Her Greatest Battle (Editing)

Round 32

It's a not so good day.

Mag-isa ako ngayon at gutom na. Ma'am Gatdula's too busy about her teaching stuff. Andami niyang inaayos kanina sa office. Hindi ko tuloy makulit.

Naisipan ko na puntahan nalang yung tindahan ni Manang sa kabilang kanto. Doon nalang ako kakain at least hindi ako mag-isa.

Ngunit nagulat ako sa nakita.

May tatlong lalaki ang andoon at binabaklas ang tindahan. Hinanap ng mata ko si Manang.

Nakita ko siya sa hindi kalayuan kasama si Lala.

Tumakbo ako sa kanila "Manang! Ano pong nangyari?"

"Pinatanggal ng munisipyo ang tindahan ko dahil wala ako sa tamang lugar." - Manang

"Eh pano ho kayo?"

"Hindi ko pa alam. Ang totoo niyan wala akong sapat na pera para magtayo muli ng bagong tindahan. Siguro ay uuwi nalang muna ako sa probinsya." nangingilid na ang luha ni Manang.

"Kelan ho kaya ang balik niyo ni Lala?"

"Hindi ko pa rin alam. Hindi ko rin maisasama si Lala sa akin. Masyadong mahirap ang buhay doon at baka hindi ko kayanin ang buhayin kaming dalawa."

Nakarinig ako ng mumunting iyak mula sa batang na ngayon ay nakayakap ng mahigpit kay Manang.

"So iiwan niyo po siya dito?"

"Kelangan ineng."

"Ayaw!" palahaw ng bata.

Naawa naman ako kay Lala. Alam ko pakiramdam ng maiwan.

"Okay lang po kaya na sa akin siya tumir pansamantala?"

Nagulat si Manang "Sigurado ka ba diyan ineng?"

"Opo kesa naman bumalik siya sa pagiging palaboy."

Bumaba ako sa lebel ng bata "Lala, gusto mo ba sa bahay ko muna tumira?"

Tumingin ito sa akin tapos kay Manang.

"Babalikan ka ni Manang. Medyo matatagalan nga lang kaya sakin ka muna. Maraming pagkain sa bahay ko tapos ipagluluto pa kita."

Nakuha ko ang atensyon ng bata "Marunong kang magluto?"

Natawa ako "Oo, hindi ko ba nabanggit sayo na yung ibang binibigay ko sayo ay ako mismo ang nagluluto?"

Umiling ito.

Ang cute ng batang 'to. Mana sakin hahahahahaha

"Ipagluluto rin kaya ako ni Ate Sunny? Masarap kasi luto niya." inosente nitong tanong.

"H-ha? Ah . . . . O-oo naman hehehe." napakamot ako sa ulo.

"Babalikan niyo po ako diba?" tanong niya kay Manang.

"Oo naman." sagot ng matanda

"Tara?"

Tumango ito.

Nagpaalam sila sa isa't-isa.

Gusto ko pa sana ihatid si Manang sa paliparan pero tumanggi ito.

Umuwi nalang muna kami ni Lala. Hindi na ako papasok tutal tinatamad na ako.

"Welcome sa bahay ko!" ngiting saad ko.

"Ang laki ng bahay niyo." - Lala

"Hindi naman. Sakto lang."

Pinaupo ko siya sa sofa.