Chapter 25 Version 2.0

Start from the beginning
                                    

Okay lang naman mangaral, kasi way 'yun ng isa sa pagpoprotekta sa isang tao pero hindi sa lahat ng oras nakaka lambot pa rin ng puso yung araw araw 'kang pagsasabihan at paulit ulit na lang.


May mga bagay rin naman kaming mga lalake na hindi sinasadyang gawin na ikinagagalit ng mga babae pero sana maintindihan nyo na hindi sa lahat ng oras, kayo ang tama.


"Kung sinasagot mo na lang kasi yung tanong ko kung bakit ka napatawag edi sana, hindi kita sinusungitan ngayon diba?"


Pinapalayo lang nya ang sagot sa simpleng katanungan.


"Tsk! Gusto ko lang sabihin na, anong oras ka uuwi mimiya?"



Ta--ta--tama ba yung narinig ko? ('・_・') Tinatanong ba talaga nya kung anong oras ang pag uwi ko? O natutuliro lamang ako?



"Pierce nandyan ka pa ba? Hello! Yuhoooo! Pierce."



"Ahh-- ano nga ulit yung sinabi mo?"



"Hays! Tinatanong ko, kung anong oras ka uuwi, papasuyo sana ako na ibili mo ko ng french fries pag uwi mo! Letche 'to, sige na. Ingat bye!!"



"Babaan daw ba naman ako ng telepono! Aish, hindi ba nya alam na nakakabastos 'yun sa yuniporme ko? Psh!"



Mukha pa naman akong kagalang galang sa suot kong neckties tapos babastusin nya lang ako ng ganun ganun. Geeez! Para syang sila Soney.



Pumunta na lang ako ng opisina wala na ako sa mood para umuwi muna ngayon, hahanapin na naman ni Leaf yung  fries na pinapabili nya.



"Good morning Sir." Yung mga empliyado, mabuti pa sila ginagalang yung yuniporme ko.



Pag pasok sa office, tanggal ng necktie, hagis sa upuan, tanggal ng butones ng polo.



"Ayan na naman po si mister short tempered. Nag-iinit na naman."



Tiningnan ko yung nagsalita sa may likuran ko na ngayo'y umaastang senorito na naka-upo sa sofa, "Ro--Roice!?"



"Yes! Your very talented, handsome, cute and hot friend. No other than, me!" Halos isa't kalating taon din syang nawala, naging busy kasi sya sa pag hahandle ng negosyo ng pamilya nila sa Macau. At kung si Soney bastos ang utak, ito naman mahangin ang utak. Proud na proud sya sa sarili nya, sa kahit na anong gawin nya feeling nya napaka perfect nya.( ̄(エ) ̄)





"Nonsense Roice."



"Tsk, you know me! Masyado lang talaga akong confident na confident sa kagwapuhan ko."



"Tsk, oo na kahit pa nakaka umay. Para may magawa 'kang maganda, samahan mo ako sa café sa labas." Kapag ganitong stress ako mas ginugusto kong magkape na lamang kaysa sa mag inom ng mag inom, pero dipende na rin sa mood.



Inayos ko muli ang yuniporme ko nang, "Lala lala lala lalala---" may himig ng boses na nagmumula sa labas, "My dear friend may pinapapirmahan ang Kuya mo say---- oh! Hello my other dear friend, welcome back!!"

"It's good to see you again my friend!" Nagyakapan pa yung dalawa at nag simula ng magpahanginan yung dalawa.

Naglakad na ako palabas at sumunod na lang yung dalawa, dumaretso na rin kami sa café.



"So what brings you here? All the way from Macau." Soney.



Wanted Babymaker (Editing)Where stories live. Discover now