THIRTY EIGHT

189 30 15
                                    

Loui's POV

Η ώρα είναι τρεις το πρωί και κάθε ζωντανός οργανισμός ξεκουραζεται αυτή την στιγμή. Εγώ ως γνησιος νεκρός περιφερομαι στο σκοτεινό σπίτι, το σπίτι γεμάτο από γνωστούς και συγγενείς της χωρίς όμως εκείνη.

Η μόνη μου παρέα είναι η νυχτερίδα που κάθεται μαζί μου στο περβαζι του παραθύρου και ο μικρός ποντικος που τρέχει γύρω από την καρέκλα του Thomas.

Μου λείπει. Μου λείπει πολύ. Και φοβάμαι για εκείνη. Νιώθω την καρδιά μου να σπάει, ειρωνικό πράγμα όταν δεν έχεις μια. Την νοιαζομαι. Την αγαπώ. Και ανυσηχω πολύ στην σκέψη πως δεν είμαι εκεί για να την προστατεψω.

Θα κοιμάται.. Μακάρι να ήμουν εκεί για να την δω. Τα ομορφα χαρακτηριστικά του προσώπου της χαλαρωμενα, το καλοσχημματισμενο στόμα της ελαφρώς ανοιχτό και οι καστανες της τουφες να χυνονται στο μαξιλάρι σαν καστανα λαμπερά κύματα. Ότι πιο όμορφο έχω δει στην ζωή μου.

Κυνδινευει. Κυνδινευει και η αιτία είμαι εγώ. Δεν ήθελα να την στείλω εκεί, μόνη, ανυπερασπιστη στην Denise. Αν μπορούσα να παω, διαολε, δεν θα την άφηνα λεπτό από τα μάτια μου. Θα την θαύμαζα και θα την προσρατευα. Θα ήταν ότι καλύτερο είχα ποτέ μου.

Κάθομαι στην πολυθρόνα του Thomas, κοιτώντας μια φωτογραφία που είχε τοποθετήσει πάνω από το τζάκι. Η Scarlett με την οικογένεια της. Ένα μικρό κορίτσι με κοκκικε φλόγες για μαλλιά να κρατάει ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.

Εκθαμβοτικη από μικρή, σκέφτομαι. Η φωτογραφίες από την νεαρή της ηλικία είναι η μόνη μου παρηγοριά για τις σκοτεινές μοναχικες νύχτες που εκείνη βρίσκεται μακριά μου.

(Τρίτη)

'Scarlett καλή μου...Ξυπνα..Σχολείο..'η μελωδικη φωνή της κυριας Margaret αντηχει στα αυτιά μου και αναγκάζει τα μάτια μου να ανοίξουν. Η ξανθιά γυναίκα βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά μου, ανοίγοντας το μεγάλο παράθυρο του δωματίου.

'Καλημέρα'της λέω καθώς τριβω τα μάτια μου και εκείνη χαμογελα καθώς φτιάχνει την γαλάζια κουρτίνα.

'Καλημέρα καλή μου. Το πρωινό σου βρίσκεται στο τραπέζι. Ο Scott θα σε περιμένει για να σε μεταφέρει στο σχολείο. Ελπίζω να περάσεις καλά'μου λέει καιως διπλωνει τα σεντόνια του κρεβατιου.

Μπαίνω στο μπάνιο που διαθέτει το δωμάτιο της Nicole και αλλάζω στα ρούχα της ημέρας. Χτενίζομαι και ψεκαζω λίγο από το αγαπημένο μου άρωμα. Αφού είμαι ικανοποιημενη από την εμφάνιση μου βγαίνω από δωμάτιο. Ελέγχω μια τελευταία φορά την τσάντα μου και ετοιμάζομαι να φύγω όταν η φωνή της κυρίας Margaret με σταματα.

Mirror MirrorΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα