S h y - ✔️

{Hoofdstuk 18}

P.o.v. Shy:

"KENNETH! VOLGENS MIJ DENKT MIJN MOEDER DAT IK DOOD BEN!" krijs ik door het huis, als ik een foto van mijn moeder zie staan op Facebook. Ze heeft een plaatje met een bloementje, waarin ze mijn naam heeft genoemd. "KENNETH!" schreeuw ik nog eens. "MIJN MOEDER DENKT-" "DAT JE DOOD BENT, IK WEET HET" schreeuwt hij terug en staat even later naast me. "Wauw, Shy, je moeder heeft wel smaak" zegt hij bewonderend, als hij naar de bloemen kijkt. "Ik bedoel, ze hebben zulke mooie kleuren" "KENNETH!" "Jammer voor jou dat je ze niet krijgt" gaat hij verder, net alsof ik niks heb gezegd. "Ik bedoel, je gaat nooit meer naar huis" "KENNETH, BEN JE GEK GEWORDEN. MIJN MOEDER DENK NU AL DAT IK DOOD BEN" "Dus veel erger kan het niet" antwoord hij simpel en haalt zijn schouders op.

"Yo bro!" zegt Ryan, die naast me ploft op de bank. "Yo bankeend" "Nee, die ligt in bad" "Wauw, dan is het een echte badeend geworden" zeg ik vol bewondering. "Ik heb hem leren drijven" zegt hij trots en pinkt een nep-traan weg. "Wauw, jij word later een goede vader" "Dat denk ik ook, maar wie zal de moeder dan worden? Of wil ji-" "RYAN" "YES" schreeuwt Kenneth vanuit de keuken. "EINDELIJK WORD MIJN NAAM NIET MEER GES-" "KENNETH!" schreeuw ik. "En daar is ze weer" moppert hij en verdwijnt weer in de keuken. "Leuk persoon ben jij, je laat zomaar mensen verdwijnen" "Ik weet het, dat is een soort magie die ik van jongs af aan al heb. En als ik eerlijk ben, ben ik er best trots op" "Ja, zou ik het van je kunnen leren" "RYAN" schreeuwt Kenneth vanuit de keuken. "YO BRO, LANG NIET GESPROKEN!" "BEK DICHT" schreeuwt Kenneth terug.

Na een gezellig gesprek te hebben gehad met Ryan en zijn badeend, die hij serieus voor dit gesprek uit de badkamer heeft gehaald, zitten we te eten. Ik zit als gewoonlijk aan een lekker eitje en de jongens aan een een oft andere drab, tja, het is wat je wil eten.

"FILM!" schreeuw ik en ren naar de tv. Ik plof op de bank en grijp naar de afstandsbediening. "NEE, LAAT HAAR NIET KIEZEN! GRIJP HAAR" schreeuwt Ryan dramatisch. "LAAT ME EEN FILM KIEZEN, JULLIE WAREN DE VORIGE KEER" "JA, MAAR WIJ ZIJN GEEN SCHATTIGE, KLEINE, MEISJES!" krijst Kenneth. "Bruh bro, je klinkt als een meisje als je zo krijst" mopper ik, waardoor hij grijnst. "BEN IK OOK" "LAAT HET ZIEN!" krijs ik en ren op hem af. "Bro, niet cool" zucht Ryan en schud met zijn hoofd. "Personen laten denken dat je een meisje bent" gaat hij verder. "KENNETH KOM HIER!" schreeuw ik, waardoor hij krijsend weg rent. "Hij is echt een meisje" zegt Mick vol bewondering. "Klopt" antwoord ik simpel.

---

Sorry sorry sorry, het is me niet gelukt om een XL hoofdstuk te maken, meer omdat ik er pas om kwart over 11 over na dacht, dat ik nog een hoofdstuk moest maken.

Maar goed. Dat XL hoofdstuk krijgen jullie nog te goed. Wanneer, weet ik niet, maar hij komt.

Nog een fijne avond iedereen!

x Emma