Hoofdstuk 112

65 2 0
                                    

Pov roos

Ik ga terug naar het hotel, we hebben al veel besproken en morgen gaan we het laatste regelen. Ze word al snel begraven en dan daarna hebben de jongens hun optreden ik ga bij de jongens op de bank zitten en ga half tegen Milan aanliggen en doe me ogen even dicht om alles te laten bezinken. "Is er iemand moe?" Hoor ik ik zucht en zeg: "het was gewoon een drukke dag" het is even stil en dan begint me buik te rommelen. "Roos?" Hoor ik, ik doe me ogen open en zeg: "ja.." "Wanneer heb je voor het laatst een goede maaltijd gegeten? Vraagt Liam ik doe me ogen weer dicht en zeg: "ooit" "ik bestel wel pizza, welke smaak willen jullie?" zegt Niall vrolijk iedereen zegt hun smaak maar ik blijf stil "roos?" Zegt Niall "doe maar een Hawaï voor roos en salami voor mij" zegt Milan, vroeger deden we dat ook altijd al at Milan altijd meer dan mij maar dat is niet belangrijk. Niall besteld de pizza's en ze komen eraan. "Wanneer is de begrafenis eigenlijk?" Vraagt Milan terwijl hij met mijn haar speelt "over 3 dagen en vanaf overmorgen is 's avonds condoleren en daar ben ik ook bij. Jullie moeten toch repeteren" zeg ik en na een poosje word er geklopt en Niall komt dan met een hele stapel pizza's binnenlopen. terwijl iedereen bezig is met uitzoeken welke pizza van wie is blijf ik nog heerlijk liggen ook al ruiken alle pizza's heel lekker. En ik krijg ook een pizza doos op me schoot en zie dat het een gemende pizza is met salami en Hawaï, ik krijg een lach op me gezicht en wist nog de eerste keer dat Milan dit deed. Ze zetten een film aan en ik eet een paar stukken pizza op en zet de rest op tafel en probeer me een beetje op de film te concentreren maar ik voel dat me ogen steeds zwaarder word maar doe me best om ze los te houden, als Milan het door heeft begint die weer met mijn haren te spelen en trekt me iets steviger tegen hem aan. Hij weet dat ik daardoor sneller inslaap val, dat deed hij vroeger ook altijd als ik slecht kon slapen of een nachtmerrie heb gehad en het werkt nog steeds want me ogen worden steeds zwaarder en uiteindelijk kan ik ze gewoon niet meer open houden

Pov Milan

We zijn een film aan het kijken en we hebben inmiddels al onze pizza's op, roos ligt tegen mij aan en ik heb mijn arm om haar heen als ik naar haar kijk zie ik dat ze moeite heeft om haar ogen open te houden. Ik trek haar iets steviger tegen me aan en begin met haar haar te spelen, dat is een trucje wat altijd werkt en nog steeds want na een poosje houd ze haar ogen gewoon dicht en merk dat haar lichaam ontspant. Terwijl roos rustig ligt te slapen kijk ik en de rest de film nog af. Als de film bijna afgelopen is merk ik dat roos steeds onrustiger word en ik blijf met haar haar spelen in de hoop dat ze wat rustiger word alleen soms helpt het en soms niet

Pov roos

*droom*
Ik sta helemaal alleen in een donkere kamer niemand en niks kan ik zien, ik weet niet wat te doen en kijk om me heen opzoek naar een plek waar ik eruit kan. Ik zie een deur en wil er naar toe lopen maar voordat ik er ben staat Ilse opeens voor me "Ilse, ben jij het echt?" Vraag ik verbaasd "tuurlijk ben ik het wie zou het anders zijn?" Zegt ze "maar maar jij was toch.." Zeg ik "ja, maar ik zei toch dat ik voor altijd bij jou zal zijn. Ik help je net zoals jij mij altijd heb, wij blijven samen" zegt Ilse ik wil naar haar toe lopen maar merk dat ik mezelf niet kan bewegen en ik zie een schaduw achter Ilse ik wil schreeuwen maar kan niks zeggen de schaduw pakt Ilse vast en ik doe me best om los te komen en Ilse te helpen als Ilse de kamer word uitgesleept kan ik me langzaam steeds meer bewegen en uiteindelijk ren ik naar de deur en doe hem los. Ik zie een lange gang en aan het eind van de gang zie ik Ilse ik ren zo hard als ik kan naar Ilse maar snel vooruit kom ik niet, ik zet al mijn kracht in om Ilse te redden en uiteindelijk gaan ze een kamer in ik open de deur en kom in een hele felle kamer "Ilse?" Vraag ik ik word ook vastgepakt en het word ergens anders mee heen gebracht en zie daar Ilse staan en zie dat ze een mes voor haar keel houd en ik krijg ook een mes voor me keel "je kunt kiezen, jij blijft leven of je vriendin blijft leven" hoor ik een zware stem zeggen ik denk even na en zeg dan "sorry Ilse...."

Die ene ontmoeting.Where stories live. Discover now