The Dark War - (On Hold)

22 ~ Blauwe Inkt?

Hoofdstuk 22 - Blauwe Inkt?

Langzaam rek ik me uit, ik heb in lange tijden niet meer zo goed geslapen. Ik had verwacht dat ik niet kon slapen door de teleurstelling van gister, maar blijkbaar ben ik toch in slaap gevallen. Voorzichtig ga ik rechtop zitten, terwijl ik mijn hoofd een beetje voel bonken. Als ik maar niet hoofdpijn ga krijgen, daar heb ik namelijk nu wel genoeg van gehad.

Ik verschuif mijn lichaam om op te staan, - ik heb namelijk echt zin om te gaan douchen, en even niet nadenken over alles wat nog zal komen- maar het moment dat ik mijn benen beweeg valt er iets op de grond. Het komt met een harde plof neer, zo hard in de stille kamer dat ik ervan schrik.

Ik pak het boek weer op en leg het op het nachtkastje. Hoe komt het op mijn schoot terecht? Heeft iemand het daar neergelegd?

Bang en verschrikt kijk ik de kamer rond, maar ik zie niemand. Opgelucht haal ik weer adem, ik wist niet eens dat ik mijn adem inhield. Ik ruik voor de zekerheid de lucht, maar ik ruik geen vreemde geur.

Maar hoe komt dit boek op mijn bed? Ik strek mijn hand uit om het boek weer te pakken, maar stop wanneer ik naar mijn handen kijken.

Ze zitten helemaal onder de blauwe inkt.

Wat?

Hoe kan dit nou weer? En waarom valt mij dit nu pas op?

Het inkt zit overal in strepen over mijn handen, en vooral mijn vingertoppen zitten eronder. Hoe kunnen mijn handen onder de inkt zitten? Ik kijk om me heen, maar er ligt nergens een pen of stift.

Ik moet dit snel eraf wassen voordat iemand komt en vragen gaat stellen. Vragen waar ik zelf geen eens een antwoord op heb. Ik zorg dat ik niks aanraak, terwijl ik naar het wastafeltje loop. Ik wil geen sporen achter laten. Al snel vind ik de zeep en smeer mij handen ermee in.

Hoe lang zit die inkt al op mijn handen? Straks krijg ik het er niet meer af?

Ik pak snel nog meer zeep en was net zo lang totdat mijn huid helemaal rood is, en het er eindelijk af is.

----

Tevreden laat ik me naast het boek vallen. Ik heb alles er gelukkig af kunnen wassen. Hoewel ik nog steeds niet begrijp hoe er inkt op mijn vingers kan komen, terwijl ik slaap!?

Als ik slaap nog wel! Zover ik weet heb ik nog nooit geslaapwandeld. Ik kijk even naast me en pak het boek op. Waarom heb ik dit überhaupt meegenomen?

Omdat ik hier niks kan doen, aangezien de deur op slot zit, open ik het boek weer. Verschrikt trek ik me hoofd terug.

Er komt erg fel licht van het boek af en ik doe snel mijn ogen dicht, voordat ik verblind wordt. Ik gooi het boek verschrikt van me af.

Wat was dat?!

Ik kijk naar het boek voor me, maar het ziet er niet anders uit. Heb ik het verbeeld? Verward, en met trillende handen pak ik het boek weer op. Ik haal diep adem voordat ik het boek weer open.

Er staat een tekst?

Met zwarte inkt, dus ik kan het niet geschreven hebben, want ik had blauwe inkt op mijn vingers. Maar hoe komt er opeens een tekst in te staan?

Ik breng het boek wat dichter naar mijn hoofd, zodat ik het beter kan lezen.

Gefeliciteerd!

Wat? Waarom word ik gefeliciteerd?

Nieuwsgierig lees ik weer veder.

Je hebt de code gevonden!