Η 18χρονη Μυρτω, ενα μοναχοπαίδι που δεν εχει την απαιτούμενη προσοχή των γωνιών της, προσπαθει με απερίσκεπτες πράξεις να κερδίσει την προσοχή τους.Η οικονομική τους ακερεοτητα δεν ειναι τοςο υψηλή οςο θα ήθελαν.
Αντίθετα ο 19χρονος Αχιλλέας, ο οπο...
Τον κοιτούσα χωρίς να ξέρω τι να πω. Λες να.. να θέλει να χωρίσουμε; Μα δεν έκανα τίποτα. "Σε δυο εβδομάδες πάω στρατό." Είπε με μια ανάσα. Τον κοίταξα σαστισμένη. Τι; "Στρατό; Δεν έπρεπε να είχες πάει ήδη;" ρώτησα απορημένη. "Είχα πάρει αναβολή. Πριν λίγες μέρες με ενημέρωσαν." Δεν ήξερα τι να πω. Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό. "Δηλαδή-" "Μωρό μου θα τα καταφέρουμε αν το θέλουμε και οι δυο." Είπε πιάνοντας μου τα χέρια. "Ναι, ναι γιατί να μην δεν τα καταφέρουμε. Λίγη μήνες είναι. Ποσό 3,4-" "12 μήνες." Απάντησε και έμεινα. Τον κοίταξα γουρλωνοντας τα μάτια. "Τι; 12 μήνες; Δεν-δεν γίνετε." Απάντησα αναστατωμένη. "Μυρτω ηρέμησε. Θα τα καταφέρουμε. Πιστεύω σε εμάς." Είπε πλησιάζοντας με. Ήρθε και έκατσε δίπλα μου βάζοντας με μέσα στην αγκαλιά του. "Έχω να σου πω και κάτι άλλο." Άμεσος βγήκα από την αγκαλιά του. "Σε παρακαλώ να είναι κάτι καλό γιατί δεν μπορώ άλλη στεναχώρια." Απάντησα και μου έκλεισε το στόμα δίνοντας μου ένα φιλί. "Θα πάμε διακοπές." Μου είπε όλο χαμόγελο. Τον κοίταξα με χαρα. "Τι; Που; Ποτέ;" απάντησα χαμογελώντας. "Έκπληξη!" Απάντησε δίνοντας μου ένα φιλί. "Το ποτέ φεύγουμε μπορώ να το μάθω;" ρώτησα και μου έγνεψε. "Φτιάξε βαλίτσες αύριο φεύγουμε." "Τι;" είπα όλο χαρα και άρχισα να τον φιλάω. [....] Η βαλίτσες ήταν έτοιμες. Ήμασταν έτοιμη για να φύγουμε. Αποχαιρέτησα την μητέρα μου και ο Αχιλλέας ήρθε να με πάρει να πάμε στο αεροδρόμιο. Φτάνοντας εκεί κάναμε checking. Δώσαμε της βαλίτσες και περάσαμε τον έλεγχο. Είχαμε ακόμα μισή ώρα μέχρι να φύγει το αεροπλάνο. "Τώρα μπορείς να μου πεις που θα πάμε;" ρώτησα για άλλη μια φορά. Κοιτώντας με ένα πλατύ χαμόγελο μου έδωσε τα εισιτήρια να τα δω, μιας που τοσιν ώρα δεν μου τα έδειχνε. "Τι; Θα πάμε στης Μαλδίβες;" είπα όλο χαρα πέφτοντας πάνω του. Τον αγκάλιασα τόσο σφιχτά από την χαρα μου. "Θα με σκοτώσεις." Κορόιδεψε απομακρύνοντας με μερικά εκατοστά ώστε να μπορώ να τον κοιτάξω. Άμεσος έσκιψα προς το μέρος του να του δώσω ένα γλυκό φιλί. "Είσαι γλύκας." Του είπα και μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο.[....] Δέκα ώρες περίπου αργότερα είχαμε φτάσει στο αεροδρόμιο. "Τώρα που πάμε;" ρώτησα και απλός με τράβηξε από το χέρι.[..] Φτάνοντας έξω από το σπιτάκι που θα μέναμε έμεινα άφωνη. Για εμένα εδώ ήταν ο παράδεισος! Τόσο όμορφη θαλασσα. Όλο γαλάζιο. "Είναι απλά τέλεια." Είπα όλο χαρα και γύρισα προς το μέρος του. "Πάμε μέσα να το δεις." Μπαίνοντας μέσα είχα πάθει την πλάκα μου. Το ποσό όμορφο μπορεί να είναι ένα τόσο μικρό σπιτάκι δεν μπορούσα να το φανταστώ. "Είναι απλά τέλεια." Είπα και τον αγκάλιασα. "Είσαι τέλειος." Ψυθίριςα και μου σήκωσε το κεφάλι ώστε να τον δω. "Εσυ είσαι τέλεια." Απάντησε και έσκιψε ώστε να με φιλήσει. Καθήσαμε στο καθιστικό που υπήρχε. Με είχε στην αγκαλιά του και κοιτούσαμε από την τζαμαρία την θάλασσα. "Για ποσό θα κάτσουμε εδώ;" τον ρώτησα σηκώνοντας το κεφάλι ώστε να τον δω. "Τέσσερις μέρες." Απάντησε φιλώντας με στο μέτωπο. "Τέλεια." Είπα και χώθηκα πιο πολύ στην αγκαλιά του. Η μέρα πέρασε πολύ ευχάριστα. Φάγαμε στο σπιτάκι και τώρα είχαμε αποφασίσει να πάμε στην παραλία. Στην μεριά που ήταν η πισίνα εκεί ήταν και η θάλασσα λίγα μέτρα πιο μακριά. Τώρα ήμουν μόνη στο μπάνιο. Κρατούσα δυο μαγιό στα χέρια μου. Δεν ήξερα πιο από τα δυο να φορέσω. Η Μαρίνα μου τα χάρισε. Αναστενάζοντας φόρεσα το άσπρο μου μαγιό. Βγήκα έξω και τον είδα να στέκετε μπροστά από την τζαμαρία που κοιτούσε προς την πισίνα. Πήγα από πίσω του δίνοντας του μια αγκαλιά. Χαμογελώντας με γύρισε προς το μέρος του. Είχε ήδη πέσει ο ήλιος και σε λίγο θα είχε ηλιοβασίλεμα. "Έλα πάμε να βουτήξουμε πριν δούμε το ηλιοβασίλεμα." Με έπιασε από το χέρι και προχωρήσαμε προς την παραλία. Κάναμε μια βουτιά. Ρίχναμε νερό ο ένας στον άλλον λες και είμαστε μικρά παιδιά. Είκοσι λεπτά αργότερα βγήκαμε έξω τυλίγοντας τα σώματα μας με πετσέτες ώστε να ζεσταθούμε και να στεγνώσουμαι το σώμα μας. Είχε άνοιξη μια κουβέρτα στο πάτωμα. Καθήσαμε κάτω κοιτώντας τον ήλιο που δύει. "Είναι τόσο όμορφο." Είπα βάζοντας το κεφάλι μου στον ώμο του. "Ναι, ναι είναι." Τον άκουσα να λέει και τον κοίταξα. Αλλά αντί να κοιτάει προς την θάλασσα κοιτούσε εμένα. Το βλέμμα του τόσο σεξι. Άρχισε να με πλησιάζει. Ένιωσα μια ταραχή μέσα μου. Δηλαδή ήρθε η ώρα; Ένιωσα τον φόβο να κυρίαρχη το σώμα μου. Άρχισε να μου χαϊδεύει το σώμα. Τα χείλη του ακούμπησαν τα δικά μου. Άρχισα να πηγαίνω προς τα πίσω με αποτέλεσμα να είναι αυτός από πάνω μου. Η ανάσες μας άρχισαν να γίνονται πιο βαριές. Το σώμα του κόλλησε στο δικό μου. Ήμασταν και μούσκεμα με το αλμυρό νερό της θάλασσας. Με ακουμπούσε παντού. Εγώ είχα τα χέρια μου στα μαλλιά του. Τον τραβούσα μερικές φορές ώστε να τον φέρω όσο πιο κοντά μου γίνετε. Απομακρυνθήκαμε ώστε να πάρουμε ανάσα. "Πάμε μέσα;" μου ψυθίρισε πάνω στα χείλη μου κάνοντας με να ανατριχιασω. Απλός έγνεψα. Σηκώθηκε από πάνω μου και σήκωσε και εμένα. Με πήρε στην αγκαλιά του. Που και που μέχρι να φτάσουμε μου άφηνε μερικά φιλία στο στόμα και στον λαιμό. Μπαίνοντας μέσα με άφησε απαλά στο κρεβάτι. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει τόσο δυνατά. Δηλαδή αλήθεια θα γίνει τώρα; Ξάπλωσε πάνω μου βάζοντας τα πόδια του δεξιά και αριστερά από την μέση μου. Έγειρε προς το μέρος μου δίνοντας μου μικρά φιλία σε όλο μου το σώμα. Σιγά σιγά ανέβαινε μέχρι τον λαιμό και μετά στα χείλη. Αρχίσαμε να φιλιόμαστε με τόσο πάθος. Ξεκολλησαμε τα χείλη μας περνώντας ανάσα. Τότε άρχισε να φιλάει τον λαιμό μου και να τον ρουφάει. Ένιωθα πως θα μου έκανε σημάδι μιας που πονούσε αλλά το απολάμβανα ταυτόχρονα. Μετά από λίγα λεπτά ξανα ένωσε τα χειλη μας. Ξαφνικά ένιωσα πως πάει να μου βγάλει το μαγιό. Για μια στιγμή δίστασα αλλά δεν τον απομάκρυνα από κοντά μου. Η τώρα η ποτέ. Αρχίσαμε να βγάζουμε τα μαγιό μας. Τότε ήταν που τον ένιωσα μέσα μου. Αρχίσαμε να φιλιόμαστε για άλλη μια φορά. Με φιλούσε παντού. Όταν ξεκολλησαμε για μερικά δευτερόλεπτα τα χείλη μας ώστε να πάρουμε ανάσες τότε ήταν που είπαμε το "Σαγαπω!"
