KANLI DİADEM

► 9.Bölüm "Beklenmeyen"

"Bravo Alexandra! Böyle devam et. " dedi görevli kadın. Olduğu yerde doğaçlama dans eden Alexandra, çevresindeki kızların kenara çekilip kendisini izlediğini fark ettiğinde daha da kendinden geçmişti. Uzun sarı saçları dans ederken ona yetişmeye çalışıyordu adeta. Üzerindeki tül kıyafetle salınırken saçından gelen kokular ona ilham veriyordu.

"Tamam artık. " diye araya giren kadın "Gece oldu hadi yatın da sabah yorgun olmayın. " dedi. 

**

Koğuşa girdiğinde herkesin çoktan uyumuş olduğunu gören Alex, yatağına doğru ilerlerken camının açık olduğunu fark etti. Gece rüzgarının hafiften estiği o anlarda pencerenin önündeki ince tül hafiften havalanmıştı. Camı kapatmak için tülü kenara çektiğinde bugünkü kuşun yeniden orada olduğunu fark etti. Yavru kuşu incitmeden eline aldı ve sevmeye başladı. İnce ve narin tüylerini okşarken ona güvende olduğunu fısıldıyordu. 

"Annen nerede senin? " dedi anlamsızca küçük kuşa. Karşılık beklemiyordu elbette ancak iç sesi yerine onunla konuşmayı tercih etmişti sadece. "O da mı terk etti seni? "

Elindeki kuşu yavaşça havaya kaldırmasıyla uçan kuşun arkasından bakabildi sadece bir an. O kuş gibi olmak için nelerini vermezdi ki? Özgürlüğüne uçan kuşa karşın arkasında bıraktığı parmaklıkların ardından bakan genç bir kız olmak gurur kırıcıydı. 

Gecenin sessizliğiyle yoğrulmuş olan yıldızlar onun için ışıldıyordu sanki teker teker. Gözlerini onlardan alamazken hissettiği ürpertiyle kendine geldi ve arkalardan gelen sese kulak verdi.

"Kapasana artık şu camı. Çok soğudu içerisi. "

**

"Haydi kızlar uyanın! " dedi koğuş görevlisi. Bir yandan bağırıyor bir yandan da ellerini vuruyordu birbirine. Yavaş yavaş kalkan kızların kimileri gözlerini ovuştururken kimileri de yataklarını topluyordu.

Duyduğu sesle uyanan Alexandra ise yavaşça sağ tarafına döndüğünde Lexi'nin yatağının çoktan boş olduğunu gördü. Ne olduğunu anlayamadığı için diğer yanındaki siyah saçlı kızı sorgulamaya başlamıştı.

"Lexi'yi gördün mü? " dedi sessizce.

"Hayır. Kalktığımda yoktu. "

Elindeki battaniyeyi yatağın üzerine bıraktıktan sonra geceliklerini değiştirdi ve ince kumaştan yapılan kalitesiz elbisesini üzerine geçirip koğuştan hızlı adımlarla çıktı.

"Alexandra! " diye arkasından bağıran görevliyi duyduğunda arkasına döndü. "Efendim? "

"Amy seni bekliyor. " 

"Amy? "

"Sizi çalıştıran kadın işte. Adı Amy. Şu anda seni bekliyor. "

"Kahretsin. " dedi içinden bir an. Geciktiğini yeni fark ettiği için hızlı adımlarının yerine koşuyordu artık. Koğuşun diğer kapısından ilerledi ve merdivenlerden hızla aşağıya inip Amy'nin odasına geldi.

"Gir! "

Alexandra hariç herkes çoktan oradaydı. "Neredesin sen? " dedi Amy. 

"Uyuya kalmışım özür dilerim. "

"Neyse ki çok gecikmedin yoksa yakardım canını fena. "

Diğer kızların arkasına geçen Alex, Amy'nin arkasından ilerleyen kızları takip ediyordu. Dünkü salona çıktıklarında karşılarında duran cariyelerin elindeki ipek kumaşlardan yapılma tasarım elbiseleri fark eden kızlar basmıştı bile çığlığı.