The Virgin's Boss (Completed and Slightly Edited)

Chapter Thirty-two - HAPPINESS II

Simple lang ang ending nito.. Sana kahit papaano, magustuhan ninyo :)

---------------------------------------

Dalawang araw na ang nakakalipas simula nang tawagan siya ni James at pagbagsakan niya ito ng phone. Oo, masakit ang ginawa niya rito but she needs to heal her broken heart first before talking to him. Kailangan muna niyang hanapin at buoin ang sarili niyang nawasak nito. Dahil kung nakinig siya sa pagsusumamo nito--na mukhang kapani-paniwala-- ay baka siya lang ulit sa huli ang masaktan. 

Nasa kwarto lang siya simula noon. Lumalabas lang siya tuwing kakaain. Pinasasalamatan niya ang mga pocketbooks na binili niya--kahit mabigat-- dahil kahit sa sandaling panahon ay naaliw siya sa mga ito. 

Maya-maya ang tumunog ang phone niyang kanila lang ulit niya binuksan.

It was Cheska calling. She took a deep breath before answering the call.

She cleared her throat. "Hello?"

"Toni! My gad! What happened to you?! Where the hell are you?!" Cheska exclaimed exaggeratedly.

"Chillax, Cheska" pagkatapos ay tumawa siya. "You're exaggerating. I'm on vacation."

"Bakit hindi ka man lang nagsasabi? Alam mo bang halos bugbugin na namin si James?" namilog ang mata niya. Maya-maya ay natawa siya. Na-iimagine niya sina Cheska and Sabrina na binubugbog si James. 

"Bakit ka tumatawa?" tanong ng kaibigan niya.

She cleared her throat trying not to laugh. "Nakakatawa lang kasi, ini-imagine kong binubugbog niyo siya. He-he." 

"We're not kidding." Cheska said in a serious tone.

Namilog ang mata niya. "What? Hoy Cheska! Kawawa naman 'iyong tao."

"'Iyong tao'? Hoy babae! Iyong taong sinasabi mo ay asawa mo!"

"And soon-to-be-ex-husband." she said out-of-the-blue. Patay.

"What?" tila naguguluhang tanong nito sa kanya.

"You heard me."Nasabi na rin lang niya. So what would be the point of denying it? Anyway,malalaman rin lang ng mga ito.

Napabuntong-hininga si Cheska. "Is it because of the girl with an angelic face but has a soul of a devil?" 

This time, natawa na talaga siya rito. " How did you know about her?" Ayaw niyang banggitin ang pangalan nito. Baka kasi hindi niya masikmura at mailabas niya lahat ng kinain niya kaninang tanghalian. Kapag nagkataon, kawawa ang anak NIYA--wala itong makain.

"I have ways,Toni." Cheska said in a low, sad voice.

"Hoy! Huwag kang maawa sa akin." Nakikinita na kasi niya ang awa sa mukha nito kahit hindi niya ito talagang kaharap.

"Hindi ako naaawa sa'yo Toni. Kay baby." Cheska said with the same tone--low and sad.

She automatically touched her tummy.

She sighed deeply before answering, "I know, Ches.Pero wala naman na tayong magagawa. It's our destiny. You know...b-being apart." Napapiyok siya sa kanyang mga huling salita.

"We're the one making our destiny, friend." Cheska sighed. "Nasa kamay pa rin ng tao ang kanya-kanyang kapalaran nila. God gave us brain to choose our destiny....and heart para sundin ito."

She was seriously listening to her until she sang her last statements. "Seryoso na, Cheska eh. Kumanta ka pa." She's now wiping her tears because of laughter. Ilang linggo na ba siyang hindi nakakaranas ng ganoong tawa? Ah.. when James is still beside her.