Her Greatest Battle (Editing)

Round 28

2 days mula nung mangyari ang pagtatangkang pagkidnap kay Sunny.

We never heard anything from her since then. Kahit si Erika ay wala din pero safe naman daw siya since andito na ang tatay niya.

It's Sunday today and we're just here sa bahay. Nanunuod kami ng tv pero wala doon ang isip ko.

Naalala ko kasi yung lalaking nung gabing yun.

"Dom?" tawag pansin ko

"Hmm?" ang mata nito ay nakatingin pa rin sa tv.

"Nung gabi na muntik nang makidnap si Sunny, there was this guy. He said things and I. . . I have this feeling that he knows me."

Lumipat ang atensyon niya sakin "What? Panong kilala ka?"

"To what I used to do before. He said that I'm still a good fighter."

"Baka he was just bluffing. To scare you."

"I don't know but I have a bad feeling about him."

Magsasalita pa sana si Dom pero may kumatok.

"Can you get that? Nakakatamad tumayo." I asked

Walang siyang tumayo at tinungo ang pinto.

Nagulat ako ng biglang tumili si Dom.

Napatakbo tuloy ako ng wala sa oras.

"Ano----- Kuya!!!" sumugod ako ng yakap sa lalaking nasa pinto.

"Woah!" he chuckled "Easy there sis." muntikan na siyang matumba dahil sa impak.

I gave him a monkey hug.

"I miss you so much!" bulalas ko habang nakalambitin pa rin sa kanya.

"And I miss you too but please get off of me. Matanda ka na at ang bigat bigat mo."

Bumitaw ako "I'm being sweet you know?" sabay palo sa braso niya

"Hindi bagay sayo." saad niya

Napaismid ako. Minsan na nga lang ako maging sweet eh.

"Kuya, bakit hindi ka man lang nagsabi na pupunta ka dito?" tanong ni Dom na nasa tabi pa rin ng pinto.

"I wanted to surprise you guys."

"Eh bakit ka pumunta dito?" tanong ko naman.

"Before I answer that, can we go inside first?"

Pinapasok namin siya sa loob then we sat on the sofa.

"So bakit nga andito?" ulit ko

"I got worried about you two. Hindi ko kaya na maghintay nalang ng balita tungkol sa inyo." paliwanag ni Kuya.

"We can take care of ourselves naman." I said

"You can't blame me if I got worried. Besides, sino pang gusto mong umuwi dito? Sina Mom and Dad?"

Naguilty naman ako.

"So alam nila ang nangyari?" - Dom.

"Well, no. They do know that I'm here because missed you but they don't know what happened." - Kuya.

"How are they?" tanong ko

"They miss you too. They just can't go here because of the company." - Kuya

My parents are busy but they always makes time for us. Kaya naiintindihan ko kung bakit ganun sila. They wanted us to have a good life.

"Hanggang kelan ka dito?" - Dom