Taming Tamara (revising)

22 HoneyMooners

Tamara POV

Nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. Sandali kong pinakiramdaman ang paligid at ang aking sarili. Wala namang masakit sa katawan ko. Iminulat ko ang isang mata ko at tinignan ang katabi ko, nakahinga ako ng maluwag nang makitang wala si Vaughn doon. Bumangon ako at tinignan ang oras alas dos na pala. Kaya pala sikat na ang haring araw. Deretso ako sa banyo at naligo ng mabilis, pagbukas ko ng cabinet ay nagulat pa ko ng lahat ng gamit ko sa condo ay naroon na. Binuksan ko lahat ng cabinet doon at kita ko pati sa walking closet ang bags, shoes, accessories, dresses at ang collection ko ng watches na naka glass frame pa. Kung paano at sino ang nag-ayos at kumuha non ay di ko na alam. Kumuha na lang ako ng isang white sleveless top at isang black mini skirt. I paired it with my white laced up sandals. I put my black rayban shades and pulled my hair up in a messy bun.
Pupunta ako sa mansion, tiyak doon tumuloy si Zachy.

Masaya kaming nagkukwentuhan ni Zachy sa isang restaurant here in Makati, inaya niya akong kumain sa labas pagkadating ko ng mansion, nagkwento siya ng buhay niya sa Hawaii at kung bakit siya kainalangan doon. 'Di na namin namalayan ang oras dahil after namin kumain ay dumeretso pa kami sa cafè shop. At dahil matagal kaming hindi nakita ay napakahaba ng kwentuhan namin. Inabot kami ng gabi at nagprisinta na si Zacky na ihatid na lang ako. Since wala din akong dalang sasakyan ay pumayag na rin ako.

Nagpark siya sa harapan ng bahay ko na ngayon.

"Tammy, is he treating you right?" He asked, hindi ako nakasagot agad, napa-isip ako.

Is he treating me right? I can't say he is but he's not abusing me either.

"Zachy, don't worry about me ok? I can handle myself." 'yon na lang ang nasagot ko sa kanya.

"I regret leaving you... if I had known.." hindi na niya dinugtungan, alam ko naman ang sinasabi niya ng ngumiti ako ng tipid at tumango. It would have been us kung hindi lang niya ako iniwan.

"It's all in the past now Zachy, I understand why you did what you did but we can't change the now." nalulungkot kong pahayag din sa kanya.

Naalala ko pa noong iwan niya ako sa New York, I was devastated. May one year pa ako sa University na tatapusin at siya naman ay kailangan sa London. Noong una ay bakasyon lang ang paalam niya. Na titignan lang niya ang business nila. But days become months hanggang sa grumadute ako ay hindi na siya bumalik ng New York. And I tried my best to understand him. Kahit na ba nawalan na siya ng time sa akin. Alam ko na kailangan niyang tutukan ang business nila na muntikan ng malugi kung hindi nga lang sa kanya. I heard he travelled a lot just to get investors and pull it all together. He was so busy that the fall out was inevitable. We slowly drifted apart but we never forget each other.

He suddenly hugged me and kissed me. Saglit akong 'di nakakilos sa gulat. Ramdam ko ang kadesperaduhan sa halik niya. He wanted me back. I'm sure of it. Masuyo ang kanyang paghalik ngunit wala akong maramdamang kakaiba, hindi katulad sa halik ni Vaughn. Tinulak ko siya ng marahan at bumitaw din naman agad siya.

"Zachy, please don't. I'm a married woman now. I can't..." hindi ko na madugtungan. Bakit nga ba nakakaramdam ako ng guilt sa halik na ito. For crying out loud, this is Zachary! I have loved him almost all my life, but I don't know why I felt guilty. Nakita ko ang biglang lungkot sa mukha ni Zachy and I felt heartbroken.

"It's like that now, huh. Do you love him Tammy?" He sounded hurt.

"What?! Of course not! No! I don't!" Mariing tanggi ko. Sandaling nagliwanag ang mukha ni Zachary.

"Then, if I find a way, will you annul this marriage? Tanong niya.

"I.. I don't know Zachy. I mean, dad would never allow it, he wanted Darcy to be his successor. At isa pa, Darcy will never let me go." malungkot kong pahayag. Parang nagbalik pa sa alaala ko kung paano ako ariin ni Darcy na para bang isang gamit na pagmamay-ari niya.