Live Your Life |BaM|

Rozdział 9

Może coś tam umie, ale niewiele.

Charlie zaczyna się z nas śmiać, mając telefon skierowany na moją osobę.

— Snap? — pytam znudzona, a on przytakuje. — Mam nadzieje, że jestem czysta chociaż — szczerzę się.

'*'

Po całym obiedzie ja oczywiście sprzątam, a chłopcy zajmują kanapę i konsole.

W krótkim czasie do nich dołączam, ale to tylko dlatego, żeby zrobić lekcje.

— Gdzie rzuciłeś mój plecak? — pytam Jasona, rozglądając się po pomieszczeniu.

— Tam — wskazuje na ścianę, a ja mrużę oczy.

— Nie masz szacunku do cudzych rzeczy, palancie — przypominam sobie to głupie przezwisko.

— Tak wiem, szmato.

I w tym momencie to zdanie brzmi zbyt bardzo obraźliwie.

Uśmiecham się sztucznie, a następnie biorę swój plecak i siadam z nim przy stoliku.

Wyciągam książki i zeszyty, które przydadzą mi się również jutro i zaczynam je przeglądać.

Gdy znajduję jakiekolwiek zadanie domowe, odkładam przedmiot obok siebie.

Kiedy mam już wszystko uporządkowane zabieram się za zadania, lecz nie bardzo mogę się skupić, a jestem zbyt leniwa, żeby iść do mojego pokoju.

— Ej, Sophie — zaczyna Leondre, więc podnoszę głowę.

— Spadaj — mówię szybko, gdy zauważam skierowany na mnie telefon.

— Jestem gwiazdą, powinnaś mieć do mnie trochę szacunku.

— Jesteś idiotą — podsumowuję, a on wybucha śmiechem.

Wracam do mojego zadania z matematyki, które idzie mi nie najgorzej.

Wszystkie znienawidzone przedmioty, są moimi ulubionymi, dziwnie prawda?

— Co tam robisz? — pyta Leondre, przybliżając się nieznacznie.

— Matematyka — wzdycham, a następnie wkładam do ust końcówkę długopisu, przygryzając ją.

— Będziesz robić niemiecki? — Odwracam do niego wzrok i zauważam, że siedzi jeszcze bliżej.

Gdzie moja przestrzeń osobista?

— Tak, myślę, że tak, a co? — unoszę brwi i poprawiam się, aby niezauważalnie się odsunąć.

— Bo ja mam z nim wielki problem, z matematyką też i czy mogłabyś mi pomóc? — robi maślane oczy, co wygląda uroczo.

— Tak, jasne — wzruszam ramionami, uśmiechając się.

Jason's POV:

Patrzę na Charliego, który od dłuższego czasu nie może skupić się na grze.

Kątem oka spogląda co chwila na Sophie i Leondre, trochę mnie to dziwi, ale ona jest naprawdę ładna i sympatyczna, nie będę zaskoczony, jeśli się zauroczył.