part 16

3.2K 387 69
                                    

Λογικά ειναι η περίπτωση του Τζακ. Διαβάζω καλύτερα την υπόθεση. Ένα κορίτσι και τέσσερις άντρες. Ένας διασωθεντας και μάρτυρας.

Ακούω την πόρτα της εισόδου να ανοίγει.

Τα βαζω ολα στην θέση τους και βγαίνω απο το δωμάτιο οσο πιο γρήγορα και ήσυχα μπορώ.

Γαμωτο τίποτα το σημαντικό δεν είδα!

Αύριο ίσως κατι βρώ.

Μπαίνω στο δωμάτιο μου και ξαπλώνω στο κρεβάτι. Με έχει κατακτήσει άγχος. Δεν θέλω να καταλάβει κανεις τίποτα ότι ήμουν στο γραφείο και οτι έψαχνα.

Ακούγονται βήματα απ εξω και μετα χτύποι στην πόρτα μου.

"Ναι." Λεω και ανοίγει η πόρτα.

"Τι κανεις παιδί μου?" Με ρωτάει ο μπαμπάς μου.

"Καλά." Λεω και ξεροκαταπινω ελαφρά χωρις να ακουστεί ιδιαίτερα.

"Εισαι σίγουρα καλα? Φενεσαι καπως αγχωμένη." Η καρδιά μου εχει αρχίσει να χτυπαει πιο γρήγορα απο αυτή την ερώτηση.

"Οχι ειμαι μια χαρα."

"Χαίρομαι. Αν θελήσεις κάτι να ξέρεις οτι θα ειμαι κατω."

"Οκ." Του απαντάω και κλείνει την πόρτα.

Χρειάζομαι λίγες ώρες ηρεμίας. Τις χρειάζομαι. Πρέπει να χαλαρώσω. Θέλω να χαλαρώσω.

Κλείνω τα μάτια μου προσπαθώντας να χαλαρώσω.

--------------------------------------------

Ξυπνάω απο τον χτύπο του κινητού μου.

Ανοίγω το κινητό μου. Η Κρίστι μου στείλε μήνυμα. Το ανοίγω να δω.

"Σορρυ που έφυγα έτσι απλά έχω προηγούμενα με τον Τζακ."

"Δεν πειράζει...το κατανοώ." Γράφω και στέλνω το μήνυμα.

"Θες να βγούμε?" Μου στέλνει μετα απο ενα λεπτό.

"Όχι. Θέλω να κάτσω μόνη μου."

"Οκεπ. Τα λεμε αυριο!" Μου στέλνει και κλείνω το κινητό.

Κοιτάω εξω απο το παράθυρο. Εχει ήδη αρχίσει να σκοτεινιαζει.

Σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς την πόρτα. Παω να ανοίξω αλλά με σταματούν η φωνες απο κάτω.

Μπορεί να έχουμε καλεσμένους.

Παω στην ντουλάπα. Ντύνομαι πιο καλά, κάνω τα μαλλιά μου πλεξούδα, σουλουπονομαι, αρωματιζομαι και κατεβαίνω κάτω.

Sweet Serial KillerWhere stories live. Discover now