CHAPTER FORTY-THREE
Again
Pagkatapos ng tawag ay lumabas ako nakita ko siya sa veranda na nakatalikod at nakatanaw sa dagat. Ssa palagay ko ay nakapaglinis na rin siya ng katawan niya. Hinahangin ang buhok niya and I find it cute. Ngayon ko lang kasi nakita na hindi naka ayos ang buhok niya.
Nang makalapit na ako ay lumingon naman siya sa akin at ngumiti. Kahit nginitian ko siya pabalik ay may kumurot sa puso ko nang nakita ko yung pagod niyang ngiti.
I want to ask him if he really want this. Kahit pa sinabi niyang kailangan lang niyang lumayo para magpalamig sa pamilya niya. Pero parang hindi niya rin naman matiis na malayo sa kanila especially sa mga kapatid n'ya.
Hinawakan niya ang mga kamay ko at iginiya ako sa view na tinitignan niya. Tinatangay na rin ng hangin ngayon ang buhok ko. Rinig na rinig ko ang bawat hampas ng alon sa boardwalk.
"How'd you discover this place?" Namamanghang tanong ko. Alam ko na kapag sumikat ang araw bukas ay mas lalo akong hahanga sa ganda ng lugar.
"When I'm in senior high. Nagbakasyon kami dito ni Kuya ng tatlong araw. And since that day I promised myself I'm gonna buy a lot here." He placed his chin in my shoulder and his hands are on my waist.
"How'd you bought it... I mean paano ka nakahanap ng lupa dito?"
"I came back here two years ago and bought this house and lot from Inang Ising's son that works in the hotel I'm staying. Kinakailangan nila ng pera dati dahil matagal nang may sakit si Tatang Minyong sa puso at kailangan nila siyang operahan as soon as possible."
"I told them I'm gonna help them with the bills para hindi na nila maibenta ang property na matagal pala nilang pinag-ipunan and that's this house. They insisted na ibigay sa akin ang bahay bilang kabayaran pero syempre tumanggi ako. I didn't help them to get this property pero hindi ko alam na gumawa na pala sila ng deed of sale at wala na akong nagawa kundi pumirma."
"Sabi ko pwede pa rin naman silang tumuloy sa bahay dahil minsan ko lang naman itong bisistahin. Kaya naging caretaker si Inang."
Tiningala ko siya at ngumiti ako. I didn't expect him to be so kind like that. Imagine, a guy with a stone-hard expression will help someone? I didn't know about this side of him. I'm so proud to him..
"I didn't know that side of yours." I said.
He frowned. "I also know how to be kind you know. " Depensa niya.
Natawa na lang ako.
"It's already eleven p.m. We should go to sleep now. C'mon." Inihatid nya ako sa kwarto ko at kinumutan. He also kissed me in my forehead and next thing I know ay nakatulog na ako.
Sinag ng araw ang gumising sa akin. Mabuti na lamang at wall clock kaya nalaman ko na alas diez na pala ng umaga. Masyado yata akong Tinanghali ng gisisng. Naligo agad ako at pagkalabas ko ay namili agad ako ng pwedeng isuot.
Napakamot na lang ako sa batok kasi puro shorts lang 'yon at sleevles top and cropped shirts ang pwedeng isuot kapag umaga. At pag gabi ay doon lang naman acquired isout ang pajamas.
Pinatuyo ko muna ang buhok ko pagkatapos magbihis at lumabas na. Dinig ko naman ang tawanan sa ibaba. At nadatnan ko sila Pierre at Inang Ising pati na ang mga hindi kilalang tao doon.
Nang maramdaman agad ni Pierre na naroroon ako ay lumingon siya agad sa pwesto ko at lumapit. Hinapit niya ang beywang ko at bumulong. "Good Morning. How's your sleep?"
"Good." Sabi ko na lang.
"I'll introduce you to Inang's family." Aniya at inilahad ang mga naroroon.
"Ay iha, gising ka na pala!" Nginitian ko si Inang Ising. "Asawa 'yan ni Angelo!" Nasamid pa ako sa pakilala ni Inang. Humalakhak naman si Pierre sa gilid ko.
"Claudette, this is Tatang Minyong." Ngumiti ako sa matandang lalaki na may katabaang nilahad ni Pierre.
"Hindi mo man lang kami inimbitahan sa kasal mo Angelo!" Palatak ni Tatang Minyong.
Pierre chuckled. "Hayaan mo Tatang. Pag ikakasal ulit kami ay imbitado na po kayo." Sakay pa nito. Talagang paninindigan niya na kasal kami?
"Ito naman si kuyang Simyo at ang asawa niyang si Ateng Unya." Ngumiti rin ako sa dalawa na nasa mid thirties na siguro.
"Ito naman ang mga anak nila. Ang kambal na si Lyra at Lyro. At ang bunsong si Myca." Masiglang kumaway sa akin ang tatlo. Hula ko ay anim na taon na ang kambal at limang taon naman si Myca.
"Hello po, Ate! Ang ganda ganda mo po!" Sabay na litanya ni Myca ay Lyra.
Ngumiti naman ako sa kanila at kumaway rin. "Hello din! Kayo rin maganda!" Sabi ko. And they giggled.
"Paano ba 'yan? Mauuna na kami ha? Naghatid na ako ng kakainin niyo at kukuhanin ko na rin ang mga maduming niyong damit para labahan." Alok ni Inang.
"Ay hindi po! Ako na po doon!" Sabi ko.
Kumunot naman ang noo ni Inang. "Naku, iha, ako na doon. Ang gawin niyo na lang ay magliwaliw. Pagkatapos nyong kumain ay mamasyal kayo dyan sa dagat." Sabi pa nya.
"Pero po—" Pinutol niya ang sasabihin ko.
"Ayos lang talaga iha, minsan na nga lang umuwi dito yang si Angelo kaya mabuti pa ay magliwaliw na lang kayo." Dagdag niya.
"Yoon po ang gagawin namin." Dinig kong sabi ni Pierre.
"Kung may problema Angelo. Andyan lamang ang bahay namin sa tapat ha?" Ani ni Tatang at nagsimula na silang umalis.
"Ikaw ha! Bakit mo hinayaan na si Inang pa ang maglaba? Kita mo namang matanda na siya!" Sita ko sa kanya.
"Hindi ka mananalo sa kakulitan nila kaya wala din kapag nakipagtalo ka pa. May washing machine naman kaya hindi sila mahihirapan." Aniya.
Ngumuso ako at tumango na lang. "Masyado mong pinaninindigan ang role bilang asawa ko a?" Nag-angat ako ng tingin dahil sa panunuya niya.
"What? Hoy, hindi ah! Nagmamalasakit lang ako kina Inang!" Tanggi ko. Aba't ang kapal naman na yata ng mukha niya?
"Okay, sabi mo e." Kibit balikat niya pero in sarcastic way.
Sinamaan ko siya ng tingin. "E, sino kaya sa atin ang sumang-ayon sa sinabi nila Inang na mag-asawa daw tayo huh?" Balik ko.
He smiled devilishly. "Sino kaya yung hindi man lang 'yon iTinama?"
"W-What?" Hindi ko makapaniwalang tanong. Tama naman siya, pwede ko 'yon itama pero hindi ko ginawa at nagpa agos lang din ako. Hay nako Claudette!
"Eat now, Mrs. Ty . Maglilibot pa tayo mamaya." Aniya at na ikina init ng pisngi ko. Damn Pierre! Mrs. Ty again?
