S h y - ✔️

{Hoofdstuk 40}

P.o.v. Shy:

Al snel word de kus een zoen en ga ik bij hem op schoot zitten.
Mijn handen vinden zich een weg door zijn haar, en zijn handen laat hij rusten op mijn heupen.
"Ik hou van je" mompelt hij tussen de zoen door, waardoor ik lach.
"Ik ook van jou" zeg ik en laat hem rustig los.

"Misschien moeten we maar even gaan wandelen" plaag ik hem en sta op.
Hij grijnst, geeft me een tik tegen mijn kont en staat op.
Een klein kreetje ontsnapt uit mijn mond en een boze blik kruipt rond mijn gezicht.
"Kenneth!" sis ik.
Hij grijnst.
"Hoort erbij" is zijn simpele antwoord.
"Goed" antwoord ik en geef hem een tik op zijn kont.
Hij trekt zijn wenkbrauw op, waarna ik grijns.

We lopen verder het bos in en stoppen even later op een open plek.
"Mooi?" vraagt Kenneth.
Ik knik.
Aan de randen van de open plek staan allemaal bomen met witte bloemen, waarvan langzaam de bladeren los laten en een hele leuke sfeer aan de open plek geven.

Ik begin met lopen naar het midden en ga daar zitten.
Ik lach tevreden naar de lucht.
Zo'n erg leven heb ik nou ook weer niet.
Het begon allemaal apart, maar is tot iets leuks uitgebloeid.

Ik draai me om, naar waar Kenneth inmiddels is gaan liggen, en kijk hem glimlachend aan.
Nooit had ik verwacht, dat alles zo zou lopen, maar ben uiteindelijk blij dat het zo is gelopen.
Heel blij zelfs, want als het niet zo was gelopen, had ik niet naast het meest perfecte en lieve vriendje gelegen.