26.

43 6 2
                                    

Tony

En ik heb me weer eens in de nesten gewerkt. Kon ik weten dat ik niet te veel met namen moest gooien. Namen hebben een bepaalde macht had hij gezegd. Kon ik even weten dat ze ook daadwerkelijk tevoorschijn kwamen?

Ik stond oog in oog met een man in pak die er best boos uit zag. Ik trok mijn zwaard en haalde uit, maar het zwaard ging dwars door hem heen alsof hij van lucht was. Ik keek hem verbaasd aan en de man lachte en hief zijn hand.

Plots stond ik in een ruimte, een troonzaal. De zaal zag er kil uit en ik kreeg er de rillingen van. Aan de achterkant van de zaal, precies in het midden, stond een troon, die heel dominant was. Op de troon zat de man en ik voelde de adrenaline door mijn lichaam stromen. We moesten hier weg. Ik wilde rennen, maar bleef toch staan en keek om me heen. De ruimte kwam me op een of andere manier bekend voor, maar ik wist niet precies waar ik mezelf bevond. Het lag op het puntje van mijn tong, maar ik kon er niet bij.
Alex stond als een zombie naast de troon, die leeg was. Aan mijn rechterzij stond Jaiden, die naar hem toe rende. James wilde haar tegenhouden, maar kon niet bewegen. Hij keek de man strak aan en viel toen op de grond. Ik wilde hem te hulp schieten, maar ik hield mijn ogen gericht op Jaiden, die ondertussen bij Alex was aangekomen.

‘Wat hebben ze met je gedaan?’ Vroeg ze, maar ze wist dat Alex niet kon antwoorden.

‘Wat heeft u gedaan?’ Schreeuwde Jaiden naar de man in pak.

‘Daar kom je zelf wel achter.’ Lachte hij.

Het beeld vervaagde en ik opende mijn ogen. De man was weg en nergens te bekennen. Had ik het gedroomd? Ik lag op mijn bed in de Zeus cabine en Jason sliep nog. 

Terwijl ik opstond, keek ik nogmaals om me heen. Niemand. Het was dus toch wel een droom. Even zuchtte ik opgelucht.

Nee. Begon een stem. Dat was geen droom, het was de toekomst. Succes met je queeste, zoon van Zeus.

The New Heroes Of Olympus ~ The Creater of mankind Where stories live. Discover now