσαμε τον προορισμό μας.[....]