Sweet Serial Killer

part 37

"Μου είχε ζητήσει να τον βοηθήσω να ξεφορτωθεί κάτι άτομα." Λέω και η Ροσελ με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια.

"Ξέρει." Σχεδόν ψιθυρίζει.

"Τι ξέρει Ροσελ?" Ρωτάει ο Ηθαν.

"Δεν έχω χρόνο! Θα σας τα εξηγήσω όλα αύριο. Θα σου στείλω μήνυμα Γαβρι!" Λέει βιαστικά και μπαίνει στο αμάξι χωρίς να προλάβουμε τουλάχιστον να συμφωνήσουμε. Βάζει μπρος το αμάξι της και φεύγει με γρήγορες κινήσεις.

"Έχεις καταλάβει εσύ τίποτα από όλα αυτά που έχουν γίνει?"

"Για να είμαι ειλικρινής Ηθαν, έχω μπερδευτεί λιγάκι."

Μπαίνουμε στο αμάξι και φεύγουμε. Προσπαθώ να σκεφτώ ότι έχει γίνει. Ο Bryan είναι ένας δολοφόνος και θέλει να σκοτώσει την Ροσελ επειδή κρύβει κάτι πολύ σημαντικό. Δεν ξέρω αν βγάζει λογική όλο αυτό αλλά το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι τώρα ανοίγει μία καινούρια υπόθεση που δεν φαίνεται να είναι και πολύ ήρεμη.

"Τι λες να κάνουμε? Να την εμπιστευτούμε?" Με ρωτάει.

"Προτιμάς να πας με το μέρος του Bryan? Γιατί αν είναι έτσι, προτειμω να αυτοκτονήσω."

"Όχι αλλά δεν ξέρεις τι τρέλα μπορεί να κουβαλάει και αυτή η Ροσέλ." Έχει ένα δίκαιο πάντως, είναι λίγο δύσκολο να εμπιστευτείς αλλά τι είναι προτιμότερο? Μία τρελή ή ένας ψυχοπαθής? Βασικά και τα δύο το ίδιο είναι... "Πάντως προτειμω την Ροσέλ." Αναστεναζω και συνεχίζω να κοιτάω στον δρόμο. Μία φιγούρα ενός γυρισμένου πλάτη άντρα με κουκούλα εμφανίζεται μέσα στο σκοτάδι του δρόμου και το αυτοκίνητο σταματάει απότομα. Ο Ηθαν κοιτάει μία εμένα μία τον άντρα. Ο άντρας γυρνάει αλλά δεν μπορούμε να δούμε το πρόσωπό του και τρέχει μέσα στο δάσος. Ανοίγει την πόρτα ο Ηθαν αλλά τον πιάνω από τον χέρι.

"Άστο απλά πάμε σπίτι." Του λέω και κλείνει την πόρτα συνεχίζοντας τημ διαδρομή μας. Έχει τρελαθεί η φύση σε αυτή την πόλη.

Υπάρχει σιωπή μέχρι που την σπάει ο Ηθαν. "Τώρα αυτό τι ήταν?" Μακάρι να ήξερα αλλά έχουν όλα τυλιχτεί σαν ένα κουβάρι δίχως λύση. Ξεφυσαει σαν να θέλει να διώξει όλο τον θυμό του. "Αύριο θα είναι μία μεγάλη μέρα."

"Ναι." Είναι το μόνο που λέω και με κοιτάει σαν να είναι μετανιωμένος.

"Συγγνώμη δεν έπρεπε να φερθω έτσι."

"Δεν πειράζει." Έχω περάσει πολλά Ηθαν, δεν θα με πείραζε ένα μικρό σου ξέσπασμα. Είναι ασήμαντο. Υπήρχαν άλλοι που με έβριζαν και με χτυπούσαν, αυτό που έκανες Ηθαν δεν είναι κάτι σημαντικό.