THREE

382 48 29
                                    

'Ναι μητέρα έχω τελειώσει τις εργασίες μου' βεβαιωνω την γυναίκα που έχει την πλάτη της γυρισμένη και πλένει τα πιάτα.

'Θαυμάσια. Σκεφτομασταν να πάμε μια βόλτα οικογενειακως-θα ήταν πολύ επικοδομητικη γιατί θα έρθεις σε επαφή με το νέο σου περιβάλλον'μου λέει η μαμά μου όμως εγώ απορρίπτω την πρόταση.

'Λυπάμαι μητέρα όμως γνώρισα ένα παιδί στο σχολείο και είχαμε κανονίσει μια συνάντηση στο πάρκο. Νομίζω η συναστροφη μου με άλλα άτομα θα με φέρει πιο κοντά στο περιβάλλον μου'υπερασπιζομαι την θέση μου προσπαθώντας να την αποτρεψω την άρνηση της.

'Μάλιστα. Πως την λένε;'

'Τον. Τον λένε Zayn'της απαντώ και εκείνη ολοκληρώνει το πλύσιμο των πιάτων.

'Μάλιστα. Θέλω να πιστεύω πως είστε μόνο φίλοι'μου λέει χωρίς να με κοιτάει.

'Ναι, μόνο φίλοι. Μπορω να πάω μητέρα;Σε παρακαλώ. Το ξέρεις πως θα είναι καλύτερο από μια βόλτα'

'Ο πατέρας σου σίγουρα δεν θα ενέκρινε κάτι τέτοιο, όμως όσο κι αν δεν θέλω να το παραδεχτώ έχεις δίκιο. Θέλω να είσαι προσεκτική γλυκιά μου, το ξέρεις πως υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι για ένα κορίτσι στην ηλικία σου' με προειδοποιεί και πλέον είναι δίπλα μου, με το χέρι της να αγκαλιάζει το δικό μου.

'Φυσικά μητέρα'την διαβεβαιώνω και τα μάτια της παυουν να κοιτουν τα δικά μου. Κρατάει τα μάτια της κλειστά και μια βαθιά ανάσα βγαίνει από το στόμα της.

'Ο Thomas θα σκοτώσει πρώτα εσένα που βγήκες και μετά εμένα που σε άφησα αν το μάθει. Εγώ θα του πω πως βγήκες με μια φίλη. Ο πατέρας σου δεν θα εκτιμήσει το γεγονός ότι ο πρώτος άνθρωπος που γνώρισες εδώ είναι αγόρι'ομολογει και εγώ γνεφω. Τα χέρια της παίζουν με το γυάλινο ποτήρι πάνω στο τραπέζι. Το βλέμμα της είναι κενό, όμως τελικά επιστρέφει πάνω μου.

'Ευχαριστώ μητέρα'της χαμογελω και εκείνη πιάνει το χέρι μου. Τα καστανα της μάτια κοιτουν μέσα στα δικά μου, πετώντας σπιθες.

'Θα είσαι προσεκτική, έτσι καλή μου;' μου χαρίζει ένα χαμόγελο για να καλύψει τον πανικό της. Όταν της γνεφω τα μάτια της σταματήσουν να κάνουν νευρικες κινήσεις και το τρεμουλιαστο της χέρι απομάκρυνεται από το δικό μου. Η μητέρα μου είναι αρκετά αγχωδεις άνθρωπος. Νοιάζεται για εμένα όμως ανυσηχει υπερβολικά πολύ και τα πάντα θέλει να είναι οργανωμένα. Δεν μου αρέσει να βλέπω την μητέρα μου σε πανικό όταν αποδιοργανωνεται.

Mirror MirrorΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα