The Dark War - (On Hold)

5 ~ Meer Problemen

Hoofdstuk 5 ~ Meer Problemen

Ik kijk omhoog en zie dat er zachtjes licht komt uit het kleine raampje voor waarschijnlijk nog een beetje frisse lucht. Het is vast vier uur 's middags of zo.

Ik draai me terug naar Thomas en zie dat, hij me nog steeds aankijkt met een verwarrende en verbaasde blik, als in eens de deur opengaat van de kerkers. Ik kan niet zien wie er aankomt maar ik hoor vlugge en boze stappen deze kant.

Dan stapt de persoon uit de schaduw.

"Hoe durf je dat arme kind vast te zetten!" Zegt mijn oma met een woedende stem. "Haal haar eruit nu meteen, Thomas!"

Ze noemt hem geen Alpha, dan zal ze wel erg boos zijn. Ik zie Thomas twijfelen.

"Haal haar eruit," hoor ik Thomas zachtjes oma nazeggen.

De bewaker komt aangelopen en gaat langzaam mijn kant op. Hij kijkt me raar aan, ik kijk arrogant terug. Stomme bewaker.

De cel gaat piepend open. En de bewaker loopt weg, waarschijnlijk een Alpha-bevel.

"Oma hoe kan het dat ik nog nooit over Alexes heb gehoord?" Vraagt Thomas.

"Omdat soms jongen dat alleen maar voor problemen zorgt, als mensen teveel weten."

"Maar ik ben familie, ik mag dat toch wel weten?" Vraagt hij verontwaardigd.

"Sorry jongen, maar dit soort dingen moet je niet met mij bespreken."

"Maar-"

De rest hoor ik niet meer want ik sprint weg uit de cel en loop naar de deur van de kerkers.

Ik hoor dat Thomas achter me aan wil rennen maar oma houd hem tegen.

Ik ren de trap op naar boven. Met een gehaaste ademhaling kom ik boven.

Ik kijk om me heen. Er is hier bijna niemand behalve een paar bewakers maar die kijken me niet aan. Ik zie veel meters verderop het roedelhuis. Dat betekend dat ik nu naar het Oosten moet rennen.

Ik begin snel te rennen. Maar dan merk ik dat er wolven achter me aan komen. Shit, ik moet nu wel in wolven vorm veranderen. Anders ben ik nooit sneller dan hun.

Ik kijk even achterom en zie dat ik best ver voorlig. Ik zet me af terwijl ik ren, spring en land dan weer op de grond met vier poten.

Alexes waarom rennen we eigenlijk weg? Vraagt Delore verward terwijl we nog steeds rennen.

Omdat het gewoon teveel is. Ik heb net me oma ontmoet en nu moet ik ineens mijn hele familie ontmoeten? Wat als ze mij niet willen! Ik bedoel ze hebben niet naar mij gezocht toen ik bij mijn vader en moeder was. Ze waren er niet toen ik dag en nacht werd mishandeld. Ze hebben Thomas niet eens ingelicht over mijn bestaan. En nu ik toevallig in hun territorium ben willen ze me weer ineens. Wat als ze me weer terug brengen naar mijn zogenaamde ouders. En hun laten weten dat ik nog leef! Dan komen hun allemaal achter mij aan. Ik heb gewoon even tijd nodig Delore, het is allemaal te veel tegelijk. Ik dacht dat ik gewoon nu een normaal leven kon hebben. Maar nu heb ik ook nog een andere moeder die vermoord werd voor een één of ander geheim! En ik weet niet eens waar dat over gaat! antwoord ik Delore hysterisch.