Nang sumunod na araw, ay kailangan kong pumunta sa studio dahil may mga kailangan akong tapusin. Pagkatapos ng ilang oras ay may pumasok na foreigner.
Foreigner: Clary! Hi. Do you recognize me?
Nakatingin lang ako sa kanya. Bakit parang kilala ko siya? Mataas na parang model.. Ohh..
Clary: Sophia?
Sophia: I thought you'd never recognize me. I love what you've done with the place. I have seen your work and they're all amazing. I wish I could paint like you.
Ang mga mata niya ay nakatingin sa kung saan saan. Hinayaan ko lang siyang umiikot at tumigil siya sa isang ginuhit ko sa gilid ng bintana. Ang letrato namin ni Kaye na tumatawa.
Sophia: Kaye is a keeper.
At naglakad uli siya pabalik sa tabi ko.
Sophia: You might be wondering why I'm here.. Right?
Clary: A little bit.
Sophia: We set the wedding this Sunday. I know.. Too fast.. Too sudden.. But I get why he wants it here. His family is here. We can have another wedding when we get back. So,,,, because I know nothing about this place, maybe you can help me out.
Ayun... Marriage..wedding.. Wala akong alam sa mga preparations.
Sophia: You look confused..
Clary: I'm sorry. I'm not an expert on that field but I will try. So, how can I help you?
Bigla niya akong niyakap nang mahigpit. Ang saya saya niya. Kung ako siya, ganoon din ba ako?
Sophia: A dress. A friend of friend recommended someone but I don't know how to get there.
Binigay niya ang papel na may adress kaya sinamahan ko siya para makapagpili ng susuotin.
Sophia: How about this one?
Ang simple lang.. Pero siguro, dahil maganda siya at medyo simple, elegante ang damit, mas lumalabas ang ganda ng mukha ni Sophia.
Clary: I think that's the right one.
Nang pumasok siya uli,napatingin ako sa mga wedding gown nila. Sa pinadulo, nakita ko ang kinabukasan ko. Ang ganda nito.
Napatitig yata ako nang matagal at naabutan pa ako ni Sophia.
Sophia: That dress would look perfect on you Clary. Don't you want to try it on?
Umiling lang ako. Ang weird naman na isusukat ko, hindi naman ako engaged. Kapag sinukat ko nga, baka magbago pa ang tadhana at masira ang nakatakda. Masyado yata akong superstitious, minsan. At ayokong maging assuming.
Habang nakaupo kami at hinihintay ang mga napili niya.
Sophia: Tell me about Kaye.
Clary: Uhmm..
Ang daming pumapasok sa isipan ko pero hindi ko alam ang tamang sasabihin. Napangiti lang siya at umupo nang maayos.
Sophia: I know the feeling. You might noticed, I talk a lot but when people ask me about Justin, I usually don't know what to say. It's not because the question is hard, but choosing the right words about the person you love.. That is the hardest. Clary, can I ask you something personal?
Clary: Yeah.
Justin: why did you let go of Justin?
Napangiti ako bigla sa tanong niya. Yan ang tanong na kahit baliktarin mo man, isa lang ang sagot na meron ako.
