Έχω αρχίσει να τρομάζω κάπως απο το ανησυχητικό και λυπημένο πρόσωπο της Κρίστι.
"Μου είπε οτι δεν ένιωθε καλά ψυχολογικά."
"Σου είπε τον λόγο?" Ρωτάω έχοντας ανακουφιστεί λιγάκι.
"Όχι δεν μου είπε τίποτα." Λέει και κοιτάει κάτω.
"Εσύ γιατί είσαι έτσι?"
"Ανησυχώ για τον Ηθαν. Γιατί είναι έτσι?"
Εσύ φταις...
Μα δεν έκανα τίποτα! Δεν είπα κάτι κακό ουτε του έκανα τίποτα.
Θα πάω να τον βρω.
"Συγγνώμη Κρίστι αλλά πρέπει να φύγω."
Σηκώνομαι απο την θέση μου.
"Θα χάσεις το μάθημα?"
"Ναι. Αντίο." Λεω και φεύγω για το σπίτι του Ηθαν.
Μετά απο κάποια ωρα περπάτημα φτάνω στο σπίτι του. Χτυπάω το κουδουνι και περιμένω.
Μετά απο ένα λεπτό μια κυρία γύρω στα σαράντα ανοίγει την πόρτα. Λογικά θα είναι η θεία του.
"Γειά σου." Μου λέει με ένα υπέροχο γλυκό χαμόγελο.
"Γειά σας ειμαι μια φίλη του Ηθαν. Θα μπορούσα να τον δω?"
"Ναι φυσικά. Μισό λεπτό να τον φωνάξω γιατί δεν θέλει να πηγαίνει κανείς στο δωμάτιο του."
Αφήνει την πόρτα και ανεβαίνει τις σκάλες.
"Καθόλου" περίεργο το γεγονός ότι δεν θέλει κανέναν στο δωμάτιο του.
Ύστερα απο κάποια λεπτά βλέπω τον Ηθαν να κατεβαίνει τις σκάλες και να έρχεται προς εμένα.
"Πως και απο δω?" Με ρωτάει χωρίς να έχει καμια έκφραση στο πρόσωπο του και σταυρωνει τα χέρια του.
"Απλώς ανησύχησα. Γιατί δεν ήρθες σήμερα?"
Ξεφυσαει και στριφογυρίζει τα μάτια του.
"Η Κρίστι στεναχωρήθηκε πολύ σήμερα που δεν ήρθες. Νόμιζε ότι έχεις κατι σοβαρό." Συμπληρώνω.
"Απλώς δεν ήθελα να έρθω. Τι θέμα έχεις?"
Ξαφνιαζομαι απο τον τόνο και τα λόγια που μου λέει.
"Μήπως έκανα κάτι που σε πείραξε?"
"Αφησε με ήσυχο." Μου λέει ενώ μπαίνει μέσα και κλείνει την πόρτα.
Τι συμπεριφορά είναι αυτή? Γιατί τόσο ξαφνικά όλο αυτό? Χτες ημασταν μια χαρά.
Αρχίζω να περπατάω για το κέντρο της πόλης.
ESTÀS LLEGINT
Sweet Serial Killer
Misteri / Suspens|Book 1| Στεκόταν μπροστά μου και με κοίταζε κρατώντας το ματωμένο μαχαίρι του. Το αιμα έσταζε και έπεφτε στο λευκό χιόνι. Με πλησίασε και έσκυψε. Ήμασταν τοσο κοντά που μπορούσα να νιωσω την καυτή του ανασα να χτυπά το παγωμένο πρόσωπο μου. --- Η G...
