KADERİMİN PEŞİNDE (Yeniden Yazılıyor!)

17. Açığa Çıkan Sırlar /Düzenlendi

"Aşık oldum!"

Onur'un şuan karşımda gülmekten iki büklüm olması gerekiyordu. Hatta o hayvani sesinin bütün sahil şeridini sarsması gerekiyordu. O da olmazsa, az önceki alaylı bakışlarından en ağırını yollaması gerekiyordu. Tüm bu beklentilerimin aksine Onur kendinden beklenmedik bir performans sergiledi. Sıfır tepki!

"Aşık oldum diyorum!"

Resmen kaşınıyordum. Az önceki sinirli adam nereye kaybolmuştu? Niye benimle dalga geçip, bana gün yüzü görmemiş küfürlerini etmesini istiyordum?

"İnanılır gibi değil!" dedi. Bütün bu tepkisizliği girdiği şoktandı. Bugündür şoklara soktuğum dostum bakışlarını denizden tarafa çevirdi ve gülümsedi. "Tevekkeli değil vardı ya bir bokluk sende! Böyle rahip havalarına girmeler, gece hayatına son vermeler.." Gülümsemesi devam ederken, hayret edercesine kafasını sağa sola doğru salladı. "Ulan saf ayağına, gömdün ya bizi! Helal olsun!"

Buyur burdan yak! Sinirden şok durumuna, oradan alınganlık boyutuna atladı. "Lan hadi Yusuf'a söyleyemedin, anladık! Bize neden anlatmadın?" İki kişinin bildiği sır değildir desem yer miydi? Yemezdi!

"Ulan keyfimden saklamışım gibi konuşma! İlk Yusuf öğrensin istedim. Size söylediğimi sadece kendinden sakladığımı anlarsa, bütün affedilme şansım ortadan yok olur diye anlatmadım. Benim yüzümden size de sırt dönsün istemedim! Kardeş anlasana, ben bokun alasını yedim! Battığım yere sizi de sürüklemek istemedim!" Yıllardır, ilk defa bu kadar uzun cümle kurmama ayrı bir şok geçiren Onur acıyan gözlerini üzerimde dolaştırdı. Acı bana dostum hem de çok acı! Aldığım nefesler artık yeterli gelmiyordu. Boğulacak gibi olan ruhum ciddi anlamda sınırlarımı zorluyordu.

"Peki, Yasemin ne diyor?"

"Yasemin'e aylardır yalvarıyorum ama bir türlü ikna edemedim. Büyük yeminler ettirdi. Zaten adam ters hele son zamanlarda hepten delirdi. Ben mutlu muyum sanıyorsun? Liseli çocuklar gibi köşe kapmaca oynamaktan çok mu zevk alıyorum? Bekledim. Hiç değilse.." Cümlemi devam ettiremedim. Bakışlarımı farklı bir yere çevirdiğimde, yarım kalan cümlem Onur tarafından tamamlandı.

"Yusuf, Yaren'e açılana kadar.." Kafamı sallamakla yetindim. Yusuf'un aylardır Yaren'e açılamaması aklıma geldiğinde kan beynime tekrar sıçradı. "Resmen, imkansızı diledim! O mal herif kadına açılana kadar, ben Yasemin'i kaçırır, nikahıma alır üzerine ikizlerimi kucağıma alırım!"

Aniden irkilen Onur, "İkiz mi?" diye böğürdü ve kahkaha atmaya başladı. Komik olan ne vardı çözemedim! Yandan bakışlarımı karşımdaki sinir bozucu adama yollarken, "Hı! İki oğlan, sonra birde kız düşünüyorum. Yeğenlerin olur, ellerinden öper!" dedim. Gülmesi dudaklarında ansızın dondu. "Sen ciddisin?" dedi. Nihayet durumu kabullenen dostuma, evet dercesine gülümsedim. "Kardeşim ben çok mutluyum. Hayatımda bu kadar mutlu zamanlarım olmadı benim!"

"Mutlusun Samet'im! Mezar taşına da, mutluluktan geberdi yazdırırım. Sen hiç merak etme!" Mezar taşı dedi. Geberen Samet! Samet hep gebermeye mahkumdu. Samet hiç gün yüzü görmesin, hep sürünsün! "Dost musun, düşman mı? Babanın hayrına anlatmıyoruz! Bir çıkar yol bulmalıyız, Onur!"

"Siktiriniz Samet bey! Yumurta bir taraflarına dayanınca çıkar yol bulmalıyız demekle olmuyor! Kızı da yaslamış sokak ortasında duvara.."

Duvar! Yasemin! Duvara dayalı Yasemin! Dudaklarının tadına yandığım kadın.. Tadını dudaklarımdan bir umut arayışım Onur'un kükremesiyle son buldu. "Ebene rahmet okurum ha! Bana bakarak, ne yalanıyorsun oğlum?!" Hayallerimde kalan son mutluluk kırıntılarını Onur sayesinde bilinmez diyarlara yolladım. Aklımdan çıkmayan detay yine içten içe beni dürtmeye başladı. "Sence Yusuf inanır mı?" Bir umut Onur'a baktım. Bu saatten sonra kim ne dese ihtiyacım vardı. Birilerinin beni rahatlatması gerekiyordu. Biraz düşünür gibi etrafı inceledi. Kafasında tarttığı cümleleri seçmeye çalıştığı her halinden belliydi. Belki beni rahatlatmak için en ideal kelimeleri arıyordu, bilemiyorum. Bakışları tekrar beni bulduğunda güven verircesine gülümsedi.