Her Greatest Battle (Editing)

Round 23

Ikot dito.

Ikot doon.

Nakatihaya.

Nakadapa.

Nakatagilid.

Obviously, lahat na ng posisyon sa pagtulog ay ginawa ko na pero hindi ako dalawin ng antok.

Tumingin ako sa wall clock.

12am

Argggh this is frustrating! 7am pa ang pasok ko mamaya!

Tumayo ako sa kama at dumiretso sa balcony.

Napapikit ako ng dumampi ang malamig na hangin sa balat ko.

I like you stupid!

This is a first time someone confessed to me.

"U-uh. . . " I stuttered.

F*ck. Hindi ko alam ang dapat kong sabihin.

"Nakakainis ka!" bulyaw niya at patakbong pumasok sa loob ng kotse.

I stayed for a couple of minutes before following her inside.

Pinakalma ko muna ang sarili ko. Hindi ko kasi alam kung bakit ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

I tried to focus on driving.

But I can't help to steal a glance.

She was laying in the backseat. I don't know if she's sleeping or not.

Kakaapak ko pa lang sa brake ay biglang bumukas pinto ng kotse sa likod at tumatakbo siyang lumabas diretso sa loob ng bakuran nila.

Impernes ang bilis niyang tumakbo.

I sighed at the flashback.

Please, let me sleep.

Ring!
Ring!
Ring!

The alarm woke me up.

"Arghhh!" I groaned.

Sobrang bigat ng talukap ng mata ko. 3hours lang ata ang tulog ko at 6:30am na.

I have 30minutes to prepare for school.

Papikit pikit pa akong naglakad patungo sa banyo.

I hailed a cab. I texted Dom before I sleep last night that I won't be able to go to school with her. I said that she can use my car. Hindi ako pwedeng magdrivr ng ganito, feeling ko any moment makakatulog ako.

Sa sampung minutong biyahe ko, wala akong ginawa kundi ang humikab. Walang epekto ang cold bath, bwiset.

Sa mismong tapat ng gate ako bumaba.

Isang hikab pa ang pinakawalan ko bago ako maglakad. Wala akong pakialam na kung malate pa dahil sa bagal ng lakad ko.

Isang kamay humawak sa braso ko na nakapagpahinto sakin.