S h y - ✔️

{Hoofdstuk 27}

P.o.v. Shy:

Zuchtend laat ik me, achterover, op bed vallen.
"SHY!" schreeuwt een stem vanaf beneden.
"Hmm.." Mompel ik.
"Eten!" schreeuwt hij opnieuw.
Zuchtend sta ik op en kijk op de klok.
Het is al 6 uur.
Snel spring ik uit bed en ren de trap af.

"Wat eten we?" vraag ik, als ik aan de tafel ga zitten.
"Eten" antwoord Ryan die een pan op de tafel zet.
"Ik had ook geen ander antwoord van jou verwacht, Ryan" zucht ik en rol met mijn ogen.
"Wie wel?" bemoeit Mick zich ermee.
"Geen idee" mompel ik.

Na het eten ren ik snel weer naar boven, waar ik op mijn bed neerplof.
Ik sluit mijn ogen en denk na over vandaag.
Waarom had ik de drang om Kenneth terug de kussen of zelfs zoenen?
Ik ga me toch niet overgeven aan hem?
Ik bedoel hij heeft me eigenlijk ontvoert en gebeten, zonder dat ik hem daar toestemming voor heb gegeven.

Piekerend over waarom ik het heb gedaan, loop ik naar de badkamer, waar ik mijn tanden begin te poetsen.
"Shy?" vraagt een stem achter me, waardoor ik me omdraai.
"Ja" antwoord ik, op de persoon, die Ryan heet.
"Ga je mee een film kijken?" vraagt hij, waarna ik twijfelend in de spiegel kijk.
Ik ben wel aardig moe, dus denk ik dat ik ga slapen, maar mijn nieuwsgierigheid wint.

"Wat voor film?" vraag ik, waardoor Ryan grijst.
"Horror"
"Nee" zeg ik resoluut en loop mijn kamer in, waar ik vervolgens op mijn bed ga liggen.
"Ach kom op, Shy, kijk mee" pruilt Ryan.
Ik zucht geïrriteerd en wijs naar de deur.
"Ik ben moe, dus ga" zeg ik, wijzend naar de deur.

En daar zit ik dan, in de woonkamer, een horror film te kijken, omdat Ryan me zo nodig moest optillen.
Waarom ik dan nu niet wegloop?
Hij zit letterlijk op me..