Mirror Mirror

TEN

Το κεφάλι μου απομακρύνεται από το μαξιλάρι μου με απότομη κίνηση. Ανοίγω τα μάτια όμως δεν βλέπω τίποτα. Φυσικά. Ολα σκοταδια. Όμως μπορω να ακούσω θορυβους. Κάτι υπάρχει στο δωμάτιο και τρέχει.

'Ποιος είναι εκεί;'φωναζω όμως καμία απάντηση. Οι κινήσεις συνεχίζουν να ακούγονται και το άγχος κάνει σταγόνες ιδρώτα να μουσκευουν την μπλούζα μου.

'Ποιος είναι;'φωναζω ακόμα πιο δυνατά και τα φώτα ανοίγουν. Ανιχνευω αμέσως τον Louis δίπλα από την πόρτα του δωματίου.

'Σταμάτα να φωνάζεις πια μου έχεις σπάσει τα νεύρα!'μου λέει χωρίς να με κοιτάει.

'Τι κάνεις εκεί στις τρεις τα ξημερώματα;' τον ρωτώ κοιτώντας το ρολόι που είχα ξεχάσει να βγάλω από το χέρι μου.

'Τίποτα, μόνο βάζω ποντίκια στο δωμάτιο σου'μου λέει και στα λευξα του χέρια βρίσκεται ένα γκριζο τρωκτικο.

'Είσαι τρελός;Κάνουν απίστευτη φασαρία'του φωνάζω και εκείνος φαίνεται να εκνευριζεται.

'Εγώ φταίω που ανέβασα το κρεβάτι σου εκεί πανω για να μην καταλάβεις τίποτα'μου λέει και κοιτω κάτω από το κρεβάτι. Το έπιπλο αιωρειται ψηλά από το πάτωμα με εμένα πάνω του.

'Κατεβασε με κάτω και φύγε!' φωνάζω υστερικα καθώς κοιτω εντρωμη την απόσταση μου από το πάτωμα.

'Δεν πρόκειται να σε κατεβάσω προτού τελειώσω την δουλειά μου'μου λέει και αφήνει το τρωκτικο στην γωνία του δωματίου μου'κάνε υπομονή. Εξάλλου σου έφερα και φίλες εκεί πάνω'

'Τι εννοείς;'

'Κοιτα πάνω'μου λέει και τον ακούω. Στο ταβάνι υπάρχουν δεκάδες μικρές, μαύρες νυχτεριδες. Τα μικρά φτερά τους κάνουν απότομες και ξαφνικες κινήσεις ενώ τα κίτρινα μάτια τους αστραφτουν.

'Συχενομαι τις νυχτεριδες'τσιριζω κοιτώντας τα μικρά μαύρα πλάσματα. Τα χέρια μου έχουν αρχίσει να ιδρωνουν και να τρέμουν.

'Τώρα που το είπες συνέχεια τέτοιες θα σου στέλνω. Στην θέση σου θα ξαπλωνα αμέσως και θα σκεπαζομουν ολόκληρος-δεν θες καμία νυχτερίδα να μπλεχτει στα μαλλιά σου'γελαει καθώς σκορπα μικρά τρωκτικά στο δωμάτιο.

'Είσαι ηλιθιος'του λέω καθώς πετώ το μαξιλάρι στο κεφάλι του, όμως το μαξιλάρι περνάει από μέσα του.

'Εσύ είσαι που συνεχίζεις να προσπαθείς να με χτυπήσεις ενώ ξέρεις πως δεν μπορείς'συνεχιζει να γελάει και τα ιδρωμενα χέρια μου σχηματίζουν γροθιες.