To Last

Chapter Twenty-Five

Hinigit niya ang braso ko and now I'm ended in his chest.

"Don't be mad. I still can't distinguish my feelings for you. All I know is I want this feelings to stay. At gusto kong mangyari 'yon. But for now, I just want to strengthen my feelings for you." Pilit niyang hinuhuli ang mga mata ko pero umiiwas ako. Ibig sabihin ba ay may feelings siya para sa akin pero hindi niya sigurado? Ang gulo niya!

"What? Ano bang kailangan mong pagtibayin? I don't get you. Tss." He held my chin to make my gaze stays at him.

"Trust me." He said. Kinuha niya ang mga kamay ko at marahang dinampian iyon ng halik.

"Please?" Dagdag niya. I somehow felt dizzy for his actions. I need to trust him right? Pero paano kung wala naman ako aasahan sa huli? Ako naman ang masasaktan ngayon?

But my heart says that I should trust him. But my mind says I might gonna hurt at the end. I always use my heart in making decision for someone who's special to me. Pero bakit parang utak ko ang nangingibabaw ngayon?

Nakita ko kung paano nagbago ang ekspresyon niya dahil hindi ako tumugon sa sinasabi niya.

Lumingon kaming pareho sa mga taong nagkakagulo at lumalabas ng bar. Shit! May naging problema ba sa loob?

"I need to go back." Wika ko. Tumalikod na ako sa kanya at nagsimulang maglakad pero lumingon agad ako nung nakitang nakasunod siya sa akin.

Tinanong ko siya gamit ang mga mata ko.

Nnapa-awang ang bibig niya bago magsalita. "You might get hurt. I can't let that." Sagot niya. Napapikit naman ako.

"Go home." I said. Nagtaas naman siya ng kilay at bahagyang tumalim ang titig niya sa akin.

"I need to protect you. Are you still afraid that someone might see us and ask if why are we together?" Tanong niya. Napahalimukos ako sa mukha ko.

"I'm not afraid. I just need you to clear your shits. Ang inaalala ko lang ay ang maaari nilang isipin na kung bakit tayo magkasama sa ganitong sitwasyon." Natigilan siya at bumagsak ang balikat. Batid na niya siguro ang gusto kong iparating.

Hindi kami at lalong lalo na hindi niya ako nililigiwan. Ni hindi pa nga siya sure sa feelings niya para sa akin kaya anong sasabihin ko hindi ba? It's hard for me to lie lalo na sa mga mahal ko sa buhay.

"Okay I'll back off. Take care." Aniya. Ngumiti siya at dama ko ang sinseridad doon. Tinuro niya ang daan papunta sa bar at ngumiti ako at tuluyan na tumungo sa bar. Nilingon ko siya at nakita ko na pumasok siya sa kotse niya pero hindi pa rin niya binubuksan ang engine.

Nasagot ang tanong ko sa text niya.

Pierre:

I'll stay here and watch you until you go home with your cousins.

Tinted ang sasakyan niya kaya hindi ko makita ang expresyon niya. Umiling na lang ako at naalala na safety freak nga pala siya.

Nagkagulo sa loob ng bar at tama nga ako ng hinala na mga pinsan ko ang dahilan. Sinuntok daw ni Rafael at Josiah si Eion dahil lumapit it okay Erin.

Inuwi ni Damon ang lasing na si Erin para malayo na sa gulo dito. Elijah told me to look after Klare pero mapilit si Klare at pumasok doon. Hindi ko siya masundan dahil pinigilan naman ako ni Chanel.

Sinabi ko sa kanilang kasalan ni Silver dahil nagpunta siya rito at syempre pupunta din ang kapatid niya. Hindi ko pa nga pala nasasabi na binasted ko na si Silver. I lied to them earlier para hindi sila magfreak out. May problema na nga si Erin ay dadagdagan ko pa ba?

Nag-usap kami ni Klare nang gabing iyon at nabanggit ko sa kanya na hindi ko naman magustuhan si Silver at gusto ko siyang maging kaibigan lang. Pero hindi nga siguro magiging madali iyon tulad ng sa kanila ni Eion ngayon.

"Okay lang kayo ni Kuya Silver?" Bumaling ako kay Klare. Kakatapos ko lang maglotion. Nakatingin siya sa cellphone niya ngayon. She's probably texting Elijah.

Nagkibit balikat ako at inilagay ang lotion sa lalagyanan nito. "We're okay. As in okay. We're friends." Okay. It's a lie. Hindi kami okay ni Silver ngayon dahil kanina at sa totoong motibo na rin niya.

"Hindi mo pa sinasagot? Bakit?" Tumingin ako sa kanya at tipid na ngumiti.

"I kinda like someone else." Yes, Klare ay gusto kasi akong iba. And I'm sure you'll get shocked if I reveal that's it's your brother. The primitive one. Hindi ko rin alam basta nagising na lang ako at out of the blue confirmed na gusto ko na siya kahit pa hindi ko alam kung gusto rin ba niya ako.

"Oh? Kamukha niya ba si Taeyang o si Channing Tatum?" Humalakhak siya. Oo nga pala at nasabi ko 'yon sa kanya dati.

Pagod na ngiti lang ang iginawad ko at hindi siya sinagot. Hindi kamukha ng kapatid mo ang mga binanggit mo Klare.

"So, babastedin mo si Kuya Silver?"

"Gusto ko siyang maging kaibigan, Klare, pero ayaw kong umaasa siya sa akin." Sagot ko. Friendship is all I could offer to him eversince.

Nakita ko ang pagtango ni Klare. "I know you know how it feels. Siguro ganon ang nararamdaman mo noon para kay Eion." Wika ko.

"Just be honest with your feelings. Sabihin mo kay Kuya Silver." Payo niya.

"Being honest gets you nowhere sometimes. It's better to just pretend." Utas ko. Every people has different beliefs na sinusunod nila. Gaya nga ng sa akin, kung sasabihin ko kay Pierre na gusto ko siya ay hindi ko alam kung anong papatunguhan noon. Una dahil hindi siya sigurado sa nararamdaman daw niya at pangalawa hindi ako Chinese.

I think I should give Silver another chance. Tutal ay nagtext na naman siya kanina. Naniniwala naman na ako sa kanya ang kailangan ko na lang sigurong gawin ay magustuhan din siya.

"Nakakatamad mag pretend, Clau. I wish there's no need to pretend." Sagot naman ni Klare.

"It probably depends on the situation. In my case, it's better to pretend, Klare." I gave her a faint smile. Saka ko dinampot ang beats ko sa gilid at nahiga. "Tulog na tayo, Klare. Mag aaral pa ako bukas para sa midterms."

Selfish nga siguro ako. Dahil ang pinipili ko ay mga bagay na hindi magpapakumplikado sa buhay ko dahil takot akong sumugal sa walang kasiguraduhan. With Silver it'll be more easy dahil alam ko namang hindi niya ako pababayaan while with Pierre... yan ang walang kasiguraduhan sa huli. Natatakot lang ako maiwanan ulit.