Ang unang picture ay nakaholding hands si Johnson at si Gale habang kumakain ng ice cream at tawa ng tawa.

Pangalawa ay yung hinalikan ni Johnson ang noo ni Gale.

Pangatlo ay yung nakaluhod si Johnson sa harapan ni Gale.

Pang-apat ay yung picture na naghahalikan na sila habang magkayakap.

She said yes..

Kaya pala iniwan nya ako..

Kaya pala umuwi si Gale..

Kaya pala.

Ang sakit. Ang sakit sakit.

Bigla akong dinala ng mga mata ko sa comments.

"Wow.. You both look wonderful together"

"Congratulations to the both of you.. "

"Grabe pre. Nakajackpot ka ah!"

"Mas bagay kayo kaysa dun sa ex mong oa. Hahaha"

"Alam nya na ba to anak?"

Kala ko dati, Love Story namin yun ni Johnson. Hindi pala, ako pala yung kontrabida sa love story nila ni Gale. Ako pala yung sagabal. Ako pala yung walang kwentang harang sa pagmamahalan nila.

Ganyan naman lagi diba? Dapat masanay na ako. Sa rami ng pinagdaanan ko bakit hindi ko nga ba narealize na ako yung salot sa buhay ng lahat.

I'm a wrecking ball that wrecks and destroys everything.


Hindi ko maalala na may mga ganyang bagay kami na ginawa ni Johnson. Sa loob ng ilang taon namin na magkasama hindi kami nagdidate, nagsisweetweetan, naglalambingan.. Wala.

Ni hindi nga nya ako nasabihan ng 'I Love You'

I asked him why, "Those three words are said too much" sagot nya.

------
"I Love You Gale.. " Johnson also commented
------

Wow, timing.

Enexit ko ang facebook.

Nanadya ba silang lahat? Pati ba naman ang Facebook?

Bakit? Napakasama ko bang tao? Para pagtulungan nila ng ganito? Ano ba ang nagawa ko na kahit tadhana at pagkakataon kumakampi na sa kanila para saktan ako?

Ayoko na.

Tumunog ulit ang phone ko.

Ganun nalang yata ang galit ng mga tao sa akin para imention ako ng paulit ulit sa post na yun. They love to see me hurting. They love to see me die.

Ito na nga oh, binibigyan na nila ako ng trigger para mag attempt ng suicide ulit.

------
Harry mentioned you in a post
------

Tumunog nanaman ang phone ko.

------
Aries mentioned you in a post
------

Hanggang sa hindi na tumigil sa pag 'buzz' ng 'buzz' ang phone ko.

------
Cole mentioned you in a post
------

------
Steph mentioned you in a post
------

------
Louie mentioned you in a post
------

"URGH TAMA NA!" sigaw ko sabay tapon ng phone ko. Kumalat ang battery at ibat-ibang parte ng cellphone ko sa paligid.

"Shhh. What happened?" Bigla kong nakalimutan na katabi ko pala si Reid. Niyakap nya ako habang hinahaplos ang likod ko.

I let out a deep sigh. Sumunod ang mga paghahagulhol. Sinubukan kong tumigil but i failed miserably. Mas lumakas lang ang paghahagulhol.

Tinulak ko sya at dali-dali kong binuksan ang cabinet sa tabi ko at kumuha ako ng isang blade.

The emotional pain is too much. It's suffocating me. I need to cut.. to bleed.

"Jayla.. Wag." Sinubukan nyang kunin ang blade.

"Ano ba Reid!" Pero tinulak ko lang sya ulit.

I started to cut. The physical pain feels so good.

Die Jayla Gei. Salot ka. My demons are back.

Biglang nagflashback sakin lahat. Ang mga photos nila, ang mga comments, ang pag 'I Love you' ni Johnson, ang paulit-ulit na pagmention ng mga tao sakin sa comment dahil gusto nilang masaktan ako..

Nakaramdam ako ng galit. Mas lumalim ang paglalaslas ko sa wrist.

C'mon my demons.. I'm ready. Bring me home.

"Jayla Gei! Ano ba!" Narinig kong sigaw ni Reid sabay kuha ng blade sa kamay ko. Kumuha sya ng damit galing sa drawer ko at nilagay ito sa duguan kong kamay.

"Shit.. Shit." I heard him cursed habang nilalagyan ng pressure ang kamay ko.

I started to feel dizzy.

This is it, the payback.

"Jayla.. Please. Don't leave me."

I'm so sorry Reid.

My sight got blurry and in a matter of second,

Everything was black.





Lost StarsWhere stories live. Discover now