Die ene ontmoeting.

Hoofdstuk 83

Pov Liam

"Zullen we anders pizza opeten in het vliegtuig? Dan zijn we mooi optijd in Londen" vraagt Louis iedereen stemt ermee in en we rijden gelijk door naar het vliegveld. We halen pizza en gaan gelijk door naar het vliegtuig en gaan zitten. Ik ga naast roos zitten omdat ik even met haar wil bijkletsen, "hoe ging het gesprek met je vader eigenlijks?" Vraag ik. "Je bedoelt het gesprek waarbij jij ervoor heb gezorgd dat er iemand bij was om me in de gaten te houden, nou dat gesprek ging niet zo best" zegt roos. Ik kijk haar met een 'meen je dit serieus' blik aan en ze haalt haar schouders op. "Maar waarom ging het niet goed? Heb je alles gezegd wat je zeggen wou?" Vraag ik ze zucht en zegt: "tja, ik heb iets te veel gezegd denk ik en het leek hem even te raken maar later toch weer niet. Dus ja ik geef de hoop maar op". "Te veel?" Zeg ik vragend. "Ja, ik heb zo goed als alles verteld en ook nog laten zien en daar heb ik nu wel beetje spijt van. Maar het is niet anders" ik trek haar tegen mij aan en zeg: "ach het komt goed, je hebt het geprobeerd" ze legt haar hoofd op mijn schouder en zo zitten we even en dan komt Lily er ook bij zitten en begint te vertellen over de afgelopen dagen. Ik zie dat roos een beetje moe begint te worden en ik zeg tegen Lily: doe eens rustig stuiterbal, er is hier iemand moe" Lily loopt naar Ilse en Milan toe en gaat daar praten en roos blijft rustig op me schouder liggen, haar mouw is iets omhoog gekomen en ik kijk zo onopvallend mogelijk naar haar pols en zie een nieuwe snee. Ik ga voorzichtig met mijn vinger over de snee heen en als mijn vinger weg is doet ze haar mouw naar beneden, "roos krijg je nog steeds berichtje?" Vraag ik "Jup" zegt ze me een zucht, ik doe haar mouw omhoog en zeg: "waarneer?" "Ik heb echt me best gedaan om het niet te doen, echt waar" zegt ze. "Roos wanneer?" Zeg ik op een iets serieuzere stem. "Nadat ik met me vader had afgesproken, ik kon het gewoon niet meer aan. Ik wou het echt niet maar het was al gebeurd voordat ik het wist... Sorry" zegt ze zacht ik trek haar in een knuffel en merk dat ze er echt spijt van heeft. "het is niet erg,maar als je het nog een keer wilt doen roep me, zodat ik kan helpen. Beloof je me dat?" Ze knikt en ik zeg: "je bent moe probeer maar te slapen, ik maak je wel wakker" "je bent echt de beste broer die ik ooit kon wensen" zegt roos "en jij het beste zusje" zeg ik.

Pov roos

"Roos word je wakker?" Zegt Liam. Ik rek me uit en zeg: "ben al wakker" "door mij ja" zegt Liam. Ik loop samen met ilse en Milan het vliegtuig uit, "wat gaan we eigenlijks vanavond doen?" Vraagt Ilse. "Film avond!!!" Schreeuwt Micheal "film avond it is" zeg ik. Langzaam trekt Ilse me iets naar achter zodat we iets achter de rest lopen ik kijk haar vragend aan en ze zegt: "hoe zit het eigenlijks tussen jou en Milan?" "We zijn gewoon vrienden" zeg ik. "Vind je hem nog steeds leuk?" Vraagt Ilse weer. "Beetje, maar hoezo wil jij dat weten. Wat heb je tegen Milan gezegd?" Zeg ik weer. "Niks maar op de manier hoe hij soms naar je kijkt" zegt Ilse. "Je haalt je niks in je hoofd, als je dat maar onthoud" zeg ik op een strenge toon tegen Ilse "hee oude dames komen jullie ook nog een keer" schreeuwt Niall. We zijn nu al een aardig stuk achter geraakt we lopen in een sneller tempo naar de jongens toe die inmiddels stil staan. "Waar hadden jullie het over was het zo belangrijk ofzo?" Vraagt Ashton. Ilse en ik kijken elkaar aan en ik zeg: "nee, het ging over niks" en Ilse krijgt een grijns op haar gezicht waardoor ik haar aanstoot. "Hee stelletje slakken komen jullie nog een keer" schreeuwt Paul, iedereen wijst naar ons en zegt: "hun schuld" ik loop samen met Ilse naar paul en zeg: "word een volwassen"